Τετάρτη 15 Φεβρουαρίου 2012

A (not) happy ending...









Καλησπέρα σας!

Σήμερα θα σας διηγηθώ ένα παραμύθι, που συνέβη στ` αλήθεια…

Μία φορά κι έναν καιρό ήταν μια πριγκίπισσα θλιμμένη, που ζούσε σε ένα όμορφο νησί. Λάτρευε τη θάλασσα και αγαπούσε τις βόλτες στην παραλία. Επίσης της άρεσε να διαβάζει και ήταν απορροφημένη σ` αυτό, δε σκεπτόταν τίποτα άλλο πέρα απ` αυτό. Η ζωή της περιστρεφόταν γύρω από αναλύσεις και βιβλία. Στην αντίπερα όχθη, ένα όμορφο βασιλόπουλο από τη Γερμανία, ήθελε να επισκεφτεί το μικρό αυτό βασίλειο, το οποίο ήταν ξακουστό σ` ολόκληρο τον κόσμο. Ένα καλοκαίρι οργάνωσε το ταξίδι αυτό και με άλλα βασιλόπουλα επισκεφτήκαν το μαγευτικό αυτό νησάκι. Μόλις το πριγκιπόπουλο αντίκρισε την πριγκίπισσα την ερωτεύτηκε, δεν είχε ξαναδεί, όπως έλεγε, πιο όμορφο πλάσμα στη ζωή του. Η πριγκίπισσα τον βρήκε άκρως γοητευτικό και ανταποκρίθηκε στο ερωτικό κάλεσμά του, χωρίς να τον ερωτευτεί. Στο τέλος του καλοκαιριού το βασιλόπουλο μαραζωμένο γύρισε στο βασίλειό του και η πριγκίπισσα τον περίμενε. Αλληλογραφούσαν όσο το δυνατόν συχνότερα και επισκέπτονταν ο ένας τον άλλον τακτικά.

Έναν χρόνο αργότερα, καθώς η πριγκιποπούλα διάβαζε ένα βιβλίο στο δάσος περνούσε ένας μάγος. Τον ερωτεύτηκε κεραυνοβόλα, δεν έφτανε όμως μόνο αυτό. Της μιλούσε για ποίηση, θέατρο, τέχνη και ξεδίπλωνε τις γνώσεις του για να τη μαγέψει και να την «υποδουλώσει» ολοκληρωτικά στη γοητεία του. Η κοπέλα εκστασιασμένη, γοητευμένη, μαγεμένη έπεσε στην παγίδα που της είχε στήσει. Μετά ο μάγος την απέρριπτε. Τότε η πριγκίπισσα μαράζωσε.

Εν τω μεταξύ, ο πρίγκιπας την ερωτευόταν μέρα με τη μέρα όλο και πιο πολύ και πονούσε που δεν την είχε κοντά του κάθε μέρα. Η πριγκίπισσα, όμως, αισθανόταν ότι έπαιζε με τα συναισθήματά του κι έτσι του ζήτησε να χωρίσουν με την πρόφαση της απόστασης. Μερικές μέρες αργότερα, όταν του είπε τον πραγματικό λόγο, το βασιλόπουλο πληγώθηκε και της μίλησε πολύ άσχημα. Η πριγκίπισσα δεν ήξερε τι να κάνει: απ` τη μία ο άνθρωπος που νοιαζόταν και αγαπούσε και απ` την άλλη ο άνθρωπος που ήταν ερωτευμένη. Το βασιλόπουλο, ζητώντας της συγγνώμη που την πλήγωσε, επιμένει να τα ξαναβρούν. Αυτή, όμως, δε θέλει, διότι ξέρει ότι θα τον κάνει δυστυχισμένο. Η καρδιά της ήταν δοσμένη ολοκληρωτικά στον μάγο.

Μια μέρα, όμως, το βασιλόπουλο αρρώστησε βαριά. Η πριγκίπισσα ανησύχησε και πήγε να τον δει. Ήταν σε άσχημη κατάσταση. Τον πλησίασε, κάθισε στο κρεβάτι, τον πήρε αγκαλιά και τον χάιδευε ώρες. «Ξέρεις, θα πεθάνω», της είπε, «Γι` αυτό θέλω να πεθάνω τώρα, στην αγκαλιά σου κι ευτυχισμένος. Αυτή είναι η τελευταία μου επιθυμία». Η κοπέλα δεν είπε τίποτα και ξέσπασε σε βουβό κλάμα, σφίγγοντας τον στην αγκαλιά της.

Λίγους μήνες μετά, το βασιλόπουλο πέθανε. Η πριγκίπισσα κατάφερε να λύσει τα μάγια που της είχε κάνει ο μάγος, κλείστηκε στον εαυτό της, απομονώθηκε απ` τους γύρο της και θρήνησε τον μόνο άνθρωπο που είδε μέσα της και την αγάπησε γι` αυτό που είναι.

Τον αγάπησε με όλη τη δύναμη της ψυχής της, αλλά δεν τον ερωτεύτηκε ποτέ. Αν της δενόταν η ευκαιρία να γυρίσει τον χρόνο πίσω, πάλι το ίδιο λάθος θα έκανε ξανά, ξανά και ξανά. Γιατί την καρδιά δεν μπορείς να την περιορίσεις. Στο πρόσωπο του μάγου γνώρισε τον έρωτα, τον πρώτο της έρωτα, τον πιο δυνατό, που πάντα θα θυμάται. Στο πρόσωπο του πρίγκιπα γνώρισε την αγάπη, την ανιδιοτελή αγάπη, την παντοτινή αγάπη.

«Αντίο πρίγκιπά μου, εύχομαι να μου συγχωρέσεις τον πόνο που σου προκάλεσα. Σ` αγαπώ!»

Καλό ξημέρωμα!




26 σχόλια:

  1. Η συμπεριφορά κάποιου χαρακτήρα κάτι μου θυμίζει και δεν μου κάνει καλές αναμνήσεις...Της πριγκίπισσας εννοώ...

    Αλλά τα λάθη πληρώνωνται και πολύ μάλιστα!!

    Καλό ξημέρωμα να εχουμε!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Υπάρχουν αρκετές τέτοιες πριγκίπισσες. Όπως αντιστοιχα και πρίγκιπες...

      Διαγραφή
    2. Και είναι καταδικασμενοι οι πρίγκηπες να πεθαίνουν για χάρη των πριγκιπισσών;;

      Διαγραφή
    3. Και είναι καταδικασμένες οι πριγκηπέσες να πεθαίνουν για χάρη των μάγων;

      Διαγραφή
    4. Οι πριγκιπέσσες ξέρουν ότι οι μάγοι δεν είναι καλοί και για αυτό αν τους ακολουθήσουν διαλέγουν το δρόμο τους.Τα πριγκηπόπουλα όμως τι φταίνε;;;

      Διαγραφή
  2. άλλο πράμα η αγάπη
    άλλο ο έρωτας.
    τί να διαλέξει κανείς;
    ποιο είναι το σοφό;
    δεν έχω βρει ακόμη την απάντηση.
    καλό ξημέρωμα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Η πριγκίπισσα θεωρητικά θα διάλεγε την αγάπη. Αλλά επειδή είναι πνεύμα ελεύθερο, που δε συμβιβάζεται –ιδιαίτερα σε ζητήματα καρδιάς- πάλι τον έρωτα θα διάλεγε. Κι ας πονάει, κι ας πληγώνεται. Και στους άλλους, όμως, αυτό συστήνει: να ερωτευτούν! Η αγάπη έρχεται με τα χρόνια, αργεί, αλλά έρχεται. Ο έρωτας, όμως, θα έρθει ελάχιστες φορές, μπορεί και καμία.

      Γι` αυτό ερωτευτείτε, κι ας μην έχετε ανταπόκριση, όπως η πριγκηπέσα. Ερωτευτείτε με όλη τη δύναμη της ψυχής σας, σας να μην υπάρχει αύριο. Κι ας πληγωθείτε, εσείς θα είστε πάλι οι κερδισμένοι.

      Διαγραφή
  3. Δεν περίμενα τόσο κακό τέλος παρότι με προιδέασες με τον τίτλο... αλλά δυστυχώς η ζωή δεν είναι παραμύθι!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ακόμα και τα παραμύθια δεν έχουν καλό τέλος για όλους, οι κακοί πάντα τιμωρούνται. Έτσι και σ` αυτό το παραμύθι η πριγκίπισσα υπήρξε η «κακιά» της υπόθεσης.

      Και η ζωή παρτάλι μου, ένα παραμύθι είναι: υπάρχει το «και έζησαν αυτοί καλά» για κάποιους (όχι απαραίτητα τους καλούς) και το «δεν έζησαν αυτοί καλά» για τους υπόλοιπους (όχι απαραίτητα τους κακούς).

      Διαγραφή
  4. στην πραγματική μας ζωή θα συμφωνήσω πως υπάρχουν πολλοί πρίγκιπες και πριγκίπισσες με τέτοια συμπεριφορά...
    καλημέρες.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως είπα και στο παρτάλι, η ζωή δε διαφέρει απ` το παραμύθι. Κάποιος ζει ευτυχισμένα και κάποιος δυστυχισμένα. Δεν παίρνουν όλοι αυτό που τους αξίζει.

      Καλή σου μέρα!

      Διαγραφή
  5. Δεν είναι κακό το τέλος. Δεν είναι το τέλος ενός παραμυθιού. Είναι ρεαλιστικό τέλος. Είναι το τέλος μιας ιστορίας μέσα στη ζωή. Λέω εγώ τώρα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. καταραμενε πριγκιπα γιατι να εισαι απο τη γερμανια;
    οντως ειναι αληθεια, πως ο ερωτας ειναι απο τη φυση του εγωιστης και γι αυτο πληγωνομαστε απο αυτον. ενω η αγαπη ειναι ενα συναισθημα αγνο.. ειναι αλτρουισμος, ανιδιοτελεια και αυτοθυσια..!

    Τα φιλια μου:)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Ναι, αλλά αν δεν γευτείς τον έρωτα, νομίζω πως απλά δεν έχεις ζήσει. Η αγάπη είναι η δύναμη, αλλά ο έρωτας ο δημιουργός.

      Φιλιά κορίτσι!

      Διαγραφή
    2. φυσικα! δεν αντιλεγω! αν δεν υπηρχε ο ερωτας στη ζωη μας.. παει! ζητω που καηκαμε!

      Διαγραφή
  7. Έχω βάσιμη υποψία πως το "παραμύθι" βασίζεται σε πραγματικές εμπειρίες...Απο εκεί και πέρα διάβασε παρακάτω:

    Spoiler alert: Καφρος Mode on!

    Kαλό το παραμύθι αλλά δεν έχει δράκο! Τι εννοώ? Βάλε λίγη μαγεία, λίγες μάχες, πολύ σφαξίδι και έχεις ένα παραμύθι i can relate. Κάτι σε Dark Avenger από Manowar...ρε παιδί μου. Πιο επικό, πιο δυνατό, πιο πομπώδες!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Όπως είπα και στην Αθηνά, τα παραμύθια είναι βγαλμένα απ` τη ζωή.

      Θα το ήθελες, δλδ πιο γκρανκινιολικο/ επικό; Ας πουμε: ο μάγος φυλακίζει την κοπέλα στο κάστρο του. Ο πρίγκιπας το μαθαίνει τα παίρνει κρανίο, παίρνει τονλευκό του δράκο και ξωπίσω το ιππικό να ελευθερώσουν την πριγίπισσα. Ο μάγος τον περιμένει με τον σουπερ ντουπερ μαυρο δρακο και το παρτυ ξεκινά. Οι δράκοι πετάνε φωτιές, τα αντίπαλα ιππικά κονταροχτυπιούνται και οι δύο εχθροι πετάνε ατάκες τύπου: "θα σε σβήσω από τον χάρτη" ή "είναι δικιά μου τώρα". Στο τέλος κακός, μαύρος κι άραχνος ψόφος για τον μάγο. Ο πρίγκιππας ελευθερώνει τη βασιλοπούλα και πετάνε πάνω στον δράκο με φόντο το ηλιοβασίλεμα.

      Πως σου φαίνεται;

      Διαγραφή
    2. Μuch better...Γιατί το αρχικό ηταν πιο Dallas και από το Dallas...(την σειρά)

      Διαγραφή
  8. Έγραφα για happy end και έπεσα πάνω στην ανάρτησή σου αμέσως μετά! Όντως μπορεί πάντα να μην υπάρχει το αίσιο τέλος που περιμένουμε όμως στην ιστορία σου η πριγκίπισσα αγάπησε και αγαπήθηκε, πράγμα πολύ σημαντικό, και προπάντων έζησε δυνατά συναισθήματα! Δεν ξέρω αν είναι πιο σημαντική η αγάπη ή ο έρωτας. Για μένα το ιδανικό είναι να κατευθύνονται και τα δύο στο ίδιο πρόσωπο! Διαφορετικά είναι μπέρδεμα αλλά από την άλλη δεν είναι καθόλου ας πούμε επιθυμητό να καταπιέζουμε την καρδιά μας. Ούτως ή άλλως σημασία έχει το ταξίδι κι ας μην είναι και πάντα αναμενόμενος ο προορισμός!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Σίγουρα έχει σημασία το ταξίδι και όχι ο προορισμός, αλλά όπως είπες και η ίδια, αν δεν κατευθύνονται στο ίδιο άτομο, υπάρχει μεγάλο μπέρδεμα. Κι άντε να ξεμπλέξεις…

      Διαγραφή
  9. νομιζω οτι στη ζωη μας θα βρεθουμε και στη θεση του πριγκιπα και στη θεση της πριγκιπισσας..
    δεν μπορεις να κατηγορησεις κανεναν επειδη σε αγαπησε η σε ερωτευτηκε λιγοτερο απ'ο,τι εσυ..
    ομορφο το παραμυθι σου!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Στον έρωτα και την αγάπη δεν μπαίνουν πρέπει και μη. Δεν είναι, όμως, άδικο όταν δε βρίσκεις ανταπόκριση;

      Διαγραφή
  10. Πολύ καλό το παραμύθι σου..πολύ όμορφο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. Έχω μία απορία: Πραγματικά ο κύριος εκ Γερμανίας πέθανε; Αν ναι, τότε λυπάμαι ειλικρινά. Τραυματική εμπειρία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή