Τρίτη 23 Οκτωβρίου 2012

Η γρίπη, η αμαζόνα, τα μικτά στρατόπεδα, τα kinky μαστίγια και ο Πυγμαλίων…


                                                       (That moment when you`re falling apart and nobody notices)




Καλησπέρα σας!

Κατ` αρχάς μη με κράζετε! Το δεύτερο μέρος του «Κατηγορίες ανθρώπων που με εκνευρίζουν και χαλάνε την αισθητική μου», θα ανέβει κατά πάσ(τ)α πιθανότητα αύριο, καθώς λόγω ασθενείας ψιλοσάπισα στο αφράτο κρεβατάκι μου το Σ/Κ.

Μη μου ανησυχείτε, δεν ήταν κάτι το σοβαρό. Κλασσική ίωση εποχής με δέκατα, καταρροή, πονόλαιμο και βήχα, μιας και ο καιρός το παίζει σε διπλό ταμπλό: μια ζέστη μια κρύο (Το μόνο καλό, βέβαια, απ` αυτά την ιστορία είναι ότι έχασα 3-4 κιλά. Δεν έγινα και όσιος ονούφριος, αλλά κάτι λίγα τα εξαφάνισα. Τώρα, βέβαια, θα αρχίσω και πάλι την παραδοσιακή φλου διατροφή, οπότε μπορεί να πάρω και πέντε, αλλά δε βαριέσαι; Διάθεση να υπάρχει!). Βάλε πουλάκι μου μια βροχή και πάτα μας κι ένα κρύο από πάνω! Τόσα ωραία παλτό και τόσα ζευγάρια μποτίνια και μπότες περιμένουν καρτερικά στη ντουλάπα μου να τα φορέσω και να κάνω το κομμάτι μου, κατάλαβε με πια!

Αλλά τι να πεις; Αρσενικό δεν είναι κι ο καιρός; Σιγά μη μου κάνει το χατίρι… Αυτή την περίοδο, όλα τ` αρσενικά του ευρύτερου οικογενειακού και φιλικού μου κύκλου είναι σεληνιασμένα, αλλιώς δεν εξηγείται η συμπεριφορά τους: ο πατέρας μου (όχι αυτός) κοντεύει να γίνει ένα με τον καναπέ. Έχει θρονιαστεί στη γωνία του Βούδα (έτσι την αποκαλούμε με τη μαμά) μπροστά από τον υπολογιστή (παίζει πόλεμο το παιδάκι) και δεν κουνιέται παρά μόνο για μαμ, κακά και νάνι. Ο θείος μου, από την άλλη, έχει τρεχάματα με τη νέα του δουλειά, οπότε ούτε να με κλάσει. Με τον κολλητό, μου στην κατάσταση και στην απόσταση που βρίσκεται, ευτυχώς που μπορούμε και τηλεφωνιόμαστε. Ο τρελός φίλος και συμφοιτητής μου έχει πάντα κάπου να πάει ή κάτι να κάνει. Ο ξάδερφός μου είναι μία κατηγορία από μόνος του. Και φτάνω, λοιπόν, στο σημείο όποιο (ανυποψίαστο) αρσενικό, εκτός κύκλου, με πλησιάζει να το διώχνω κακήν κακώς χωρίς εξηγήσεις, χωρίς τίποτα. Γιατί; Γιατί μπορώ! Θα γίνω αμαζόνα για να μην μπορεί να με πλησιάσει άντρας, το αποφάσισα!

«Τι αμαζόνα, βρε ασβέ, εδώ τις σκάλες απ` τον πρώτο στο ισόγειο κατεβαίνεις και σου βγαίνει η γλώσσα τρία τετράγωνα πιο κάτω!». Καλά, εδώ που τα λέμε, δεν έχεις κι άδικο. Πάλι γράφτηκα στο γυμναστήριο, αλλά τρίχες, ένα μήνα πήγα! Το `χω τάμα μια φορά να πάνω λίγο παραπάνω. Γι` αυτό μία είναι η λύση: στρατός και για τις γυναίκες (για την ακρίβεια μικτά στρατόπεδα, τα οποία θα λύσουν και το πρόβλημα της υπογεννητικότητας, που λέει κι ένας φίλος μου). Και όχι «αλίκες» και «μοδίστρες» για να κάνουμε νύχια και μαλλιά. Ο.Υ.Κ., καταδρόμια, αλεξιπτωτιστές, κ.λπ. Να γίνουμε φιτ και μετά την απόλυση ό,τι θέλει να κάνει η καθεμιά. Μέχρι τότε θα έχω γίνει γουόντερ-γούμαν και ποιος με πιάνει.

Μπορεί να κράζω τα Νεοελληνόφωνα δίποδα, αλλά κι εγώ κατά βάθος μια απ` τα ίδια είμαι. Κι εγώ μόνο με βούρδουλα μπορώ να προσαρμοστώ. Κι αυτό φαίνεται απ` τη γυμναστική. Πρέπει, δηλαδή, να είναι κάποιος (a.k.a. στρατιωτικός) από πάνω μου και να με υποχρεώνει να κάνω γυμναστική. Αφήστε που είναι και πιο kinky σαν ιδέα, ξέρεις: εσύ να παίρνεις πενήντα (push-ups) με παραλλαγή σορτσάκι- τιραντάκι και μαύρη αρβύλα κι ο άλλος από πάνω με το μαστίγιο και- «Εεεεεεε, μαρή μαζέψου! Διαβάζουν και ανήλικα, μέσα θα μας κλείσουν!». Έχεις δίκιο, αλλά τι να κάνω κι εγώ; Γυναίκα είμαι κι εγώ, με πιάνει το κάτι τι μου! Τι έλεγα; Α, ναι! ότι ακόμα κι εγώ κατά βάθος έχω κάποια «ψήγματα» από Ελλαδιστάν, βαθιά μέσα μου. Ε, τι να κάνω; Γονίδιο είναι αυτό, δεν αποβάλλεται (δυστυχώς)!

Και που γεννήθηκα πάλι καλά να λέτε, διότι με τους ρυθμούς που αποφάσισαν να κάνουν οι δικοί μου παιδί, μπορεί καν να μην είχα γεννηθεί και να στερούσα από την παγκόσμια κοινότητα την απύθμενη σοφία μου και από εσάς το μοναδικά ευφυές χιούμορ μου. Με τις αποφάσεις των δικών μου, μπορεί να ήμουν ο δεκάχρονος Πυγμαλίων και όχι η εικοσάχρονη δεκαεννιάχρονη Φλου.

Για να φύγει από πάνω μου όλη αυτή η πίεση και το στρες, χρειάζομαι οπωσδήποτε διακοπές, μερικές μέρες μόνο, μακριά από φίλους και συγγενείς, κάπου που δεν έχω ξαναπάει για να καθαρίσω τις σκέψεις μου και να φορτώσω τις μπαταρίες μου, μιας και με περιμένει δύσκολος χειμώνας. Α, και φυσικά ΝΑ ΕΧΕΙ ΘΑΛΑΣΣΑ!

Ουφ, νύσταξα κι αύριο με περιμένει δύσκολη μέρα από τις 6 που θα ξυπνήσω μέχρι τις 22.30 που θα επιστρέψω σπίτι.

Καλό ξημέρωμα!






15 σχόλια:

  1. Γιατί εγώ όταν αρρωσταίνω χοντραίνω; Γιατί ε; Γιατί;
    Πες τα για τον καιρό! Κι εγώ έχω κατεβάσει τα γαλοτσάκια μου με τα βελούδινα φιογκάκια και περιμένω τη βροχή...
    Άντε, καλό ξημέρωμα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ βρε Αθηνά μου, όταν αρρωσταίνω τρώω σαν το ζώον...

      Διαγραφή
    2. Αθηνά μου, δεν είναι κατάσταση αυτή! Πρέπει να κάνω επίδειξη τη χειμερινή μου κολεξιόν, δεν είναι κατάσταση αυτή!

      Αθηνά καi Τρέμενς, με το που κάνει τον κύκλο της η ίωση, τσουπ τα παίρνω εις διπλούν, οπότε άδικος κόπος!

      Διαγραφή
  2. "Τι αμαζόνα βρε ασβέ" Χαχαχα, όλο το σπίτι ξύπνησα πρωί πρωί!

    Μεγειά το καινούριο λουκ. Το keep calm σου παίζει να είναι το καλύτερο που έχει πάρει το μάτι μου μέχρι στιγμής. Ρησπέκτ!

    Καλημέρα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ κουίν για το κομπλιμέντο! Παλιότερα έτσι ήμουν, αλλά με την κατάσταση που υπάρχει γύρω μου σεληνιάζομαι!

      Διαγραφή
  3. Γαμώ την καταρροή, τα δέκατα, το βήχα και τον πονόλαιμο, όχι απαραίτητα με αυτή τη σειρά (όπως κατάλαβες συμπάσχουμε).
    Υ.Γ: Και για πες κι άλλα για την παραλλαγή σορτσάκι-τιραντάκι-αρβύλα και τον στρατιωτικό με το μαστίγιο, γιατί αυτοί είναι οι μόνοι στρατόκαυλοι που αξίζουν.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Χαίρομαι που καταλαβαινόμαστε! Θάνατος στη γρίπη!

      Είναι λίγο απότομη η αλλαγή Θωμά μου, από «Κάτασπρο κοστούμι και Λινά παπούτσια» σε «Οι kinky φαντασιώσεις της Φλου: ένα ροζ ημερολόγιο». Αν θες θα σου τα στείλω σε mail.

      Διαγραφή
  4. Κρύο ναι, βροχή όχι
    σε παρακαλώ
    σε παρακαλώ
    σε παρακαλώ

    ΥΓ Ο περισσότερος κόσμος παχαίνει στο στρατό γιατί η βασική του προσφορά είναι η ατέρμονη ανία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Τρέμενς μου, λατρεύω και τη βροχή και το κρύο, αλλά επειδή με πετυχαίνεις στις καλές μου, θα ευχηθώ μόνο βροχή χωρίς κρύο.

      Κοίτα αν υπηρετήσεις σ` αυτά που αναφέρω εγώ, θα γίνεις φιτ! Αν υπηρετήσεις ναυτικό ή αεροπορία τότε σίγουρα θα παχύνεις!

      Διαγραφή
  5. Ο καιρός είναι αρσενικός και για αυτό δεν σου κάθεται;;; ΧΑΧΑΧΑ! Νομίζω έχουμε το ίδιο πρόβλημα.
    Περαστικούλια.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλέ τι γίνεται σήμερα;! Όλοι συμπάσχουν έστω σε ένα απ` τα θέματα που θίγω; Είχα ρέντα!

      Κάτι έχουν πάθει τ` αρσενικά τον τελευταίο καιρό καλέ μου, δεν εξηγείται αλλιώς!

      Διαγραφή
  6. Περαστικαα!!
    Παράκληση:Στην ανάρτηση πρόσθεσε και τα κομματόσκυλα και τα παιδάκια που το παίζουν επαναστάτες!:)

    ΜΑΚΡΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΣΤΡΑΤΟ!!ΘΑ ΜΑΣ ΤΟΝ ΧΑΛΑΣΕΤΕ ΚΑΙ ΑΥΤΟΝ!!
    (Αν και μεταξύ μας δε θα χα πρόβλημα να κοιμάμαι σε έναν θάλαμο με μπόλικα θηλυκά!!Φαντασιώσεις αιώνων για τους άντες θα πραγματοποιούνταν!:Ρ:Ρ)

    Κατά τα άλλα χαιρετωωω!:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ευχαριστώ πολύ μικρέ Ρώσε!

      Έχουν ήδη προστεθεί!

      Κατ` αρχάς, αν πάμε εμείς στρατό θα μπει μια τάξη εκεί μέσα και θα μοσχοβολήσει ο τόπος, που μυρίζει σαν χοιροστάσιο! (Καλά θα γινόταν εκεί μέσα της κολάσεως!)

      Διαγραφή
  7. Τώρα πως κάπου μου΄χει κρυφτεί και με περιμένει στη γωνία να με γραπώσει κι εμένα το φλού (όχι δεν εννοώ εσένα αλλά το αγγλιστί φλου) το ξέρω. Τρία ολόκληρα βράδυα με το στεφάνι μου στο διπλανό μαξιλάρι να βήχει και να βαριανασαίνει δεν μπορεί να περάσουν έτσι ανώδυνα. Πάντα κάνει κάτι μέρες να μου εκδηλωθεί. Θέλει τάχα μου να με ξεγελάσει, να με μπερδέψει να μη ξέρω από που το κόλλησα. Εμ που να το κόλλησα. Σε συγκοινωνία δεν μπαίνω, η συνάδελφος μακρυά μου κάθεται κι ούτε που θυμάμαι την τελευταία φορα που ήταν κι αυτή φλουασμένη... αρα που αλλού να το κολλήσω. Πάντως εσένα σου φέρνει κι έμπνευση. Αχ αύριο κι εγώ δουλειά μετά από ένα τετραήμερο αραλίκη. Καλώς σε βρήκα με την ευκαιρία γλυκειά μου Φλου

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καραδοκεί στη γωνία έτοιμη για δράση! Είναι ύπουλη! Εγώ στεφάνι δεν έχω, αλλά κόλλησα απ` τον πατέρα μου!

      Καλωσόρισες στην παρέα μας!

      Διαγραφή