Δευτέρα 27 Φεβρουαρίου 2012

Ελληνικό cult it`s alive, it`s alive: Sauber Montag


Καλησπέρα σας!

Κατ` αρχάς να ευχηθώ χρόνια πολλά και καλή σαρακοστή σε όλα τα παιδάκια.

Μη σας παρασύρει ο τίτλος, δε θα αναφερθώ στον ελληνικό cult κινηματογράφο (αν και τώρα που το σκέπτομαι, έχω καιρό να γράψω για σινεμά και πρέπει να σβη… ΣΚΑΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕ! πάλι ξέφυγες!), αλλά όλα εκείνα cult τα στοιχεία που λατρεύουμε να μισούμε και μισούμε να λατρεύουμε και συνθέτουν την ελληνική κοινωνία. Χαρακτηριστικό παράδειγμα; Η σημερινή μέρα, μια μέρα φαγοποτίου!

Θα σας περιγράψω τι συμβαίνει στη δική μου οικογένεια και νομίζω ότι θα καλύψω πολλούς από εσάς…

Η όλη προετοιμασία ξεκινάει μια- δυο μέρες πριν, όταν θειος και πατέρας παίρνουν τις ψαραγορές σεργιάνι για να βρουν τα καλύτερα και φθηνότερα (πλέον με την κρίση) μαλάκια και οστρακοειδή. Παράλληλα γίνεται της ετέρας το κιγκλίδωμα, ο κλασσικός καυγάς, για το ποιος θα πληρώσει, ενώ όλοι οι υπόλοιποι ξέρουμε ότι η «δουλειά» θα γίνει fifty- fifty.

Την παραμονή έχουμε έθιμο να τρώμε πίτες (πρασόπιτα και πίτα με ντομάτα, πιπεριές και κρεμμύδι) και τίποτα άλλο, τις οποίες αναλαμβάνει η θεία του μπαμπά (η τέτα μου!!!) με σπιτικό -ΕΝΝΟΕΙΤΑΙ- φύλο. Εν τω μεταξύ, ο μπαμπάς και η μαμά ετοιμάζουν ταραμά λευκό (εμ, τι νομίζατε, εκείνη τη ροζ αηδία;;; Με πολίτισσα γιαγιά θα έμπαινε σπίτι ροζ ταραμάς;!) και η θεία μου γίγαντες κατσαρόλας (καλά εεε, άλλο να σας το λέω κι άλλο να το τρώτε).

Ανήμερα σηκωνόμαστε (βασικά σηκώνονται, εγώ ως guest προσωπικότητα, κάνω αργότερα εμφάνιση, για να κλέψω εντυπώσεις) απ` τα χαράματα και ετοιμάζουμε τα υπόλοιπα πιάτα. Το σούργελο Εγώ σηκώνομαι και πάω στο φούρνο για λαγάνες για να επιστρέψω δριμύτερη και να εκπλήξω τους πάντες με τις μαγειρικές μου ικανότητες: γαρίδες σαγανάκι (χωρίς φετούλα, το απαιτεί η μέρα, βλέπετε). Μπαμπάδες και μαμάδες αναλαμβάνουν τα υπόλοιπα, ενώ ο πασάς ο ξάδερφος δεν κάνει τίποτα (οι γιαγιάδες λόγω ηλικίας συγχωρούνται). Με το τσιμπολόγημα, βέβαια, μέχρι να κάτσουμε επίσημα στο τραπέζι, έχουν φύγει οι μισές πιατέλες, αλλά όπως λέει και η μαμά η μέρα σήμερα είναι για να τσιμπολογάς.

Και τι περιλαμβάνει το τραπέζι της οικογένειας Φλου; Χταπόδι σχάρας, χταπόδι σαλάτα, μύδια σε κουρκούτι και σκορδαλιά, κυδώνια αχνιστά, καλαμάρια τηγανιτά, τουρσί και ταραμάς (σπιτικά βεβαίως, βεβαίως), γαριδάκι συμιακό, γαρίδες σαγανάκι (αλά Φλου), γίγαντες κατσαρόλας, σαλάτες (τις οποίες, για έναν ανεξήγητο λόγο δεν αγγίζει κανένας) και φυσικά λαγάνα και χαλβά. Και από ποτά; Εκεί να δείτε, καθείς και το δικό του: ούζο, μπύρα και λευκό κρασί.

Το γέλιο που πέφτει στο τραπέζι, είναι όλα τα λεφτά! Πειράζουμε τον θείο τον Μητσάρα, ο οποίος θα μπορούσε άνετα να εντυπωσιάσει τον Αγγελόπουλο με την ταχύτητα την οποία τρώει (απορώ πως προλαβαίνει απ` τους υπόλοιπους). Στον αντίποδα ο θείος ο Μηνουίτος που καταβροχθίζει τα πάντα σαν άλλος δαίμων της Ταζμανίας: σαλάτες εκτοξεύονται στο σαλόνι, ψίχουλα κάνουν γκελ, γαρίδες βρίσκονται στο μπαλκόνι… Και κλασσικά, όταν φτάνουμε στα τελειώματα ξεκάνει η συζήτηση περί δίαιτας και υγιεινής διατροφής. Ο ξάδερφος κι εγώ σκάμε στα γέλια και αποσυρόμαστε στο σαλόνι για να θυμηθούμε τα παλιά (a.k.a να μαλλιοτραβηχτούμε, να παίξουμε ξύλο, να με φτάσει στα όρια του να κατουρηθώ πάνω μου απ` το γαργαλητό και να φωνάξω «Μαμά, με πειράζειιιιιιιιιιι!!!»- τονίζω ότι αυτός είναι 22 κι εγώ 19).

Και έρχεται η ώρα της λάντζας και κλασσικά αναλαμβάνουν οι γυναίκες (εγώ είμαι μικλό παιζάκι ακόμα και ζεν ανακατεύομαι). Φωνάζουν και ωρύονται οι κυρίες, αλλά το αφτί των ανδρών δεν ιδρώνει (και όχι! δεν αξίζει να τους πω κυρίους, διότι αν ήταν κύριοι θα σηκώνονταν να βοηθήσουν τις συζύγους τους!). Η μαμά τα πλένει, η θεία τα σκουπίζει κι εγώ τα τοποθετώ στη θέση τους (είπαμε μικλό, μικλό αλλά όχι και ντιπ αναίσθητο!). Μετά τους κάνω και καφεδάκι ελληνικό (μερακλήδικο, καϊμακλίδικο, με επτά φουσκάλες) και αποσύρομαι στα ιδιαίτερά μου για νάνι! Κατά το βραδάκι τη κάνουν σιγά- σιγά με τριάντα δύο διαφορετικά ταπεράκια και μας περισσεύει και φαγητό για μια βδομάδα!

Ούσα ασβός, δεν έβγαλα φωτογραφία για να σας ανοίξω την όρεξη. Τράβηξα, όμως, τον μετέπειτα χαμό και σας τον παρουσιάζω.




                               (Ό,τι απέμεινε απ` το δύσμοιρο το χατποδάκι…)




 
 
 (Ένα μέρος εκ των πλυμένων)









 
(Η τίγκα σακούλα από κουτάκια μπύρας, μπουκάλια κρασιού και ούζου,  η οποία θα καταλήξει στην ανακύκλωση- είμαστε και οικολόγοι! Το AVA σπάει τη μονοτονία...)
 
Και πείτε μου, ειλικρινά: ΔΕ ΛΑΤΡΕΥΤΕ ΑΥΤΕΣ ΤΙΣ ΣΤΙΓΜΕΣ;!;!;! Δε συγκρίνονται με καμία άλλη χώρα. Ό,τι κι αν λέμε κατά βάθος πεθαίνουμε γι` αυτές τις στιγμές. Τι στιγμές που μας θυμίζουν ότι το ελληνικό cult ζει, είναι αυτό που είναι και το αγαπάμε. Ασφαλώς και υπάρχουν στιγμές που λέμε «Άντε μου στο διάολο» (θα τις πούμε άλλη φορά), αλλά κι οι όμορφες υπάρχουν κι αυτό δεν αλλάζει!

Καλή σας εβδομάδα και καλό ξημέρωμα!

Υ.Γ.: Μία Μαρτίου ετοιμαστείτε για τα πρώτα “Surrealistische ΦΛΟΥ BLOG Preise”. Γι` αυτό πηγαίνετε τα καλά σας για ένα φρεσκάρισμα στο καθαριστήριο και ετοιμάστε τους πανηγυρικούς σας λόγους!

23 σχόλια:

  1. πολύ ωραίο το σημερινό σας μενού!!!
    καλό βράδυ!φιλιά

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Καλά ρε δεν ντρέπεσαι;;;Να περιγράφεις τόσα ωραία φαγητά με εμένα να παρακολουθώ το μπλογκ αυτό;;;Τσίπα δεν έχεις πάνω σου;;;;ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!

    Εγώ ποντάρω τα πάντα στο ξαδερφάκι για να σε κάνει μαύρηηη!!Άκους εκεί αν φωνάζεις τη μαμά σου να σε σώσει!!ΟΥΣΤ!!

    Εσύ μεγάλο παιγιάκι είσαι!!Γρήγορα στην κουζίνα για λάτζα!!ΧΑΧΑ!!!Και εμείς δεν βοηθάμε γιατί ξέρουμε ότι οι γυναίνες τα κάνουν καλύτερα αυτά και έτσι δεν θέλουμε να μπλεκόμαστε στα πόδια τους!!Ακούς εκεί!!

    Και κατεβα από το καλάμι!!Ακούς εκεί guest!!!Τσ τσ τσ!!Αχ αυτή η γυναικεία νεολαία,αχ!!ΧΑΧΑΧΑ!!

    Σε καληνυχτωωω!!

    ΥΓ:Αμοιβή θα συνοδεύει τα βραβεία;;;ΧΑΧΑ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εμ, τι να κάνουμε; Ας προσέχατε. Θα σας ετοιμάσω ταπεράκι.

      Πόνταρε εσυ στο ξαδερφάκι, αν και Εγω θα κερδίσω!

      Ναι, καλά το λέτε αυτό απλά και μόνο για να αποφύγετε τις δουλειές!

      Μίλησε κάποιος για καλάμι;!

      Καληνύχτα σου μικρέ ρωσε!

      Σιγα μη δωσω και αμοιβή! Και μονο που θα βραβευτείς, είναι τεράστια τιμή!

      Διαγραφή
    2. Αναμένω!!

      Εγώ θα ποντάρω γιατί είμαι σίγουρος ότι θα κερδίσει αν και ΕΣΥ με δόλια μέσα θα προσπαθήσεις να το αποτρέψεις!!

      ΝΟΜΙΖΕΙΙΙΙΣ!!

      Καλησπέρα!!

      Ναι αλλά η τιμή δεν τρέφει μας τρώει!!ΧΑΧΑΧΑ!!

      Διαγραφή
  3. Ωραίες στιγμές δε λέω, αλλά Καθαρά Δευτέρα δεν έχω ακόμα καταφέρει να χορτάσω. Όσα ψαρικοθαλασσοειδή και να φας ένα κενό στην κοιλιά πάντα υπάρχει. Και σε οικογενειακά τραπεζομαζώματα δεν πρέπει να υπάρχει κενό στην κοιλιά!
    (κοιλιόδουλος)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πρόεδρεεεε! Που είσαι τί γίνεσαι; Στην απονομή σε θέλω παρών!

      Καλά κι εγώ έχω μια ιδιαίτερη σχέση με το φαγητό και το αγαπώ πολύ, αλλά χορταίνω! Δεν είμαι φιλη του κρέατος...

      Να περνάς καλά!

      Διαγραφή
  4. Καλτ στιγμές όντως. Αλλά προσωπικά για εμένα κακόγουστο καλτ, δεν τις αντέχω τις οικογενειακές μαζώξεις, για αυτό έχουν κοπεί μαχαίρι. Άσε που να ξυπνάω π.χ Κυριακή του Πάσχα 8 το πρωί, να μην έχει ανοίξει το μάτι να κουτουλάω και να σου ρχεται το τελευταίο μεταγραφικό απόκτημα του σογιού απο την ομάδα, νέα Θεία Α.Ε και να σου κολλάει στη μούρη φρυγαδέλι σε απόσταση μιλιμετρ από το στόμα και τη μύτη...και να σου λέει φάε...Ξέρασμα πραγματικά. Ο σκατόμπιχλας που να του καούν τα φρυγαδέλια από δω και πέρα.


    Οπότε γονείς και μέχρι εκεί. Αν ανοίξει ο κύκλος πέρνω το πουλόδρομο. Όσο για σήμερα...ησυχία. Μετά από ένα κραιπαλό Π/Σ/Κ σε όλες τις μορφές, με την κυρία σηκωθήκαμε, ήπιαμε το γκαιφέ βάλαμε μπρος την άμαξα και την κάναμε για φιλικό σπίτι ήρεμα, χαλαρά χωρίς φωνές, χωρίς μπάχαλα, χωρίς πανηγύρια κτλ. Ήρεμα και ήσυχα. Η μάδερ έμεινε με τον μπιγκ μπράδερ που είπε να περάσει από το σπίτι μετά νιου αισθήματος. Win/Win situation φορ ολ...Εκτός φυσικά παντα από τον old man που βρίσκεται στην άλλη άκρη του πλανήτη βγάζοντας τα προς το ζην.

    Bottom line: Μαζώξεις οικογενειακές άνω των 4-5 άντε έξι ατόμων αποφεύγονται όπως η Βγενοπουλα του παραμυθιού αποφεύγει το show me the money και το ταμείο.

    Άλλωστε γιορτές με τον φάδερ 9 στις 10 στην άλλη άκρη του κόσμου για τα προς το ζην δεν γίνονται και δεν γιορτάζονται.
    Άσε που μου τν σπάει το σώνει και καλά. Ψαρικά και μαλακίες σήμερα σώνει και καλά? Πιτόγυρα και χοτ-ντογκ εγώ. Κυριακή του Πάσχα κρέατα και μαλακίες? Σαλάτα εγώ. Μεγάλη Παρασκευή και σούπες που βρωμάνε σαν άπλυτες κάλτσες? Domino's Pepperoni Pizza εγώ κτλ κτλ. Για να μην μιλήσω για τις μουσικές επιλογές σε οικογενειακές μαζώξεις...Μπλιαχ. Εμετός-σαπίλα-κρανιοεγκεφαλική κάκωση. Μα-χαι-ρι. Τουλάχιστον my side of the family έβαζε ροκιές. Όταν όμως παίζαμε εκτός έδρας περιτριγυρισμένοι από τν "εχθρό" μακάρι να είχα μυδράλιο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Δεν τις θεωρώ απαραίτητα κακόγουστες. Το αγαπώ αυτό που γίνεται και μπορώ να πω ότι γουστάρω αρκετά.

      Όσο για τις θείες με τις ατάκες: «Πώς μεγάλωσες έτσι κοπέλα μου;», «Άντε και με ένα καλό παλικάρι τώρα!», «Φάε, φάε να μεγαλώσεις», έχω μάθει να τις αντικρούω με τις αντίστοιχες ατάκες: «Κι εσύ θεία, όμως, δεν πας πίσω. Ο χρόνος δε σου φέρθηκε και πολύ καλά…», «Αν είναι κοπελάρα σαν τα κρύα τα νερά, θα σε πειράξει;», «Να φάω να γίνω σαν εσένα, θωρηκτό Ποτέμκιν;».

      Καλά κι εγώ πέρυσι τη μεγάλη Παρασκευή γύρο απέναντι απ` την εκκλησία έφαγα (φωτιά θα πέσει να με κάψει!!).

      Δεν είναι ό,τι πιο ευχάριστο να τις περνάς μακριά από γονείς, αλλά όλα τελικά είναι θέμα συνήθειας.

      Καλά, εννοείται πως εγώ είμαι ο ντι- τζέι στις μαζώξεις…

      Διαγραφή
  5. Καλές είναι οι οικογενειακές συγκεντρώσεις για όσους τις αντέχουν ακόμα. Εγώ δεν...
    Πολύ σωστά κάνετε και δεν βάζετε σπίτι σας ροζ ταραμά. (όπως κατάλαβες και η γιαγιά μου από την Πόλη ήταν)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Εγώ τρελαίνομαι γι` αυτές!!! Μπορώ να γράψω ολόκληρο βιβλίο με τις συζητήσεις που έχουν ειπωθεί…

      Χαχαχα, με καταλαβαίνεις, λοιπόν!

      Διαγραφή
  6. Πω,πω...Πολύ έξυπνη,σατιρική & αστεία μα πάνω απ'όλα αληθινή ανάρτηση!! Πάντως,εγω τρελαίνομαι για χταποδάκι ειδικά στην σχάρα(καλά εντάξει και οι γίγαντες καλοί είναι μωρέ.. :p )..
    Δεν συγκρίνονται αυτές οι στιγμές.

    Α,σου έχω 2 βραβεία στο μπλογκ μου ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κάνουμε και κανένα χιουμοράκι, γιατί αλλιώς δε μας βλέπω καλά! Γενικότερα, τα θαλασσινά είναι η αδυναμία μου! Αυτές οι στιγμές θέλουν βίντεο, για να εκβιάζεις την οικογένειά σου μετά από χρόνια (χεχεχεχε!!!).

      Ω, ευχαριστώ πολύ, θα περάσω για την απονομή!

      Διαγραφή
  7. Καλή Σαρακοστή!!!
    Πόσο ταυτίζομαι όμως με το θείο το Μητσάρα....οι υπόλοιποι μου αφήνουν πλέον στις πιατέλες και κάτι!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσόρισες στο «σπιτικό» μου!

      Κοίτα, επειδή εμείς έχουμε ένα θέμα με τις ποσότητες (μαγειρεύουμε για λόχους ολόκληρους) πάντα περισσεύει κάτι!

      Διαγραφή
  8. Γιαγια από την πόλη;;Πωπω θα έχεις φάει κάτι εδέσματα φαντάζομαι.... Μου τρέχουν τα σάλια μόνο που το σκέφτομαι..

    Μου άρεσε αυτή η ανάρτηση γιατί μου θύμισε δικές μας οικογενειακές στιγμές..

    Ωραίο μπλογκ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Kevin, καλωσόρισες και εσύ στο «σπιτικό» μου!

      Η γιαγιάκα μου ήταν άπαιχτη μαγείρισσα. Τα ντολμαδάκια της ειδικά, δε συγκρίνονταν με καμίας!
      Όπως έγραψα και παραπάνω, θα σας θυμίσει δικές οικογενειακές στιγμές…

      Σ` ευχαριστώ πολύ!

      Διαγραφή
  9. Πάλι καλά που οι φωτογραφίες είναι μετά το λουκούλειο γεύμα, γιατί αλλιώς θα σκεφτόμουν σοβάρά να σου ξαναμιλήσω...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Παρτάλι μου, μη μου ανησυχείς και θα έρθουν τα Χριστούγεννα. Αν πάλι, μέχρι τότε, δεν υπάρχει Ελλάδα, θα ανεβάσω τις φωτογραφίες του περσινού τραπεζιού!

      Διαγραφή
  10. Μόλις διάβασα αυτό :αν και τώρα που το σκέπτομαι, έχω καιρό να γράψω για σινεμά και πρέπει να σβη… ΣΚΑΣΕΕΕΕΕΕΕΕΕ! πάλι ξέφυγες!)
    Κατάλαβα τι ζώδιο είσαι, μου θύμισες εμένα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσόρισες κι εσύ κοριτσάκι! Χαίρομαι όταν βλέπω καινούριες παρουσίες!

      Προσπαθώ να μου επιβληθώ. Κι αν κάποια στιγμή με πετύχεις στον δρόμο, σίγουρα θα μου μιλάω!

      Διαγραφή
  11. καλα θα περάσω κι αύριο , αλλα εγώ αυτές τις στιγμές που άλλοι τις λένε καλτ , τι θεωρώ κορυφαίες και τις αγαπώ πολύ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Να περάσεις όποτε θες!

      Λέγοντάς το καλυ δεν το υποβαθμίζω απαραίτητα. Υπάρχει και το θετικό και το αρνητικό. Κι εγω τις αγαπώ και δεν τις αλλάζω για κανέναν λόγο!

      Διαγραφή