Φοβάμαι το μυαλό μου δε θα αντέξει (ΞΑΝΑ)- ή πως το Ελλαδιστάν κατάφερε & πάλι να με συγχύσει...

Καλησπέρα σας! Σαββατόβραδο & home (όχι alone). Δε με χαλάει, γιατί μετά από λιώσιμο πάνω απ` το “Wunschloses Unglück” του Peter Handke δεν είχα όρεξη ούτε μέχρι τον ξάδερφό μου να πάω που μένει στον τέταρτο. Ναι, σκυλοβαρεμάρα! Εν συνεχεία κάηκα βλέποντας b-movies: “Nekromantik 1 & 2” καπάκι (μη ρωτήσετε πόσες φορές τις έχω δει), γιατί όταν είμαι πτώμα θεωρώ ιεροσυλία να δω μία ταινία καθώς δεν θα καταλάβω Χριστό, με εξαιρέσεις ταινίες που δεν έχουν σενάριο & σκηνοθεσία που να χρήζει ιδιαίτερης συγκέντρωσης  (z.B. “Deep Throat”, “Sex & the City”, “The Twilight Saga”, u.s.w.).

Anyway, τον τελευταίο καιρό δεν είμαι καλά. Και δεν εννοώ την ελαφρά γαστρεντερίτιδα που με βασανίζει αλύπητα το τελευταίο τριήμερο. Ούτε ψυχολογικά, που τα κουβαλάω από τότε που ήμουν ένα μικρό και ανυπεράσπιστο ζυγωτό.

Τι άλλο θες, πια, απ` τη ζωή σου;- θα με ρωτήσει το φιλαράκι μου. Ναι, έχει εν μέρει δίκιο. Πέρασα (έστω με τη δεύτερη) στη σχολή που εδώ και χρόνια επιθυμούσα διακαώς. Πήρα το δίπλωμα οδήγησης. Έχω την υγεία μου (για την ψυχική, βέβαια, ούτε λόγος). Οι περισσότεροι απ` αυτούς που αγαπώ είναι ok.

Εγώ, όμως, είναι άτομο, το οποίο δεν αρκείται σ` αυτά.

Έχασα πολλά αγαπημένα μου πρόσωπα. Έχω αδικηθεί πολλές φορές. Με έχουν πληγώσει, άτομα που αγαπώ, πολλές φορές. Με έχουν προδώσει.

Εκτός απ` τα «εν οίκω», δεν μπορώ να μείνω αδιάφορη & για αυτά που συμβαίνουν στη κοινωνία. Διασύρουν & εξευτελίζουν τη χώρα μου δημοσίως. Μία χώρα που κάποτε ήταν υπόδειγμα & τώρα είναι  απλά περίγελος. Μη τα ρίχνουμε, βέβαια, όλα σ` αυτούς. Ποιος τους ψήφιζε τόσα χρόνια; Όλοι οι υπεύθυνοι της καταστάσεώς μας είναι έξω & αλωνίζουν με τις λιμουζίνες τους, ενώ οι φυλακές γεμίζουν από μικροοφειλέτες, χρήστες ναρκωτικών & μετανάστες.

Βγαίνει το άλλο το αυτιστικό υπό την επήρεια μπάφου & λέει καμαρωτά σα γύφτικο σκεπάρνι: «Έσωσα τη χώρα!!!». Τι λες βρε ασβεεεεεεεε;;;;;;;; Πόσες βαράς την ημέρα μάτια μου μεγάλα μάτια μελαγχολικά;;;;; Κόψε τον μπάφο & τη μαλακία πασά μου, να σε χαρεί η μανούλα σου. Μα καλά δε βλέπει τι έχει κάνει;!

 Ο ΓΑΠ ταυτίζεται με μία απ` τις αγαπημένες μου κατηγορίες ταινιών: «μόλις- τελειώσει- η- ταινία- πας- στο- ταμείο- &- ζητάς- τα- χρήματά- σου- πίσω- αλλά- καταλήγεις- να- παίρνεις- τα

οπότε- και- το- βουλώνεις». Να σας εξηγήσω: Γίνεται ολόκληρη διαφήμιση και ντόρος σε τηλεοράσεις, περιοδικά, κ.λπ. γι` αυτή την ταινία. Πας εσύ (ναι, σε σένα μιλάω & στον εαυτό μου, διότι μ` αρέσει να μου απευθύνομαι στο β` ενικό) σαν μαλάκας, αφού σου έχουν πιπιλίσει το μυαλό, με ενθουσιασμό να δεις αυτήν καινούρια ταινία. Και ενώ εξ αρχής βλέπεις ότι είναι για επισκευή & πέταμα, συνεχίζεις, διότι ελπίζεις ότι τα καλύτερα είναι παρακάτω. Χεχεχεχεχε, Και αγαπητέ μου φίλε ατύχησες!!!!!  Η ταινία μάπα & τζάμπα τα χρήματά σου! Κάτι τέτοιο ήταν και ο ΓΑΠ για το Ελλαδιστάν…

Οι νέοι φεύγουν έξω & μπλα, μπλα, μπλα, μπλα… Ψιτ, φίλε μου, δε θέλω να σε ταράξω ΑΛΛΑ Η ΑΝΕΡΓΕΙΑ ΜΕΡΑ ΜΕ ΤΗ ΜΕΡΑ ΑΥΞΑΝΕΤΑΙ ΚΑΙ ΟΙ ΝΕΟΙ ΞΕΠΟΥΛΟΥΝ ΤΙΣ ΓΝΩΣΕΙΣ ΚΑΙ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΤΟΥΣ ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ΓΙΑ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΨΩΜΙ!!!! ΤΙ ΝΑ ΚΑΤΣΟΥΝ ΝΑ ΚΑΝΟΥΝ ΕΔΩ?! ΔΕ ΦΤΑΝΕΙ ΠΟΥ ΔΕ ΜΑΣ ΑΦΗΣΑΤΕ ΝΑ ΚΑΝΟΥΜΕ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΑ ΘΕΛΑΜΕ, ΜΑΣ ΖΗΤΑΤΕ ΚΑΙ ΤΑ ΡΕΣΤΑ ΑΠΟ ΠΑΝΩ ?! ΔΕ ΜΑΣ ΧΕΖΕΙΣ ΡΕ ΝΤΑΛΑΡΑ ΛΕΩ ΕΓΩ!!!! Και εγώ θα φύγω! Μόλις αποφοιτήσω με το καλό, θα πάω Γερμανία, θα δουλέψω και θα κάνω και το μεταπτυχιακό ή (και) το διδακτορικό μου. Τί να κάνω εδώ, να κάτσω να με φάνε τα όρνια; Ευχαριστώ, δε θα πάρω.

Δεν ξέρω αν αυξήθηκαν οι γεννήσεις τελευταία, αλλά τον τελευταίο καιρό βλέπω φουσκωτές κοιλίτσες & καροτσάκια στους δρόμους και λέω αποκλείεται, με δουλεύουν. Είμαι πολύ μικρή ακόμα για να χτυπήσει μέσα μου το περίφημο καμπανάκι και να πω και εγώ την ατάκα: «Εγώ πότε θα γίνω μάνα;!», αλλά συμφωνώ ότι ένα παιδάκι ολοκληρώνει την ευτυχία ενός ζευγαριού και τους φέρνει πιο κοντά (στη συνέχεια γιατί χωρίζουν είναι άλλο κεφάλαιο). Επίσης, βρίσκω λογικό, ένα ζευγάρι μετά από κάποια χρόνια σχέσης και συμβίωσης- ανεξάρτητα απ` το αν είναι παντρεμένοι ή όχι-  να θέλουν να αποκτήσουν ένα μωράκι. Και ρωτώ, τώρα μέσα στην κρίση σας έπιασε όλους;!  Δε λέω, ok & η εγκυμοσύνη και ο θηλασμός και τα κουπεπέ και όλα, αλλά πως θα μεγαλώσει το παιδάκι μέσα σ` αυτή τη γαμημένη την κοινωνία και πως θα ανταπεξέλθει, τι θα κάνει σ` αυτό το μπουρδέλο που λέγεται Ελλαδιστάν; Τι μέλλον έχεις να του προσφέρεις; Δεν είναι κουτάβι, που αν δεν μπορείς να ανταπεξέλθεις το πας σε μία φιλοζωική και μετά όλα κομπλέ. Είναι άνθρωπος με δυο χέρια, δυο πόδια και ένα στόμα που αν το ανοίξει θα σου πει: «Ρε μάνα, ρε πατέρα, αφού η κατάσταση είναι ένα μάτσο χάλια και βασανίζομαι γιατί με έκανες;». Σκέψου, λοιπόν, την επομένη φορά που δε θα χρησιμοποιήσεις προφύλαξη.

Νόμιζες ότι τελείωσα…; Όχι φίλε μου, έχω και άλλα να πω!!! Στους δυσκολότερους καιρούς, πολλοί έβρισκαν καταφύγιο στην Τέχνη. ΤΩΡΑ ΠΟΥ ΝΑ ΒΡΟΥΜΕ;;; Όλα είναι σκατά! Ακόμα και την Τέχνη μολύνανε, που να τους καεί το βίντεο. Δεν ξέρω πώς να περιγράψω τα συναισθήματα που μου προκαλεί αυτό: τρέλα, παράνοια, θυμό, θλίψη, να αρχίζω να τους μπινελικώνω, να τους στήσω στα τρία μέτρα για εκτέλεση… Και αυτό πια το Ε.Σ.Ρ.;;; Ό,τι μαλακία υπάρχει στον κόσμο, πάντα περνάει & από εδώ!!! Τους ενοχλεί ο Λαζόπουλος, οι Αρβύλα & ο Πανούσης και ΔΕΝ ΤΟΥΣ ΕΝΟΧΛΕΙ –λέω εγώ η πτωχή τω πνεύματι- η Στεφανίδου και η κάθε Στεφανίδου που υποβιβάζει και προσβάλλει τη νοημοσύνη μας; Αυτοί οι καθωσπρεπισμοί μας μάραναν τόσα χρόνια (ο ποντικός στην τρύπα του δε χώραγε έδεσε και ένα κολοκύθι στην ουρά του!!!). Όχι, ρε  κομπλεξικέ, απολιθωμένε κωλόγερε, που το σαπισμένο και ανύπαρκτο μυαλό σου νομίζει ότι είμαστε ακόμα στη χούντα (όχι ότι έχει καμιά διαφορά 1967 με 2012, είναι όπως ο «κομμουνισμός» στη Ρωσία) δε θέλουμε το ενοχλητικό μωσαϊκό στο γυμνό  ούτε εκείνο το σπαστικό «Μπιιιιιιιιιιιιπ» κάθε φορά που ακούγεται η λέξη μαλάκας, αρχίδια και άντε γαμήσου!

Αν συνεχίσω, με βλέπω σε ψυχιατρική κλινική οπότες ας σταματήσω εδώ καλύτερα… Μπορεί να γίνομαι γραφική, αλλά δε μπορώ να μη σχολιάσω ξανά και ξανά το μαύρο μας το χάλι!

Καλό ξημέρωμα!