Summer Απολογισμοί: Love`s & Hate`s

Καλησπέρα σας! Καλό μήνα σε όλους και καλό φθινόπωρο (η αγαπημένη μου εποχή!). Πάντα, την πρώτη και την τελευταία μέρα κάθε εποχής έχω ένα κάτι τι, δεν μπορώ να το εξηγήσω…

Κάθε κατάσταση έχει και τα θετικά της και τα αρνητικά της. Ακόμα και το καλοκαίρι έχει τα δικά του. Ας κάνουμε λοιπόν έναν διαχωρισμό των “Hate`s” και των “Love`s” του καλοκαιριού.

“Hate`s”

Κουνούπια: Αυτά τα μικρά φτερωτά βαμπίρ είναι ο χειρότερος μου εχθρός. Αν ανήκετε στη δική μου κατηγορία, νομίζω με καταλαβαίνετε απόλυτα: Είμαστε μια παρέα επτά ατόμων, που λέτε, και ασφαλώς αποτελούμε έναν θεσπέσιο μπουφέ, εν ολίγοις το όνειρο κάθε κουνουπιού- από Α+ μέχρι 0-. Εκεί, λοιπόν, που συζητάμε  η μόνη που χτυπιέται σαν επιληπτική είμαι εγώ. Και δε φτάνει που με ξεζουμίζουν μου αφήνουν και κάτι σημάδια ΝΑ- με το συμπάθιο. Το ξέρω ότι είμαι γλυκοαίματη, αλλά όχι κι έτσι! Ήμαρτον πια! Αυτό το μικρό αιμοδιψές τερατάκι που σου ρουφάει το αίμα είναι ΜΕΓΑΛΟΣ μπελάς!

Αντικουνουπικό: Και ναι!!! Αυτό το θαυματουργό μπουκαλάκι που απωθεί τα ενοχλητικά βαμπίρ είναι εδώ!!! Κι εκεί που πας να πεις bye- bye κνησμέ κι ενοχλητικά σημάδια πατώντας το ψεκαστήρι, σου έρχεται μια ξαφνική… ευωδιά. Αρχίζεις να μυρίζεις ό,τι βρίσκεται σε ακτίνα ενός χιλιομέτρου. Εν κατακλείδι, συνειδητοποιείς ότι αυτή η οσμή προήλθε από αυτό το μικροσκοπικό μπουκαλάκι. Οι ενέργειες που ακολουθούν είναι οι εξής: 1)Σταυροκοπιέσαι, 2)Κατεβάζεις καντήλια και μητροπόλεις για την τύχη σου, 3)Εκτινάσσεις σε απόσταση δύο χιλιομέτρων το άμοιρο μπουκαλάκι, αφού πρώτα το φασκελώσεις και 4) Πηγαίνεις στη μπανιέρα μουρμουρώντας!

Έγκαυμα: Μετά από έναν ολόκληρο χρόνο προετοιμασίας, καρτερικότητας και ανυπομονησίας, ήρθε η ώρα να κάνεις ντου από παντού στην παραλία και να αφήσεις τους πάν τες άφωνους! Μαγιό, πετσέτες, τσάντες, κ.λπ., κ.λπ. Κάνεις, όμως, και τη… μαγκιά και δεν βάζεις αντηλιακό για να μαυρίσεις γρηγορότερα. Νιώθεις τράβηγμα, ξέρεις ότι κοκκίνισες αλλά της Λιλής σου ο χαβά. Γυρνάς στο δωμάτιο/ σπίτι κάνεις χλιαρό μπάνιο, βάζεις bepanthol αλλά τίποτα. Σου χαλάει όλη η μέρα (και βδομάδα!!!) και… πως την περνάς; Με την παρέα/ μαμά να σου βάζουν/ βάζει  αγελαδίτσα και το χειρότερο με φωνές: τους μεν επειδή τους έκλεισες μέσα (παρ` όλο που τους είπες να βγουν χωρίς εσένα) και τη δε επειδή κάηκες (και θα σου ΠΕΤΑΞΕΙ και τη ΘΑΝΑΤΗΦΟΡΑ ΑΤΑΚΑ ΕΛΛΗΝΙΔΑΣ μάνας: «ΕΓΩ στα λεγα, ΑΛΛΑ εσύ ΔΕΝ την ακούς τη ΜΑΝΟΥΛΑ!!! Καλά να πάθεις τώρα. Αχ, θα με πεθάνεις εσύ!»).

Τεχνολογία: Ναι, ok το είπαμε: ΑΓΑΠΑΜΕ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑ, αλλά το καλοκαίρι θέλουμε την ησυχία μας. Μου τη δίνει να ακούω κάθε λίγο και λιγάκι ένα κινητό να χτυπάει με κάποιο summer hit. Βάψ` το μπλε και πέτα  το φίλε μου!!! Μου τη δίνει να λένε: «Πάω στο νετ για δέκα λεπτάκια. Δε θα αργήσω μωρέ…». Μπουρλότο τώρα!!!  Μου τη δίνει να τους βλέπω όλους με ένα i-pod στο χέρι και ακουστικά στ` αυτιά. Κάψ` το!!! Και εσύ; Εγώ; Τι εγώ; Άλλο εγώ!!! Ναι, το ξέρω ότι τα πρώτα πράγματα που σημείωσα στη λίστα των διακοπών ήταν η… αγία τριάδα, αλλά βρεεεεεε, πως θα σας είχα έναν ολόκληρο μήνα χωρίς άρθρα; Δε μου πήγαινε η καρδιά…

“Love`s”

Καρπούζι: Είναι κόκκινο, ζουμερό, δροσιστικό είναι απλά τέλειο!!! Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην το τρώει… Με φέτα, με κασεράκι, σκέτο (έτσι μου αρέσει, τα προαναφερθέντα απλά για ντεκόρ), χυμός, το καρπούζι έχει πολλές παρασκευαστικές ικανότητες και όλες είναι υπέροχες.  Κι όποιος δεν το τρώει ξέρει τίποτα από φαγητό! Άντε πια! Καρπούζι ζούμε για να σε γευτούμε, κι όσοι δε σε γευτούνε…

Ανατολή του ήλιου: Σηκώνομαι κατά τις έξι με ένα ποτήρι παγωμένο γάλα και τα «Γουρούνια στον άνεμο» ανά χείρας. Όσο διαβάζω  λαίμαργα  το βιβλίο, του ρίχνω κλεφτές ματιές και τον βλέπω , με έναν τόνο νοσταλγίας,  από απέναντι να ξεπροβάλλει δειλά- δειλά και νωχελικά αλλάζοντας το χρώμα του από κόκκινο του πάθους σε αισιόδοξο κίτρινο. Είναι μια απ` τις ομορφότερες στιγμές του καλοκαιριού και, παρ` όλο που τη ζω καθημερινά, ποτέ δεν τη χορταίνω. 

Θάλασσα: Μια, επίσης, καλοκαιρινή συνήθεια που δε χορταίνω. Νομίζω ότι παραπάνω απ` το 50% των καλοκαιρινών μου διακοπών, το έχω περάσει μέσα στη θάλασσα. Δεν υπήρχε περίπτωση να βγω και να μην έχουν μουλιάσει τα χέρια μου! Φέτος πραγματικά αγανάκτησα!!! Πήγε Αύγουστος να κάνω το πρώτο μου μπάνιο, ενώ άλλες χρονιές ξεκινούσα 21 Μαΐου (ναι! σοβαρολογώ!!!). Πίκρα μεγάλη, αλλά άξιζε η αναμονή. Πραγματικά με εκνευρίζουν οι άνθρωποι που κάθονται και λιάζονται μόνο. Σιγά ρε φίλε! Μου κοτσάρεις και το Ray-ban και κάτι τρέχει στα γύφτικα! Χαλάρωσε λίγο! Δροσίσου τώρα!

Ανεμελιά: Σχολείο; Πανεπιστήμιο; Δουλειά; Έννοιες και καημοί; Νεύρα; ΟΛΑ ΣΤΗΝ ΑΚΡΗΗΗΗΗΗΗ! Έχουμε καλοκαίρι! Δε σκεφτόμαστε ΤΙΠΟΤΑ απολύτως! Όσοι σκάνε δεν έχουν δουλειά εδώ! Στην πυρά με τους ξενέρωτους (που λέει και το άσμα…). Δεν είναι ωραίο να χαλαρώνεις; Με την παρέα, την οικογένεια ακόμα και μόνος! Είσαι free και λέει. Αλλάζεις τελείως. Βγάζεις εκείνη τη μουτσούνα της σοβαροφάνειας, φοράς το καλύτερό σου χαμόγελο και το βλέμμα «Φλου, φίλε μου όλα είναι, Φλου». Ναι, φίλε μου! Εσύ είσαι ο άρχοντας! Και σε πάμε πολύ!

Για να δούμε: ΙΣΟΠΑΛΙΑ! Δε νομίζω, όμως, να υπάρχει κάποιος που θα πει hate για το καλοκαιράκι… Θα σας καληνυχτίσω με ένα γαλλικό καλοκαιρινό τραγουδάκι και don`t worry!!!  Το καλοκαίρι θέλει δε θέλει θα (ξανα)έρθει! Δέκα μήνες μείνανε…