Καλημέρα
σας!
Τι κάνετε,
πώς είστε; Σας επιθύμησα μικροί μου αναγνώστες και το ξέρω ότι σας έλειψα! Δεν
είναι ότι σας είχα γραμμένους όλο το καλοκαίρι επειδή περνούσα απερίγραπτα
όμορφα και δεν μου καιγόταν καρφάκι που σας άφηνα να λυσσάτε λόγο της απουσίας
μου είμαι καλά ψυχολογικά, γι` αυτό και η μακρόχρονη απουσία μου. Πριν από
δεκαεννέα ημέρες, αγαπητοί αναγνώστες, συμπλήρωσα τα 20 και έχω κατάθλιψη. Οι
μεγαλύτερες ηλικίες θα με κράξετε, το ξέρω, αλλά τα πράγματα είναι διαφορετικά.
Ακούστε να δείτε.
Η εξεταστική
του Σεπτεμβρίου πάει, χάθηκε, άντε γεια. Για την οποία αναγκάστηκα να φύγω απ`
τα Σύβοτα απ` τις 18 Αυγούστου και να χάσω μερικές έξτρα εβδομάδες ξεκούρασης (και
όχι μόνο), καθώς με περιμένει ένας δύσκολος χειμώνας. Ο κολλητός μου νοσηλεύεται
στο νοσοκομείο, ευτυχώς εκτός κινδύνου (πλέον). Την περίοδο Ιουλίου-
Σεπτεμβρίου έχασα τρία πολύ σημαντικά πρόσωπα απ` τη ζωή, οπότε όταν πλησιάζουν
οι ημερομηνίες αυτές πέφτω σε κατάθλιψη. Η έμπνευσή μου έχει πιάσει (απο)πάτο,
καθώς έχω να γράψω στίχο/ αράδα ενάμιση χρόνο τώρα.
Έχω την
ανάγκη να φύγω. Να πάω κάπου μόνη μου, χωρίς παρέα και τεχνολογικά επιτεύγματα.
Δε με νοιάζει το που, αρκεί να έχει θάλασσα. Θέλω μονάχα θάλασσα, ηρεμία και
κρασί- πολύ κρασί. Θέλω να αδειάσω τις σκέψεις μου, το μυαλό μου, να δω τι (και
ποιους) χρειάζομαι αυτήν την περίοδο της ζωής μου και να την οργανώσω κάνοντας
άρδην αλλαγές. Να βρω και να μάθω τον εαυτό μου, να δω τι σκατά τρέχει με μένα.
Ίσως φταίει
και το γεγονός ότι έγινα είκοσι. Μπορεί να με φοβίζει το γεγονός ότι μπήκα στη
δεύτερη δεκαετία. Τέρμα το 1. Από δω και πέρα δεν έχω περιθώρια για λάθη. Είμαι
ενήλικη πια, αυτά δεν συγχωρούνται. Πρέπει να δείξω σοβαρότητα και
συνειδητοποίηση. Δεν αισθάνομαι ακόμα έτοιμη.
Απ` το
δημοτικό, θυμάμαι, οι δασκάλες έλεγαν στους γονείς μου ότι ήμουν ώριμη και
συνειδητοποιημένη τόσο για την ηλικία όσο και με τους συνομήλικους μου.
Κουράστηκα! Κουράστηκα να είμαι η σοβαρή και η ώριμη που νταντεύει τους άλλους,
που πρέπει να είναι πάντα χαρούμενη για να μη δυσαρεστηθούν οι άλλοι. Φτάνει! Θέλω
να ζήσω κι εγώ για μένα και όχι για τους άλλους. Μου αξίζει μετά από τόσα
χρόνια «κοινωνικής προσφοράς».
Το 19 όμως θα
μείνει. Για σας θα είμαι για πάντα η 19χρονη Φλου, και το βιογραφικό μου δε θα
αλλάξει, όλα θα έχουν ξεκινήσει πριν από 19 χρόνια…
Καλό ξημέρωμα.
Καλώς την!
ΑπάντησηΔιαγραφήΧρόνια πολλά, έστω και με 19 μέρες καθυστέρηση!
Μην ανησυχείς. Δεν φταίει η ηλικία σου για το ότι αισθάνεσαι έτσι. Φταίει ότι μαζεύτηκαν πολλά.
Αν έχεις τον χρόνο και μπορείς να φύγεις, μην το σκέφτεσαι και ξεκίνα.
Θα σου κάνει καλό.
Περαστικά στον κολλητό σου.
ΥΓ.Έχεις σκεφτεί να βγάλεις την επαλήθευση σχολίων; Για εμάς τους μεγαλύτερους που δεν διακρίνουμε καλά αυτά μου μας ζητάει να συμπληρώσουμε;
Σ` ευχαριστω Αθηνούλα!
ΔιαγραφήΊσως και να `χεις δικιο… Δυστυχώς δεν μπόρεσα να φυγω, αλλά τώρα είμαι καλύτερα! Να `σαι καλά, όλο και βελτιώνεται η κατάστασή του.
Υ.Γ.: Θα προσπαθήσω να το ρυθμίσω αυτό.
Μα η ωριμότητα δεν είναι κάτι που σε φυλακίζει. Αντίθετα, σε απελευθερώνει. Εγώ την επίγνωση που έχω για τον κόσμο μου δε θα την αντάλλαζα για τίποτε, διότι πολύ απλά αυτό είναι που με χαρακτηρίζει ως άτομο.
ΑπάντησηΔιαγραφήΟύτε πρέπει να νιώθεις συναισθηματική καταπίεση. Η έκφραση των συναισθημάτων είναι κάτι αναγκαίο. Αν δεν αρέσει στον περίγυρο, δυστυχώς πρέπει να προσαρμοστούν. Ποτέ δεν είναι όμορφο να ζούμε με προσωπεία. Και σε καμία περίπτωση δε χρειάζεται ανησυχία, δε χρειάζεται άγχος. Ο κόσμος είναι γεμάτος ευκαιρίες μέσα σε κάθε κρίση και πρόβλημα. Αν μπορούσαμε να το δούμε αυτό, κάθε μέρα θα τη θεωρούσαμε πιο πολύ γεμάτη ευκαιρίες παρά υποχρεώσεις και προβλήματα.
Καλ μου, ξέρω ότι η ωριμότητα φέρει παράλληλα και την επίγνωση για αυτό τον κοσμο, και ισως είναι το μονο που με παρηγορεί.
ΔιαγραφήΈχω μάθει να εκφράζω τα συναισθήματα μου, μόνο που το κάνω στους λάθος ανθρώπους τη λάθος στιγμή. Κάθε μέρα Καλ, έχει και ευκαιρίες αλλά και προβλήματα και υποχρεώσεις!
Χρόνια σου πολλά βρε!!:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΈεεεεεεεεεεεεεεελα μωρέ τι είναι τα 20;;Ένας αριθμός στη ταυτότητα!!Οπότε χαλλλλαραααααα!!
Χαιρετωωωω!
ΥΓ:Πάντα κάθε ηλικία έχει περιθώρια για λάθη!!:)
Ευχαριστω μικρέ Ρώσε.
ΔιαγραφήΣωστά, μαζί με το ονοματεπώνυμο κοστάρουν και ημ/ναι γέννησης, έτσι να υπάρχει!
Υ.Γ.: Σ` αυτό ποντάρω…
Να τα χιλιάσεις!!! Πάντως μν τρελαινεσαι!! Ειδικα με το 20. Το μονο που θα μπορούσα να σου πω ειναι να κανεις πραγματα που θες να κανεις και να μν τα αναβάλλεις. Και να εκφραζεσαι όπως νιώθεις χωρίς να καταπιέζεσαι τι θα πουν οι αλλοι (στα πλαισια της στοιχειώδους ευγένειας παντα)
ΑπάντησηΔιαγραφήKι εχει δικιο η αθηνα: μπορείς να φυγεις; Καντο! Γενικα "κανε"...
Ευχαριστώ πολύ κοριτσάκι! Ευτυχώς το πρόγραμμά μου φέτος είναι φουλ! Και το καλύτερο; Το έχω φτιάξει εγώ, χωρίς να μου επιβάλλουν οι άλλοι τίποτα!
ΔιαγραφήΔυστυχώς, δεν έφυγα… Έμεινα εδώ για να σας βασανίζω!
Χρόνια πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΤι έγινε, νιάνιαρο, μπήκε το δυάρι μπροστά και μας έπεσε βαρύ?
Χωρίς να θέλω να σου φτιάξω το κέφι:
- Τα μισά από αυτά που έκανα στα 20 όυτε καν λέγονται (άκου κει να σοβαρευτείς!) και να φανταστείς δεν είναι καν η καλύτερη δεκαετία. Η καλύτερη είναι αυτή που θα μπω εγώ όπου να ναι χαχαχα!
- Χθες μια συνομήλικη φίλη μου με ρωτούσε αν φοράω κρέμα αντιρυτιδική κάτω από τα μάτια για να μου ρίξει το ηθικό. Επίσης, καμιά φορά οι άγνωστοι μου μιλάνε στον πληθυντικό, κυρίως στα ασανσέρ. Εσύ έχεις τέτοια προβλήματα?
- Τέλος, ακόμα και στα 40, θα έχουμε για παρηγοριά τη Ρίτα που πολύ σωστά είπε "οι σαραντάρες ίσον με δύο εικοσάρες"
Και τώρα που βγήκες από το πορτ-μπεμπέ, κάνε σαματά!
Νάμι μου ευχαριστώ!
ΔιαγραφήΑχώνευτο πήγε, άσε… Χαχαχαχαχα!
Άθελά σου μου το έφτιαξες! Όχι, απλά θα κάνω σαματά, θα τα σπάσει όλα το μπεμπέ!
Καλημέρα...Ωχ μην κάνεις ετσι για τα 20. Σκεφτόμαι τι μπορεί να λες στα πρώτα άντα και σκιάζομαι. Σε καταλαβαίνω βέβαια γιατί εγω έπαθα ενα άγχος και μια κρίση όταν έκλεισα τα τριαντά αλλά μου πέρασε. Παρεπιπτόντως υπάρχει και περίπτωση να γνωριζόμαστε καθότι κοντοχωριανοί.... Βέβαια εγω δούλευα στα Σύβοτα αλλά όταν εσυ ήσουν 10 χρονών (Αμαν αυτό μου ακούστηκε πολύ βαρύ). τώρα που έχουμε και κοινό φίλο πρέπει να γνωριστούμε και απο κόντα (Παρτάλε ακούς ρε)
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλησπέρα! Στα πρώτα άντα θα φυσάω! Θα κάνω πανικό λέμε!!!!
ΔιαγραφήΔέκα χρονών, ε;; Χμ, τότε κυκλοφορούσα στα πάνω κυρίως μέρη προς Μπελλα Βράκα και Κάρβουνο μεριά. Πάρταλε ακούεις;;;
Καλέ πότε έγινε αυτό κι εγώ χαμπάρι δεν πήρα; Χρόνια πολλά, αγαπημένη, έστω και μετά από ένα μήνα και κάτι!
ΑπάντησηΔιαγραφή40 μέρες λένε κρατάει, οπότε don`t worry! Σ` ευχαριστώ πολύ!
Διαγραφή