Τρίτη 4 Μαρτίου 2014

Για τον Μαρκήσιο...

Καλσπέρα σας.


Λογικά θα `χω ξαναπεί, ότι συμφωνώ απόλυτα με τον συγχωρεμένο τον Einstein, στο ότι δύο πράγματα δεν έχουν όριο, το σύμπαν και η ανθρώπινη βλακεία αν και για το πρώτο δεν ήταν σίγουρος. Απόψε, λοιπόν, θα σας μιλήσω για τον φίλο μου τον… ας τον ονομάσουμε Μαρκήσιο.

Ο φίλος μου ο Μαρκήσιος αποτελεί μια από τις «παράξενες» φιλίες μου και είμαι σίγουρη πως κάποιοι από εσάς θα έχουν μια τέτοια φιλία. Αυτό το παλικάρι ήρθε στη ζωή μου, έτσι ξαφνικά, που λέει και το λαϊκό άσμα (δεν ακούμε σκυλάδικα κατ` τα άλλα, ε;- πάψε φωνή της συνειδήσεως, τι θες πάλι;- να σου υπενθυμίσω ότι δε σε ξέχασα κι ότι υπάρχω ακόμα…- το ξέρεις ότι αυτό είναι αφορμή για να γεμίζουμε χώρο στη σελίδα, έτσι;- προφανώς! πες μου κάτι που δεν ξέρω.- ανάθεμα τώρα κι αν θυμούνται το θέμα του άρθρου, βλάκα!- συμμορφώσουυυυυ.-φύγε παιδάκι μου και πήγαινε να βασανίσεις κανέναν άλλον, διότι σε λίγο θα ξεχάσω κι εγώ τι ήθελα να γράψω.- καλά την κάνω, αλλά να ξέρεις, εδώ γύρω θα `μαι…- ναι, μη σε χάσω κι από πελάτη!). Αυτός ο άνθρωπος, λοιπόν, εμφανίστηκε σε μια περίοδο της ζωής μου, που ήμουν τελείως μόνη, ο κολλητός μου έλειπε Θεσσαλονίκη και οι υπόλοιποι φίλοι μου ή δεν με καταλάβαιναν ή ήταν αλλού, οπότε γενικότερα αισθανόμουν και ήμουν μόνη. Οπότε μια μέρα που ήμουν αραγμένη σε ένα πεζούλι και χάζευα τη θάλασσα εμφανίστηκε αυτός. Κάθισε παραδίπλα και κοιτούσε κι αυτός τη θάλασσα. Ξαφνικά έβγαλε το κινητό του απ` την τσέπη και το εκσφενδόνισε στη θάλασσα. Εκνευρίστηκα και ήθελα να τον βρίσω, διότι αγαπώ πολύ τη θάλασσα και δεν μπορώ να βλέπω να τη μολύνουν. Σκέφτηκα, όμως, ότι για να έρχεται εδώ θα την  αγαπάει πολύ και θα τον έχει βοηθήσει, όπως κι εμένα. Κρατούσε ένα πακέτο τσιγάρα. Άνοιξε το πακέτο  κι άναψε ένα. Όταν έφτασε στη μέση περίπου, το έσβησε, το πέταξε και ξεκίνησε να κλαίει. Έκλαιγε με την ψυχή του, έκλαιγε σα μικρό παιδί, έκλαιγε με αναφιλητά, έκλαιγε σα να τα μάζευε καιρό. «Γιατί κλαίς έτσι; Τι σου συμβαίνει;», «Κοίτα τη δουλειά σου κι άσε με εμένα, εγώ σ` ενοχλώ; Ήρθα εδώ για να είμαι μόνος, να μην έχω τον καθένα πάνω απ` το κεφάλι. Άσε με ήσυχο! Αφήστε με όλοι ήσυχο».

Δεν φανταζόμουν τότε το ότι όπως ξεκίνησε η σχέση μας έτσι και θα τελείωνε, με καυγά και φωνές. Σηκώθηκα κι έφυγα και του πέταξα και μια κουκουνάρα στο κεφάλι που είχα μαζέψει καθώς περπατούσα. Πολλές φορές του έχω πετάξει διάφορα ενώ τσακωνόμασταν, μαξιλάρια, ποτήρια, τηλεκοντρόλ, χειριστήριο κονσόλας, τσάντα και άλλα αντικείμενα είτε επικίνδυνα είτε ακίνδυνα για τη σωματική του ακεραιότητα. Είμαι οξύθυμη, τα `χουμε ξαναπεί αυτά, αλλά ο Μαρκήσιος ανήκει στους τρεις ανθρώπους της ζωής μου (και οι τρεις άντρες, δε νομίζω ότι είναι τυχαίο) που μπορεί να με εκνευρίσει σε βαθμό που να πετάω αντικείμενα και να βρίζω σπίτια, θεούς και δαίμονες.  Ένα πεντάλεπτο αργότερα άκουσα βήματα πίσω μου και κάποιον να μου φωνάζει να περιμένω, αυτό δηλαδή που συνέβαινε τουλάχιστον μία φορά την εβδομάδα στους καυγάδες μας. Εγώ άρχισα να περπατάω πιο γρήγορα, αυτός με τράβηξε απ` το χέρι απότομα, «Συγγνώμη…» μου είπε. Τυπικές αντιδράσεις και των δυο μας κάθε φορά που γινόμασταν κώλος, κάθε εβδομάδα δηλαδή.

«Για να `σαι κι εσύ εδώ δεν είσαι καλά. Συγγνώμη για πριν. Έλα, πάμε να καθίσουμε πίσω να σου πω», κι έτσι ξεκίνησε η ιστορία μας. Μιλούσαμε ώρες για μας, γι` αυτά που μας απασχολούσαν… Ήταν μία απ` τις ομορφότερες μέρες της ζωής μου. Με πήγε σπίτι μου και  με καληνύχτισε. Όλο το βράδυ μιλούσαμε με μηνύματα (πόσο μου έχουν λείψει αυτές οι εποχές, όχι μόνο μαζί του, γενικότερα. Χρυσές εποχές με sms, φευ!). Συζήτηση  στη συζήτηση έμαθα ότι είναι κολλητός του πρώτου μου έρωτα, ναι του τύπου που έγραψα ολόκληρο άρθρο για την πάρτι του. Δεν του είπα τίποτα, το είχε καταλάβει, όμως. Με καταλάβαινε χωρίς να μιλήσω και αυτό μου αρκούσε. Είχαμε μια τρομερή επικοινωνία μ` αυτό τον άνθρωπο. Μπορεί να γνωριζόμασταν τόσο λίγο, αλλά καταλαβαινόμασταν χωρίς να μιλήσουμε. Αυτό μου έλειπε αυτή την περίοδο, αυτό ήθελα, αυτό ζητούσα. Ήρθαμε πολύ κοντά, μιλούσαμε συνεχώς στο τηλέφωνο, βγαίναμε μαζί, παράτησα τους πάντες για να είμαι μαζί του. Είχαμε αναπτύξει μια πολύ παράξενη σχέση αλληλεξάρτησης, τις μέρες που δεν μιλούσαμε δεν ήμουν καλά. Τις μέρες που δε βλεπόμασταν ερχόταν κάτω απ` το σπίτι μου και μιλούσαμε ή απλά κοιταζόμασταν από το παράθυρο. Και γενικά μάλλον είχαμε έρθει πιο κοντά από όσο έπρεπε...

Έτσι ξαφνικά όπως γνωριστήκαμε άλλο τόσο άδοξα σταματήσαμε να μιλάμε, ή καλύτερα σταμάτησε να μου μιλάει. Σταμάτησε να μου τηλεφωνεί, να βλεπόμαστε, πήγαινα σπίτι του και όλο μου έλεγε η μαμά του ότι έλειπε. Ώσπου μια μέρα τον πέτυχα μόνο του, του ζήτησα εξηγήσεις, γιατί σταμάτησε να μου μιλάει χωρίς λόγο. Δεν είχε απάντηση. Πλακωθήκαμε άγρια: βριστήκαμε, χαστουκιστήκαμε, του πέταξα ό,τι έβρισκα μπροστά μου. Στο τέλος μπήξαμε κι οι δυο τα κλάματα και έφυγα κοπανώντας την πόρτα πίσω μου. Δεν τον ξανάδα από τότε. Δεν ήθελα να τον ξαναδώ, είχε πεθάνει για μένα.

Πριν από μερικούς μήνες δέχτηκα ένα τηλεφώνημα από έναν κοινό μας γνωστό, στο οποίο μου ανακοίνωσε το εξής: Ο φίλος μου ο Μαρκήσιος, λοιπόν, διαγνώστηκε προσφάτως θετικός στον ιό του HIV. Και εδώ έγκειται η πρόταση εισαγωγής που έκανα πιο πάνω, διότι ο λόγος, για τον οποίο ο φίλος μου ο Μαρκήσιος κόλλησε AIDS είναι δική του ευθύνη (κατά 80%). Το παλικάρι, λοιπόν, αφενός έκανε σεξ χωρίς προφυλακτικό και αφετέρου πήγε με μία κοπέλα, η οποία είναι συνομήλική μου και έχει πάρει ό,τι πετάει, κολυμπάει, περπατάει, έρπετε, κινείται υπογείως κ.λπ.- you get my point. Στατιστικά, λοιπόν, και μόνο έχοντας ενεργή σεξουαλική ζωή από τα δεκατέσσερα, τρεις συντρόφους σε εβδομαδιαία βάση κατά μέσω όρο (ούτε κάνω πλάκα, ούτε είμαι υπερβολική) και- στο δίνω αυτό, αν και δεν είμαι σίγουρη-  παίρνοντας προφυλάξεις στατιστικά σίγουρα θα έχεις κάποιο «σεξουαλικό» παράσημο,  από το πιο απλό, π.χ. έρπη (που έχει το 90% του παγκόσμιου πληθυσμού) μέχρι κάτι πιο περίπλοκο όπως μια εγκυμοσύνη. Όταν, λοιπόν, αγαπητέ μου Μαρκήσιε αποφασίζεις να κάνεις σεξ με μία τέτοια κοπέλα χωρίς προφύλαξη, είσαι το λιγότερο βλάκας. Μάλλον, όχι, δεν είσαι βλάκας, ανώριμος είσαι και δεν έχεις πάρει τη ζωή (σου) ακόμα στα σοβαρά.

Αυτή, όμως, πρέπει να την εκτελέσουν. Αν δεν το ήξερε είναι ηλίθια, διότι δεν εξετάζεται. Αν το ήξερε και το έκανε εσκεμμένα- που κατ` εμέ αυτό ισχύει- είναι ανεύθυνη και σκατόψυχη. Το να γνωρίζεις ότι έχεις μια τόσο σοβαρή μεταδιδόμενη ασθένεια και να συνεχίζεις να κάνεις σεξ έστω και με προφυλάξεις είναι ανεύθυνο . Το να γνωρίζεις ότι έχεις μια τόσο σοβαρή μεταδιδόμενη ασθένεια και να συνεχίζεις να κάνεις σεξ χωρίς προφυλάξεις δείχνει σκατοψυχία, μαυρίλα και χαιρεκακία. Δεν μ` αρέσει που το λέω και ίσως να δείχνει μικρότητα, αλλά κάτι τέτοιους ανθρώπους τους σιχαίνομαι και τους μισώ.

Παρ` όλα αυτά, παρ` όλο που ζήτησε να με δει, δεν είχα το κουράγιο. Τελικά, ανέβηκε εδώ στη Γερμανία να με βρει. Την πρώτη μέρα δε δέχθηκα να τον δω. Τη δεύτερη πήγα, απλά και μόνο να μιλήσουμε. Και μιλήσαμε, αλλά κάτι μέσα μου είχε πεθάνει. Δεν ένιωθα έτσι όπως ένιωθα παλιά, νόμιζα ότι είχα απέναντί μου έναν άλλον άνθρωπο…

25 σχόλια:

  1. ειναι λυπηρο που κολησε αλλα μην τον δικαζεις κι εσυ
    ανθρωποι ειμαστε ολοι, δε ξερω γιατρι πεθανε ενα κοματι μεσα σου, αλλα ισως σαυτη τη φαση χρειαζεται μια φιλη
    εχω χασει το δικο μου κολητο απο τη κωλοαρρωστια
    και ξερω πως ειναι

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τον "δικάζω" επειδή αρρώστησε, την απερισκεψία του κρίνω, κατέστρεψε τη ζωή του χωρίς λόγο. Χαίρομαι που μπορείς να με καταλάβεις. Ο λόγος που δε νιώθω άνετα πια μαζί του, δεν έγκειται στην αρρώστια του, αλλά στους λόγους που ξεκόψαμε. Τον αγαπώ και δε θα πάψω να τον αγαπώ.

      Διαγραφή
  2. Διαβάζω την ιστορία, λέω θα ναι μια ιστορία φιλίας-αγάπης-μίσους που χει συμβεί σε όλους μας κι έχει τόσο λυπηρό και απρόβλεπτο φινάλε...Κρίμα το παιδί....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. H ιστορία αυτή είναι μια ιστορία φιλίας, αγάπης, μίσους αλλά δυστυχώς με άσχημο φινάλε. Κρίμα που δεν έβαλε μυαλό όταν έπρεπε.

      Διαγραφή
  3. Πολύ φοβάμαι ότι αυτή την εποχή έχει αυξηθεί πολύ ο ιός εξαιτίας του συνεχούς απροστάτευτου σεξ. Κρίμας το παιδί :(

    Πρόεδρας ΑΠΙ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Και να έλεγα ότι δεν υπάρχει ενημέρωση όπως πριν 30-35 χρόνια, θα το καταλάβαινα. Αλλά σήμερα ρε πρόεδρε; Σήμερα;

      Διαγραφή
  4. Μικρή μου είναι λογικό να έχεις ψυχρανθεί. Απλά θέλω να σε ρωτήσω εαν το διάστημα στο οποίο εξαφανίστηκε ήταν το διάστημα στο οποίο διαγνώστηκε κιόλας. Τότε θα μπορούσε να εξηγήσει και τη συμπεριφορά του.
    Απο κει και πέρα να ξέρεις πως σε αυτή τη φάση το μόνο σίγουρο είναι ότι χρειάζεται έναν Φίλο.

    Εξέτασε βαθειά μέσα σου εαν η ψυχρότητα την οποίαν λες ότι νιώθεις απέναντι του είναι γιατί πλέον δεν έχετε κάτι "κοινό", συμβαίνει αυτό στις σχέσεις και για αυτό λήγουν ή είναι απλά πληγωμένος εγωϊσμός ή συναισθήματα. Αν ισχύει το δεύτερο μην τα αφήσεις να σε απαμακύνουν απο τον φίλο σου, ειδικά τώρα, γιατί θα έρθει η μέρα που θα σε φάνε οι ενοχές.

    Υ.Γ. 1 Πες στο φίλο σου ότι μπορεί να ζητήσει ψυχολογική υποστήριξη, ενημέρωση, νομική βοήθεια κτλπ στους εξής οργανισμούς: Θετική Φωνή, Κέντρο Ζωής. ΑΝ τα γκουκλάρει θα βρει τα site.

    Υ.Γ.2 Εκείνος ο "καλοθελητής" (?) οποίος σε πήρε τηλέφωνο για να σου πει για το Μαρκήσιο, απο που το έμαθε και με τι κίνητρο στο "είπε"?

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το διάστημα που τα σπάσαμε είναι από το 2009/2010 έως και σήμερα, οπότε δεν «δικαιολογείται» από την οπτική της αρρώστιας. Επίσης, τη μέρα που τα σπάσαμε μου είπε τον «λόγο», για τον οποίο ξεκόψαμε και δεν ήταν ουσιαστικός, απλά έτσι.

      Μάλλον είναι εγωισμός, λόγω των πληγωμένων συναισθημάτων που μου άφησε αυτή η ιστορία.

      Υ.Γ.1: Σ` ευχαριστώ πολύ, θα τον ενημερώσω.

      Υ.Γ.2: Αυτός που με ενημέρωσε είναι ο κολλητός του, και το έκανε υπό τις οδηγίες του φίλου μας.

      Διαγραφή
  5. Ανεξάρτητα από την τροπή που πήρε και θα πάρει μελλοντικά η σχέση σας,προσπάθησε να μη τον καταδικάζεις. Δε σου λέω να μπεις στη θέση του,γιατί φυσικά δε γίνεται και με εκνευρίζει αυτή η έκφραση,απλώς η κατάσταση γι' αυτόν σίγουρα δεν είναι εύκολη... Όντως λυπηρή ιστορία,ιδίως αφού λες ότι προκλήθηκε εξαιτίας της απερισκεψίας του φίλου σου.

    Καλά να περνάς. :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πφφφ, αυτή η φράση χτυπάει κατευθείαν στα μηνίγγια μου. Προσπαθείς να καταλάβεις κάποιον μέσω της λογικής και μέσω των γεγονότων, όχι μπαίνοντας στη θέση του.
      Κι εσύ :)

      Διαγραφή
  6. Κανε οπως νιωθεις και σου βγαινει... Μην κανεις κατι οδηγουμενη ή απο εγωισμο ή απο τυψεις ή οτιδηποτε αλλο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Το πρόβλημά μου είναι, ότι δεν ξέρω τι ακριβώς νίωθω ακόμα και μέχρι να το εντοπίσω, προτιμώ να μείνω μακρυά.

      Διαγραφή
  7. Δεν μπορώ να πω ότι δεν συμπονώ το παιδί αυτό, αλλά από την άλλη το θεωρώ απαράδεκτο το σεξ χωρίς προφύλαξη. Τώρα από εκεί και πέρα, εάν νομίζεις ότι μπορείς να τον στηρίξεις κάπως, καλό θα είναι... Και για εκείνον και, ίσως, και για εσένα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Απαράδεκτο το λιγότερο Αθηνά μου! Δεν είναι ότι δεν μπορώ να τον στηρίξω, νομίζω ότι δεν είμαι ακόμα να το κάνω, ίσως και να μη θέλω ακόμα.

      Διαγραφή
  8. Νοσταλγείς κι εσύ τα αλεπάλληλα sms;
    Οι Ιάπωνες μιλούσαν για γεννιά του αντίχειρα- θυμάσαι τις ταχύτητες κίνησης μη ορατές δια γυμνού οφθαλμού;
    Οι ίδιοι όμως ακολούθησαν τα touch sreen που έριξαν την ταφόπλακα..

    Το άλλο τώρα: Κάτι σου κρύβει ο φίλος. Ό<τι και να έχει πάρει η κοπέλα (νομίζω αναφέρεσαι σε sex μα θα συμπεριλάβω και ναρκωτικά για σιγουρά) αν δεν το έχει πάρει (άνθρωπο ή ντρόγκα) ενδοφλεβίως αποκλείεται να κόλλησε.
    Ο HIV είναι πολύ ευαίσθητος. Δεν επιβιώνει στα υγρά του σώματος, δηλαδή δεν κολλάει από φιλί, ποτήρι, χειραψία, πιρούνι, streight ετεροφυλόφιλο sex. Σήμερα και στην κοινότητα των gays τα κρούσματα έχουν μειωθεί διότ παράτησαν επικίνδυνες σαδομαζοχιστικές πρακτικές. Σεξουαλικά μεταδίδεται μόνο αν το πρωκτικό sex προκαλέσει αιμορραγία στον πρωκτό ενώ συγχρόνως τύχει να έχει στο πέος του αμυχή μεγάλη ή ανοχτή πληγή ο άνδρας που διεισδύει. Το ίδιο ισχύει και για τις ηπατίτιδες B και C.
    Άρα κάπως περίεργα τα λέι ο φίλος σου, από κοπέλα που παίρνει τα πάντα πιο πιθανή θα ήταν η μετάδοση έρπη.

    Και βέβαια οροθετικός δε σημαίνει ασθενής. Έχω φίλους (όχι 1-2) που ζουν καλά με τον ιό, έχουν σχέσεις, κάνουν γυμναστική, εργαζονται. Τα φάρμακα έχουν προοδεύεσει πάρα πολύ και γι αυτό περάσαμε την εποχή των 5-8 χάπια ημερισίως και των παρενεργειών (που δυσκόλευαν την οδήγηση λ.χ.).

    Περαστικά του δε μπορώ να ευχηθώ, δε θα είναι. Μα και δίχως να ευχηθώ ξέρω πως θα ζήσει μακριά φυσιολογική ζωή. Κι ίσως καλύτερη, πιο συνειδητή διότι η επαφή μετο θάνατο μας δίνει βάθος, προοπτική και βοηθά να εκτιμήσουμε αυτά που για άλους είναι κοινά κι ασήμαντα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τις πιάσαμε αυτές τις ταχύτητες, αλλά στις οθόνες αφής πλέον, όχι στο νοσταλγικό τακ-τακ των πλήκτρων.

      Δάφνη μου, αυτά που αναφέρεις τα γνωρίζω (χειραψία κ.λπ.), αλλά σχετικά με το στρέητ ετεροφυλόφιλο σεξ, δεν το γνώριζα. Ξέρω ότι ετεροφυλόφιλο σεξ κολλάει κανονικότατα. Δεν ξέρω αν υπάρχει έρευνα που το αντικρούει, αλλά πραγματικά μου κάνει εντύπωση. Ο ιός πεθαίνει μέσα σε πέντε λεπτά, αν μείνει εκτεθειμένος σε αέρα, στο περιβάλλον. Οροθετικός είναι ασθενής πέντε έως οκτώ χρόνια μετά τη μόλυνσή του, όσα χρόνια, δηλαδή, χρειάζεται για να έχει τα πρώτα συμπτώματα. Η δουλειά της αντιρετροϊκης αγωγής αυτό που κάνει είναι να αναστέλλει την ανάπτυξη του ιού, να δίνει παράταση ζωής το ασθενή. Ο ιός συνεχίζει να υπάρχει, να αναπαράγεται, να μεταδίδεται, να είναι αόρατος στο αίμα και κάποια στιγμή, μετά από είκοσι περίπου χρόνια, τα χάπια δεν τον επηρεάζουν πλέον, το ανοσοποιητικό υπολειτουργεί και πεθαίνεις από την πιο «απλή» πνευμονία ή από κοινό κρυολόγημα ή έχει εγκατασταθεί σε τόσα πολλά κύτταρα που πεθαίνεις από λευχαιμία.
      http://aje.oxfordjournals.org/content/146/4/350.full.pdf
      http://www.ncbi.nlm.nih.gov/pubmed/22038080

      Ελπίζω όλη αυτή η ιστορία να του βάλει μυαλό, αν και δεν ήθελα να γίνουν έτσι τα πράγματα.

      Διαγραφή
  9. σε έχει/ είχε ανάγκη. γι αυτό και σε ζήτησε.
    καλά έκανε -κατ' εμέ- και τον είδες.. δεν υπάρχει λόγος να κρατάμε κακίες! δεν έχουν νόημα.. ο θυμός έτσι και αλλώς "εξατμίζεται" κάποια στιγμή!
    το θέμα είναι αν είναι σε στάδιο που -έστω- θα μπορέσει να ζήσει με αυτό ή αν θα κινδυνεύσει άμεσα..

    ελπίζω με όλη μου τη καρδιά το πρώτο!


    υγ. καλώς σε βρήκα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτό είναι λίγο που με «ενοχλεί», το ότι δηλαδή με ζήτησε επειδή με έχει ανάγκη, κι όχι να δει τι κάνω. Θέλω μέσα από την καρδιά μου να ζήσει μια ζωή, όσο πιο φυσιολογική γίνεται.

      Υ.Γ.: Καλώς μας όρισες!

      Διαγραφή
  10. Δεν μπορω να σχολιασω την αναρτηση ισως γιατι τα χρονια με εχουν διδαξει να μην κατακρινω πια ουτε την πιο πρωτοφανη βλακεια. Ποιος απο μας αλλωστε μπορει να ισχυριστει οτι δεν εκανε λαθη και δεν πηρε ρισκα στη ζωη του. Εγω τουλαχιστον απο ρισκα σωρο και μαλλον υπηρξα διαβολεμενα τυχερη. Καλο σου αργοβραδο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Λίγο πριν τη μεγάλη πορεία προς τη σούβλα θα ήθελα να ευχηθώ καλή Ανάσταση!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. Δεν μπορούμε να κρίνουμε στο ποιος φταίει σε μια τέτοια περίπτωση. Ωστόσο είναι συνετό να χρησιμοποιούμε προφυλάξεις για πολλούς λόγους και όχι μόνο ο HIV. O Φίλος σου χρειάζεται να καταλάβει πως θα είσαι δίπλα του, και πως δεν τελείωσε η ζωή του μετά απο αυτό. Δεν είναι απαραίτητο ο υιος να είναι επιθετικός και πλέον το προσιμο ζωής των οροθετικών έχει μεγαλώσει, ωστόσο πολύ οροθετικοί δεν εκδηλώνουν πότε την αρρώστια. Ευχόμαι να μην εκδηλωθεί ποτέ, να έχεςι την δύναμη να τον στηρίξεις. Είναι δύσκολο το θέμα και εγώ δεν συνηθίζω να κάνω σοβαρά σχόλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή