Κυριακή 11 Μαρτίου 2012

Kiss me everywhere!






Καλησπέρα σας!

Quiz: Ποια απ` τις παρακάτω φωτογραφίες, είναι η πιο ρομαντική;

































Σωστή απάντηση: Και οι τρεις.


Το θέμα της ομοφυλοφιλίας ήθελα να το θίξω καιρό τώρα, μιας και το έχω ζήσει εκ των έσω. Αφορμή για να γράψω στάθηκε το άρθρο της γλυκιάς Βανίλιας, το οποίο με εξόργισε πάρα πολύ- διαβάστε το και θα καταλάβετε τι εννοώ.

Οι τρελοί επιστήμονες ψάχνουν να βρουν τα αίτια της ομοφυλοφιλίας. ΔΕ ΜΑΣ ΧΕΖΕΙΣ ΡΕ ΝΤΑΛΑΡΑ ΛΕΩ ΕΓΩ;!;!;! Αντί να επενδύσετε τις γνώσεις σας, για τις οποίες τόσο πολύ μοχθήσατε, σε ΠΡΑΓΜΑΤΙΚΕΣ ΑΣΘΕΝΕΙΕΣ όπως το AIDS και διάφορες επικίνδυνες μορφές καρκίνου (λευχαιμία, οστών, εγκεφάλου) ασχολείστε με την «ασθένεια» της… ομοφυλοφιλίας; Στην Αφρική θερίζει ΑΚΟΜΑ ΤΗ ΣΗΜΕΡΟΝ ΗΜΕΡΑΝ η ελονοσία κι εσείς ψάχνετε να βρείτε την «προέλευση» της ομοφυλοφιλίας; Οι επιστήμονες, λοιπόν, κάθονται και σπαταλάνε φαιά ουσία, χρόνο και χρήμα προκειμένου να αποδείξουν αν η ομοφυλοφιλία είναι φυσική, ψυχολογική ή θέμα επιλογής.

Η Φλου έχει έναν παραπάνω λόγο να μιλάει, γιατί τα έχει ζήσει από πρώτο χέρι. Ναι, ρε ημιμαθή Νεοελληνάρα των σπηλαίων θέμα επιλογής είναι. Ο κολλητός μου, ούγκα- μπούγκα ζουλού της Καλαχάρι, επέλεξε την ομοφυλοφιλία του, επιλέγοντας παράλληλα να κρατήσει κρυφή τη τετράχρονη σχέση του και εν συνεχεία, όταν μαθεύτηκε η… «επιλογή» του, να τον διώξει ο πατέρας του απ` το σπίτι και να πάθει εγκεφαλικό, να τον σαπίσει ο αδερφός του στο ξύλο στέλνοντάς τον στο νοσοκομείο και να τον παρατήσουν όλοι του οι φίλοι. Συν τον χλευασμό και τα κακεντρεχή σχόλια των υπόλοιπων ματσό «ανδρών».

Και προγεννητικός έλεγχος;! Wtf;! Εξισώνετε, δηλαδή, την ομοφυλοφιλία με το σύνδρομο Down ή την επιληψία; Είμαστε καλά;;;;; Έστω ότι έρχεται ένας «καλοθελητής» και σου λέει: «Θα πρέπει να επιλέξεις αν το παιδί σου θα γίνει ναρκομανής ή ομοφυλόφιλος». Είμαι σίγουρη πως θα σκεφτόσουν σοβαρά να απαντήσεις το πρώτο. Εύγε φασίστα ιππόκαμπε! Θα το πω άλλη μία φορά, μπας και το εμπεδώσει κι ο τελευταίος βοθρόμυαλος τράγος: Η ΟΜΟΦΥΛΟΦΙΛΙΑ ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ ΑΣΘΕΝΕΙΑ, γαμώ τον Δαρβίνο μου! Να εύχεσαι το παιδί σου να γίνει άνθρωπος (πάνω απ` όλα με υγεία) με παιδεία στη γαμημμένη, σαθρή μας κοινωνία και άσε τις σεξουαλικές του επιθυμίες κατά μέρους. Δεν είμαι μάνα και δεν ξέρω πως θα αντιδρούσα. Πιστεύω, πάντως, πως θα ευχόμουν το παιδί μου να είναι γερό και δυνατό κι αν είναι ομοφυλόφιλο δε με ενδιαφέρει καθόλου, θα το αγκάλιαζα περισσότερο, κάνοντάς το να αγαπήσει τον εαυτό του και να συμφιλιωθεί μαζί του.

«Τι στο διάολο γίνεται με τους πούστηδες και τις λεσβίες; Αυξάνεται και πληθύνεται η φάρα τους;!». Όχι, στενόμυαλε Νεοελληνάρα, δεν αυξήθηκαν, ΑΠΕΛΕΥΘΕΡΩΘΗΚΑΝ! Πριν τριάντα χρόνια, ψυχοτροπικέ Νεάντερνταλ, η Αφροξυλάνθη ήταν λεσβία, αλλά έκανε την πάπια για να μην την διώξουν οι δικοί της απ` το σπίτι και να μην την χλευάσει η κοινωνία. Παντρεύτηκε και έκανε παιδιά, γιατί έτσι πρέπει. Καταπίεζε, λοιπόν, τις φυσικές της ορμές ενώ κρατούσε κρυφή την ομοφυλόφιλη σχέση της, επειδή έτσι πρέπει. Και φτάνει μια μέρα, που η Αφροξυλάνθη είναι πλέον 54, και δεν αντέχει άλλο, οπότε λέει την πάσα αλήθεια, αποκλείεται απ` τους δικούς της και ζει απομονωμένη και στιγματισμένος για το υπόλοιπο της ζωής της με τον μόνο άνθρωπο που την αγαπά και τη νοιάζεται, τη σύντροφό της. Μπράβο κοινωνία, είμαι υπερήφανη για σένα!

Εδώ να διευκρινίσω, ότι δεν αναφέρομαι στις κραγμένες που βγαίνουν στο γυαλί και ακροβατούν στα όρια του γελοίου και του αισχρού. Ας αναλογιστούμε, βέβαια, ότι ένα ετεροφυλόφιλο ζευγάρι που χαμουρεύεται σε οποιοδήποτε δημόσιο χώρο, αντί να πάει σπίτι του ή σε ξενοδοχείο, είναι ακόμα πιο αισχρό. Αντιθέτως αν δω ένα ομοφυλόφιλο ζευγάρι να έχει αξιοπρεπή συμπεριφορά, δε θα με ενοχλούσε καθόλου. Και στην τελική γουστάρω να πηγαίνω με τον κολλητό μου για γκόμενους παρά με την κολλητή μου. Διότι ο κολλητός έχει τρομερό ένστικτο και ψυχολογεί τους «υποψηφίους»- πότε δεν έπεσε έξω, όσες φορές κι αν τον ρώτησα. Κι αν μου φάει και κανέναν γκόμενο; Χαλάλι του!


Γενικά δεν διάκειμαι φιλικά προς την ιδέα το γάμου. Παρ` όλα αυτά, όταν ένα ζευγάρι είναι κάποιο καιρό μαζί, ευτυχισμένο  και θέλει να επισφραγίσει την ευτυχία του ενοποιών Θεού ή δημάρχου, τότε δε μου πέφτει λόγος. Και ναι, εννοώ και τους ομοφυλόφιλους. Γιατί, δηλαδή, μία/ ένας ομοφυλόφιλη,-ος να μη μπορεί να παντρευτεί τον άνθρωπό του; Γιατί να μην είναι κατοχυρωμένος και οικονομικά; Τι εννοώ: από τη στιγμή που είμαι με έναν άνθρωπο χρόνια, θέλω να είναι εξασφαλισμένος από τη στιγμή που μου συμβεί κάτι και φύγω πρώτη από τη ζωή.

Για να μεγαλώσει ένα παιδί «φυσιολογικά», θα πρέπει να έχει τόσο τη φιγούρα του μπαμπά όσο και τη φιγούρα της μαμάς. Συμφωνώ. Τί γίνεται, όμως, όταν ένα παιδί κακοποιείται σεξουαλικά, σωματικά και ψυχολογικά από τους γονείς του ή μεγαλώνει σε μία «εμπόλεμη ζώνη» όπου βλέπει βία και ακούει μπινελίκια ανάμεσα στους γονείς του; Αυτό είναι φυσιολογικό; Σωστά μάντεψες, ω μικρέ μου ιππόκαμπε, είμαι υπέρ της υιοθεσίας. Είναι προτιμότερο ένα παιδί να μεγαλώσει σε ομοφυλόφιλο και ειρηνικο περιβάλλον. Και πίστεψέ με, θα βρει τον δρόμο του!


Και όσο για το Gay Pride? Είμαι ΥΠΕΡ! Να βγουν και να φωνάξουν για τα δικαιώματά τους, για τη διαφορετικότητά τους, για την περηφάνια τους, γι` αυτό που είναι! Προβληματίζομαι, όμως, για την αναγκαιότητα διατήρησης ενός θεσμού που φαίνεται, μερικές φορές, να αποσκοπεί περισσότερο στον εντυπωσιασμό παρά στην προβολή αιτημάτων, οπότε και γελοιοποιείται. Φέτος θα `μαι κι εγώ εκεί, κι ας μην είμαι ούτε λεσβία ούτε αμφισεξουαλική. Θα είμαι εκεί διότι πιστεύω σε δύο ανθρώπινα δικαιώματα, αυτό της ΔΙΑΦΟΡΕΤΙΚΟΤΗΤΑΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΙΣΟΤΗΤΑΣ.

Το θέμα της ομοφυλοφιλίας είναι πολύ λεπτό. Εγώ προσωπικά τους πάω όλους και «γκέι» και «στρέιτ», αρκεί να έχουν κόσμια συμπεριφορά. Όσο για το τι γίνεται όταν κλείνουν οι πόρτες; Όπως έχει πει ένας καθηγητής μου: «Καθένας στο κρεβάτι του κάνει ό,τι θέλει, όποτε το θέλει, με όποιον θέλει και με όσους θέλει».


Σας καληνυχτώ με τη «Χειραψία- Gay Anthem For The New Millennium», ένα απ` τα πιο όμορφα, ερωτικά τραγούδια που γράφτηκαν ποτέ.








Καλό ξημέρωμα και καλή εβδομάδα.

Πέμπτη 1 Μαρτίου 2012

“Surrealistische ΦΛΟΥ BLOG Preise” (a.k.a. Σουρεαλιστικά ΦΛΟΥ Μπλογκικά Βραβεία)


Καλησπέρα σας!

Τι κάνετε; Πώς είστε; Πάντα καλά!

Καλό μήνα αγάπες! Πρώτη μέρα της άνοιξης σήμερα! Τα πουλάκια τιτιβίζουν, ο ήλιος λάμπει, ο αέρας είναι δροσερός και η μαλακία σε χτύπησε κατακούτελα, ΚΟΠΕΛΙΑΑΑΑ!!!! Πού τον είδες μωρή τον λαμπρό ήλιο με την ατμόσφαιρα τίγκα στο καυσαέριο; Και ποιος καθαρός αέρας, στην Αθήνα είμαστε ρεεεε! Αν ακούς πουλάκια, να πας στον ωτορινολαρυγγολόγο ή ψυχίατρο! Λέγε ό,τι θες μικρέ μου φίλε, το κέφι σήμερα δε μου το χαλάς! Παρ` όλο που οι αγαπημένες μου εποχές είναι φθινόπωρο και χειμώνας, η φετινή άνοιξη με βρίσκει ιδιαιτέρως χαρούμενη και ευδιάθετη κι ελπίζω (το καλό που της θέλω) να παραμείνει έτσι!

Όπως παρατηρήσατε άλλαξα και εμφάνιση στο ιστολόγιο, έτσι για το καλό!
Σήμερα, αγαπητοί μου αναγνώστες, δεν είναι μια οποιαδήποτε ημέρα. Είναι η μέρα που θα μοιραστούν τα πρώτα “Surrealistische ΦΛΟΥ BLOG Preise” (a.k.a. Σουρεαλιστικά ΦΛΟΥ Μπλογκικά Βραβεία). Bloggers που μου κίνησαν το ενδιαφέρον, με προβλημάτισαν, με ενημέρωσαν, με έκαναν και γέλασα, με ταξίδεψαν. Καθένας τους μοναδικός, με τη δική του ιδιότυπη γραφή, το δικό του ιδιότυπο χιούμορ και τρολλάρισμα. Σ` αυτό το σημείο, θα ήθελα να ευχαριστήσω τον JRous για την πολύτιμη βοήθειά του στο στήσιμο της βραδιάς, καθώς χάρη στις μαγικές του ιδιότητες δημιούργησε για σας τους -24 καρατίων- χρυσούς πιγκουίνους, τους οποίους θα παραλάβετε και επίσημα στο ileukiiflou@gmail.com (ή απλά κάνοντας copy- paste την εικόνα). Φορέστε, λοιπόν, τις τουαλέτες και τα σμόκιν σας, ετοιμάστε τους πανηγυρικούς σας και παραλάβετε τους πιγκουίνους σας! Έτοιμοι;


Ένα μεγάλο χειροκρότημα σε όλα τα παιδάκια που κέρδισαν με το σπαθί τους το βραβείο. Α, και μη πάρουν τα μυαλά σας αέρα και παρατήσετε το ιστολόγιο ή ανεβάζετε όποτε σας καπνίσει (αν το κάνετε ήδη, σταματήστε το!). Σας καληνυχτώ και δίνουμε ραντεβού για του χρόνου!

Καλό ξημέρωμα!

Τρία βραβεία και έξτρα πληροφορίες για τη Φλου!


Καλησπέρα σας!

Παρηγορήτρα έχω καταντήσει, αγαπητοί αναγνώστες, παρηγορήτρα. Φίλοι χωρίζουν, ζευγάρια θέλουν να τους τα ξαναβρώ, αφήστε τα! Ας έχει, μπορεί η μοίρα μου να το `χει να είμαι peacemaker και εξομολόγος κάθε κατατρεγμένου (και βλαμμένου).

Ο χειμώνας με αποχαιρετά με τρία βραβεία. Δύο απ` τη «Χειμαρρώδη Αρμονία» ενός εξαιρετικού μπλόγκερ και ένα απ` «Αυτή που περνάει», μιας ευαίσθητη ζουζούνα. Σας ευχαριστώ πολύ παιδιά.

1ο Βραβείο: “Kreativ Blogger Award”+ 10 απαντήσεις σε δέκα ερωτήσεις.






i. Name your favorite song: Είναι τόσα πολλάΘα πω το «Όταν είμαι μαζί σου όταν είσαι μαζί μου»
ii. Name your favorite dessert: Crepe Suzette
iii. What ticks me off: Αγένεια και αχαριστία.
iv. When I` m upset: Μουσική, σοκολάτα και εσωτερικό μπινελίκι.
v. What`s your favorite pet: Άγριο άλογο.
vi. Black or white: Εννοείται black!
viii. Everyday attitude: FUCK yesterday, LIVE and CARE about now, DREAM about tomorrow.
ix. What is perfection: Να έχεις δίπλα σου άτομα που σε γεμίζουν αγάπη και χαρά.
x. Guilty pleasure: Πολλές, ΠΑΑΑΑΑΡΑ πολλές…



2ο Βραβείο: “I love your blog”+ 7 τυχαίες σκέψεις μου.









1.       Τι θα γινόταν, άραγε, αν είχα περάσει με την πρώτη στη σχολή που ήθελα…
2.       Έχουν περάσει αρκετά χρόνια, ζω σε μία επαρχία της Γερμανίας, είμαι επιτυχημένη σκηνοθέτης του σουρεαλιστικού- avant garde κινηματογράφου και οι οχτροί μου έχουν σκυλιάσει απ` το κακό τους (Μπουαχαχαχαχαχα!!!).
3.       Τον τελευταίο μήνα ακούω μόνο Κόρε. Ύδρο., και δεν τους έχω βαρεθεί ούτε στιγμή.
4.       Πως γίνεται το δωμάτιό μου να είναι έτσι και η ντουλάπα μου έτσι.
5.       Τώρα που το σκέπτομαι, είμαι πάρα πολύ ψυχαναγκαστική. Το κάθε πράγμα έχει τη δική του θέση, κι αν κανείς κάνει τη βλακεία να το αλλάξει θα πρέπει άμεσα (για τη δική του σωματική υγεία και τη δική μου ψυχική ισορροπία) να το ξανατοποθετήσει εκεί που το βρήκε.
6.       Θέλω να κλείσω τα μάτια μου κι όταν τα ανοίξω να είναι εδώ δυο φίλοι μου. Μου έχουν λείψει πολύ εκεί στην ξενιτιά που βρίσκονται…
7.       Αύριο με περιμένει μεγάλη μέρα, ΠΑΛΙ!!!



3ο Βραβείο: “I love music and I love your blog”+ 5 αγαπημένα μου κομμάτια.







Επειδή θα αδικήσω πολλά, θα γράψω πέντε κομμάτια που αποτελούν την Αχείλλιο πτέρνα μου.


Carlos Gardel- "Por una cabeza" (αγαπημένη τανία και αγαπημένος χορός)







Edith Piaf - "La vie en rose" (Ταξιδεύω και ταξιδεύω και ταξιδεύω...)







Silbermond- "Durch die Nacht" (μνήμες από Γερμανία)






Νικόλας Άσιμος/ Χαρούλα Αλεξίου- "Το παπάκι" (το νανούρισμά μου)







Magic de Spell- "Εμένα οι φίλοι μου είναι" (Κατερίνα Γώγου. Θέλετε και διευκρινήσεις;; )






Τα απονέμω, με τη σειρά μου, σε όλους τους μπλόγκερς που θα διαβάσουν αυτή την ανάρτηση.

Καλό ξημέρωμα!

Υ.Γ.: Απομένουν λίγες ώρες για τα πρώτα “Surrealistische ΦΛΟΥ BLOG Preise”. Σχεδόν όλα είναι έτοιμα για τη μεγάλη βραδιά...