Σ` ένα όνειρο από χιόνι...

Καλησπέρα σας!

Ναι, το ξέρω... Είπα πως θα ποστάρω μόνο αν με παρακαλέσετε (τα μηνυματα διαμαρτυρίας και απεργίας πείνας ήρθαν βροχή) ή αν γίνει κάτι συνταρακτικό. Δεν έγινε τίποτα... Απλά είχα την ανάγκη να γράψω.

Σήμερα ψικλοχιόνιζε και εγώ έδινα μάθημα!!! Δεν είναι άδικο...; Ήθελα να ξυπνήσω το πρωί και να χουχουλίσω στο ζεστό κρεβατάκι μου, με την κουβερτούλα, το παπλωματάκι και τις κάλτσες- γουρουνάκια. Να σηκωθώ με την ηρεμία μου και να κάτσω δίπλα στο καλοριφέρ (μιας και δεν έχω τζάκι) με ζεστή σοκολοτίτσα και να αναγναντεύω απ` το παράθυρο τις λιγοστές νιφάδες που πέφτουν ανάλαφρες και με χάρη. Να πλυθώ και να ντυθώ με τρομακτικά νοχελικούς ρυθμούς και να κάνω μια βόλτα στην παραλία ενώ το χιόνι κάνει πουά το μαύρο σκουφί μου και παράλληλα το μυαλό μου αδιάζει. Η μυρωδιά της θάλασσας, η ψυχρότητα του αέρα και η βελούδινη υφή του χιονιού ανοίγουν την ψυχή και το μυαλό μου, με βοηθούν να σκεφτώ καλύτερα και μου βγάζουν όλο το βάρος και τη θολούρα που έχω. Μετά να κάνουμε βόλτα με τα φιλαράκια στο κέντρο: να καφριλιάσουμε, να γελάσουμε, να χαζέψουμε τις βιτρίνες και τον κόσμο, να φάμε το σουβλάκι μας στο παγκάκι και να παίξουμε πατατοπόλεμο και για φινάλε ζεστή σοκολάτα (έχει την τιμιτική της αυτές τις μέρες) με θέα την Ακρόπολη! Το βράδυ να μαζευτούμε σπίτι μου με ποτάκι και φαγητό (απ` τα χεράκια μου, φυσικά!), να παίξουμε επιταπέζια, να μιλήσουμε και να κάνουμε σχέδια για το καλοκαίρι... Τέλος, όταν θα φύγουν όλοι αργά το βράδυ, να βάλω μουσικούλα, ένα ποτήρι κόκκινο κρασί και να κάτσω στο μπαλκόνι κι έτσι να με βρει το πρωί ο ήλιος, κουκουλωμένη με την κουβέρτα και το μυαλό χωρίς σκέψεις!

Κάπως έτσι ονειρευόμουν τη σημερινή μέρα και όχι έτσι όπως εξελίχθηκε: ξύπνημα- διάβασμα- εξετάσεις- μίνι βόλτα- σπίτι- διάβασμα.

Είχα καιρό να ανεβάσω ένα «ρομαντικό» άρθρο, άρθρο που να θυμίζει τη Λεύκη έτσι όπως ξεκίνησε. Λαμβάνω κατά καιρούς mail, στα οποία λέτε ότι το κάφρικο στυλ γραφής δε μου πάει καθόλου και πως προτιμάτε την παλιά Φλου. Αυτό δεν εξαρτάται από μένα, αγαπητοί μου αναγνώστες, αλλά από τη διάθεσή μου και το θέμα που θίγω. Σήμερα ήμουν σε ρομαντικό mood, αύριο ποιος ξέρει...

Καλό ξημέρωμα!