Είναι στιγμές που τρελαίνομαι, ΓΙΑΓΙΑ!

Καλησπέρα σας. Κατέβηκα χθες Σύνταγμα για το προκαθορισμένο μάθημα. Ήρθα σε αντιπαράθεση με τους γονείς μου, καθώς δεν ήθελαν να πάω για ευνόητους λόγους. «Αφού & πέρυσι όποτε γίνονταν επεισόδια, τα μαθήματα διεξάγονταν κανονικά & οι μισοί μαθητές  πήγαιναν, γιατί να χάσω το μάθημα;», ωρυόμουν. Με τα πολλά τους έπεισα. Πριν ξεκινήσω μου ήρθαν –ΓΙΑ ΚΑΛΗ ΜΟΥ ΤΥΧΗ!!!- τα λόγια ενός καθηγητή μου (ευχαριστώ πολύ Μιχάλη!) στο μυαλό: «Όταν με το καλό θα γίνετε φοιτητές & θα πηγαίνετε σε πορείες για να μάχεστε για τα δικαιώματά σας, να έχετε ΠΑΝΤΑ μαζί σας 3 πράγματα: βαζελίνη, για να βάζετε κάτω απ` τα μάτια, μαντήλι για να καλύπτετε μύτη- στόμα & αθλητικά παπούτσια για να μπορείτε να τρέχετε!». Αφού σιγουρεύτηκα ότι τα είχα όλα μαζί μου, ξεκίνησα.

Όταν έφτασα στη στάση «Πανεπιστήμιο», έβλεπα κόσμο να κατεβαίνει γοργά τις σκάλες με μαντήλια & δακρυσμένα μάτια. Ρώτησα ένα παιδί αν η Παν/μίου είναι καθαρή από συμπλοκές. «Μόνο δακρυγόνα και καπνοί υπάρχουν. Τα επεισόδια γίνονται στο Σύνταγμα», μου είπε διστακτικά & επιφυλακτικά. «Να προσέχεις», μου τόνισε ενώ έφευγα. Έκλεισα στόμα- μύτη με μαντήλι, έβαλα liposan κάτω απ` τα μάτια & ξεκίνησα αποφασιστικά.

Πρώτη φορά βρέθηκα στο κέντρο με επεισόδια. Η ατμόσφαιρα ήταν αποπνικτική. Δυσκολεύτηκα να αναπνεύσω ενώ τα μάτια μου βούρκωσαν. Έβλεπα ανθρώπους να κατεβαίνουν την Παν/μίου, άλλοι με «κλαμένα» μάτια & άλλοι βήχοντας ενώ οι πιο οργανωμένοι είχαν «περίγραμμα» Maalox στα μάτια & φορούσαν (αντιασφυξιογόνες) μάσκες. Με τον κόσμο που κατεβαίνει την Παν/μίου να πληθαίνει & την ατμόσφαιρα να γίνεται όλο & πιο αποπνικτική, γύρισα σπίτι αφού το μάθημα αναβλήθηκε.

Υπήρχε μία περίεργη ατμόσφαιρα στο κέντρο & δεν ήταν εξαιτίας των δακρυγόνων. Ένιωθα σαν να βρίσκομαι μέσα σε ένα ενεργό ηφαίστειο, το οποίο ανά πάσα στιγμή μπορεί να εκραγεί.

Η κατάσταση είναι πλέον τεταμένη. Φαινομενικά έχει ξεκινήσει ένας «πόλεμος» ανάμεσα σε λαό- κυβέρνηση. Αυτός ο πόλεμος, όμως, γίνεται ανάμεσα στον ίδιο τον λαό.( & δεν εννοώ τον περίφημο «εμφύλιο» που διατυμπανίζουν οι σοφοί δημοσιογράφοι. Ο εμφύλιος περικλείει ιδεολογίες, «πιστεύω» & πεποιθήσεις. Eίναι ένα μάτσο κωλόπαιδα εναντίον διαδηλωτών. Για αυτό, παρακαλώ τους σοβαροφανείς δημοσιογραφίσκους, να ανοίξουν κανένα βιβλίο ιστορίας & πολιτικής, για να μπορούν να εκφέρουν πιο εμπεριστατωμένες απόψεις!). Οι υπεύθυνοι καθαριότητας του δήμου δεν μαζεύουν τα απορρίμματα, οι εργαζόμενοι των Μ.Μ.Μ. & των δημόσιων υπηρεσιών απεργούν. Ποιους θίγουν αυτές οι απεργίες, τους πολιτικούς; Αυτοί διαμένουν εις τας Εκάλας & τα Κολωνάκια, απ` όπου τα σκουπίδια μαζεύονται. Και τα Μ.Μ.Μ.; σιγά το πρόβλημα, με τη λίμο πάνε στην ιερή εργασία τους. Αντίθετα, όλα αυτά βλάπτουν τους φοιτητές, που βλέπουν την εξεταστική & το 6μηνό τους να χάνονται & τους εργαζομένους, που για να πάνε στη δουλειά τους πρέπει να χρησιμοποιήσουν το αυτοκίνητο με τη βενζίνη να κοντεύει τα 2 €.

Πρέπει να ενωθούμε όλοι μαζί. Όχι, όμως για να κάνουμε δύσκολη τη ζωή των συνανθρώπων μας, αλλά προς όφελος της κοινωνίας. Για μια φορά, ας ακούσουμε τους αρχαίους προγόνους μας και ΑΣ ΒΑΛΟΥΜΕ ΤΟ ΣΥΛΛΟΓΙΚΟ ΣΥΜΦΕΡΟΝ ΠΑΝΩ ΑΠ` ΤΟ ΑΤΟΜΙΚΟ. Αν η απεργία γίνει «λευκή» (πραγματοποίηση μόνο όσων καταγράφονται στο συμβόλαιο) τότε θα προκληθεί μεγαλύτερη σύγχυση στον κρατικό μηχανισμό & όχι στον κόσμο.

Εδώ που τα λέμε & οι φοιτητές το ίδιο ανεύθυνοι είναι. Γιατί; Διότι δεν κάνουν κατάληψη οι ίδιοι οι φοιτητές αλλά οι πασπ, δαπ, μαπ & πέη μπλε. Οι περισσότεροι δε θέλουν την κατάληψη, διότι δεν έχουν την οικονομική δυνατότητα ή απλά δε γουστάρουν να γίνουν αιώνιοι φοιτητές. Αλλά παίρνοντας το πτυχίο θα βρουν δουλεία; Κάντε κατάληψη για το μέλλον σας! Συμφωνώ & με τις 2 απόψεις. Δεν μπορώ να σου στερήσω το δικαίωμα διαμαρτυρίας, αλλά & εσύ δεν έχεις το δικαίωμα να μου στερήσεις το δικαίωμα στη μάθηση, διότι αυτό είναι μεγαλύτερη δικτατορία. Ντρέπομαι πάρα πολύ που τα κομματόσκυλα ανήκουν στη γενιά μου, διότι θα κάνουν τα ίδια λάθη, τις ίδιες μαλακίες με τους πολιτικούς του σήμερα. Πίστευα πως εμείς θα ήμασταν σωστοί, θα αλλάζαμε την ιστορία…

& οι κουκουλοφόροι; Ωραίο το κολπάκι των κομμάτων «βάζω- 100- νταήδες- να- τα- κάνουν- γυαλιά- καρφιά- &- να- προβάλλουν- την- ειρηνική- πορεία- διαμαρτυρίας- ως- επεισόδια», αλλά φτάνει! Δεν το τρώμε πλέον το παραμύθι σας!

Αστυνομικοί & Μ.Α.Τ. ελάτε απ` την πλευρά μας! Η δουλεία σας είναι να προστατεύετε & να υπερασπίζεστε τον κόσμο. Τι περιμένετε, λοιπόν;! Πετάξτε ασπίδες, όπλα & γκλοπ & ελάτε μαζί μας, δε θα βρεθεί ούτε ένας που θα επιχειρήσει να σας διώξει ή να σας λιντσάρει.

Είμαστε όλοι αδέρφια, παιδία της ίδιας μάνας με πολλά πάθη & μεγάλη ιστορία. Αν ένας λαός ενωθεί μπορεί να κάνει θαύματα. Αλλά & με το να διαμαρτυρόμαστε τι καταφέρνουμε; Αν δεν δοθούν λύσεις άμεσα δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα. Πρέπει να ρίξουμε λύσεις στο τραπέζι εμείς πρώτοι, ΤΩΡΑ! ΔΕΝ ΠΑΕΙ ΑΛΛΟ!

Σε κάποιους μπορεί να μην άρεσε η γλώσσα που χρησιμοποίησα, καθώς δε συνηθίζω να μιλάω έτσι. Αν προσβληθήκατε, συγγνώμη, αλλά δε θα ζητήσω συγγνώμη. Αυτοί οι καθωσπρεπισμοί μας φάγανε τόσα χρόνια & φτάσαμε εκεί που φτάσαμε. Ζητώ συγγνώμη για τη ροή του κειμένου μου, διότι «χάνει» από συνοχή. Είμαι, όμως, συγχυσμένη & εξοργισμένη & όποτε είμαι έτσι επικρατεί σύγχυση & στον προφορικό & στον γραπτό λόγο μου.

Καλό σας βράδυ!