Καλησπέρα σας!
Επειδή χθες σας νταούνιασα, θα εξιλεωθώ σήμερα! Θα κάνουμε ένα ταξίδι πίσω στο χρόνο. Οπότε βγάλτε απ` το χρονοντούλαπο τις huba-buba, τις τάπες, τα νιτέντο, τις μπουγελοφατσούλες και τις παιδικές φωτογραφίες! Θα αναφερθώ στα τέλη των 90`s και τις αρχές των 00`s, οπότε οι μεγαλύτεροι δείτε πως μεγαλώσαμε τα… πιτσιρίκια και γράψτε τις δικιές σας αναμνήσεις στα σχόλια!
Κατ` αρχάς, να πω ότι λάτρεψα αυτήν την περίοδο! Λυπάμαι τα πιτσιρίκια που μεγαλώνουν τώρα, όχι (μόνο) λόγω της κοινωνικής και οικονομικής σηψαιμίας που επικρατεί, αλλά –κυρίως- λόγω του ότι έχασαν την παιδικότητά τους με ό,τι αυτό συνεπάγεται. Είστε έτοιμοι για νοσταλγία; Πάμε!
1. Cartoon:
Τα παιδικά των 90`s-00`s ήταν κλάσης ανώτερα! Η βία ήταν ελάχιστη. Να φανταστείτε ότι καρτούν τύπου Power Rangers ήταν το πιο τρομακτικό πράγμα που είχαμε δει στη ζωή μας. Τα σημερινά παιδιά αρέσκονται στα επιληπτικά μοντάζ, τις κατίνες πρωταγωνίστριες και τους γαμάω- και- δέρνω πρωταγωνιστές. Παρακάτω παραθέτω, με αλφαβητική σειρά, μερικές απ` τις πιο χαρακτηριστηκές σειρές (μη ψάχνετε να βρείτε ταινίες της Disney), που γαλούχησαν τη γενιά μου (Περιττό να σας πω ότι την ώρα που συνέλεγα, με έφτυνα να μη με βασκάνω και αναφωνούσα: «Τι θυμήθηκα πάλι η κουφάλα;!»).
Και... φυσκικά Λυκούργο και Καρολίνα ή αλλιώς Disney Club!
2. Λεύκωμα:
Αυτό αφορά, κυρίως, τις αναγνώστριες του ιστολογίου. Γύρω στην Τρίτη δημοτικού όλα τα κοριτσάκια είχαν ένα λεύκωμα ροζ, λιλά ή γενικά σε κάποια κοριτσίστικη απόχρωση, το οποίο η «Κτήτωρ» έδινε ΜΟΝΟ στα κορίτσια της τάξης (αγόρια εχθρός!) και οι κορασίδες απαντούσαν στις ερωτήσεις της με ευφάνταστα παρατσούκλια όπως Χρυσαλίδα, Bubble, u.s.w. Και καθώς εγώ ήμουν η μόνη που το έδωσα και στα αγόρια της τάξης, μεταλλάχτηκα αυτομάτως και σε εχθρό του θηλυκού πληθυσμού! So what?! Έβαλα τη γάτα μου κι έκλεγε!
3. Τατουάζ:
Αλλά όχι όποια κι όποια τατουάζ, αγαπητοί αναγνώστες! Αυτά που ήταν μέσα στις τσίχλες! Δε θυμάμαι πως τις έλεγαν θυμάμαι, όμως, το χαμό που γινόταν! Κάναμε ουρές στα περίπτερα και τα σουπερ μάρκετ τα καλοκαίρια και τις αγοράζαμε με τις χούφτες, απλά και μόνο για τα τατουάζ! Το γλέντι ήταν μετά!!! Κάναμε κόντρα ποιος έχει τα περισσότερα και καλύτερα! Εκεί να δείτε γέλιο! «Χαχαχαχα, εσύ δεν το έχεις! Ζήλειααααααα!!!!».
4. Τάπες:
Πάνω σας περιέγραψα τον χαμό με τα τατουάζ. Ε, φανταστείτε και με τις τάπες αυτόν τον χαμό αλλά εις τον κύβο. Θυμάμαι, αγόραζα φουντούνια σαν τρελή (γαριδάκια δεν μου άρεσαν καθόλου) για να μαζεύω τάπες. Στη γειτονιά γινόταν χαμός, όταν κάποιος είχε μια «συλλεκτική». Φωνές, ουρλιαχτά, κλάμα ακόμα και ξύλο για μια «συλλεκτική»!
5. Game boy:
Ψψψψ, τα θυμάστε; Εκείνα, τα πρώτα τα «ασπρόμαυρα» με Σούπερ Μάριο! Εγώ είχα το αμέσως επόμενο μοντέλο, το color, αλλά ο ξάδερφός μου είχε το παλιό, απ` όταν είχαν πρωτοκυκλοφορήσει. Οπότε μέχρι να πάρω εγώ το δικό μου, καιγόμασταν με τις ώρες στο Μάριο, προκειμένου να το τερματίσουμε! Τσακωνόμασταν ποιος θα ξεκινήσει πρώτος και -κλασσικά- ως πιο μικρή έβαζα μπροστά την κασέτα Βασιλάκης Καΐλας και με λυπόταν (ήμουν κάθαρμα από μικρή!).
6. Μπουγελοφατσούλες:
Μόλις καλοκαίριαζε, η τάξη μετατρεπόταν σε λίμνη. Όλοι είχαν τουλάχιστον δύο μπουγελοφατσούλες και με το που χτυπούσε το κουδούνι, η τάξη χωριζόταν σε δύο στρατόπεδα κορίτσια- αγόρια (κλασσικά) και η μάχη ξεκινούσε . Η μάστιγα της μπουγελόφατσας έκανε, όμως, κάθε μάνα Σαπφώ Νοταρά. Με το που μας έβλεπαν βρεγμένα μάζευαν τη μούρη και τούρλωναν τα μάτια σαν ψυχοπαθείς! Και κατέληγες να είσαι και κερατάς και ζημιωμένος: δεν έφτανε που σε έβρεχαν οι άλλοι, τ` άκουγες κι από πάνω (μαζί με καμιά ξώφαλτση παντοφλιά) επειδή –ΑΚΟΥΣΕ `ΚΕΙ- τόλμησες να βραχείς!
7. Ευχούληδες:
Αυτά τα τρομαχτικά κουκλάκια, που φέρνουν κάτι ανάμεσα σε Chucky και Frankenstein, είχαν κατακλείσει την αγορά και συνάμα όλα τα ελληνικά νοικοκυριά. Διακοσμητικό μολυβιού, μπρελόκ και κουκλάκι, ο ευχούλης είχε την τιμητική του, ιδιαίτερα απ` τον θηλυκό πληθυσμό. Το concept ήταν να τον τρίβεις και θα σου πραγματοποιεί τις ευχές σου. Πριιιιιιιιιτς!
8. View master:
Προσωπικά το αγαπημένο μου! Χιλιάδες ταινίες μέσα απ` αυτό! Από μικρή είχα το «ψώνιο» με το σινεμά, γι` αυτό λάτρεψα κι αυτό το παιχνίδι απ` την πρώτη στιγμή που το κράτησα στα χέρια μου! Δεν ξέρω σε τι άλλα χρώματα υπήρχε, κόκκινο τύχαινε να έχω εγώ, όπως οι περισσότεροι. Κάθε μέρα το ίδιο βιολί. Οι ίδιες εικόνες. Παρ` όλα αυτά, καθημερινά ανακάλυπτα και κάτι νέο.
Αυτά είναι τα βασικότερα στοιχεία που σημάδεψαν την παιδική μας ηλικία. Το αφιέρωμα αυτό, με γύρισε πίσω μια δεκαετία και μου θύμισε πράγματα που είχα ξεχάσει! Σας καληνυχτώ και σας προτρέπω να «ξεσκονίζετε» πιο συχνά το ντουλάπι των αναμνήσεών σας!
Καλό ξημέρωμα.
Τι ωραία! Πολλά από αυτά ανήκουν στα '80s και τι ωραίο που μας τα ξαναθύμισες!
ΑπάντησηΔιαγραφή(Μεταξύ μας, τάπες μάζευα στα πρώτα έτη του πανεπιστημίου... και μεγάλη είμαι δηλαδή και πυροβολημένη!!! Ευτυχώς οι μπουγελόφατσες έκαναν εμφάνιση όταν πήγαινα 6η δημοτικού - 1η γυμνασίου.)
Υπάρχουν αρκετά κοινά στοιχεία στις τρεις τελευταιες δεκαετιες του 20ου. Το διαπίστωσα αφενός μιλώντας με μεγαλύτερους και αφετερου κάνοντας την έρευνα για το άρθρο. Καλά έκανες παιδί μου! Αφού όταν βγήκαν αργότερα οι σβούρες, είχα σκυλιάσει απ` το κακό μου (τις αγόραζα, βέβαια, κρυφα!).
ΔιαγραφήΠροτείνω να στείλουμε όλοι email στο star για να ξαναβάλει Yu-Gi-Oh!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣυμφωνώ με την πρότασή σου Σίμι! Αν και θα έλεγα να στέλναμε σε ολα τα καναλια για να ξεκινήσουν και παλι τα παιδικά του πρωινού Σ/Κ!!!
ΔιαγραφήΡεεε! τι μου θυμησες! καλα ειναι κατι παιδικα που τα ειχα ξεχασεις τελειως! παρεμπιπτόντως τα τελεταμπις τα μισουσα!! ηθελα να τα στραγκαλισω αυτα τα απαισια πλασματα :Ρ
ΑπάντησηΔιαγραφήεπισης τατουαζ ειχε και μεσα στα τιρογαριδακια! τι ωραια που ηταν...
Υγ: το λευκωμα το εδινα κι εγω σε αγορια!!
Σε ευχαριστω πολυ, μου ξυπνησες πολυ ομορφες αναμνησεις!
Καλημερουδιααα:)
Είχα σημειώσει περίπου τα μισά και με την διεξοδική μου έρευνα συμπλήρωσα όλη αυτη τη λίστα! Τα τελετάμπις, όπως επίσης, και τα Gummibärn (τα οπόια δεν ξέρω αν προβλήθηκαν στα ελληνικά) τον πινόκιο και τη Χάιντι, τα είχα πρωτοδεί στη γερμανική τηλεόραση. Μπα, τα γαριδακια δεν τα εκτιμούσα ιδιαίτερα.
ΔιαγραφήΚαι πολύ καλά έκανες!
Να `σαι καλά! Καλό σου βράδυ και καλή εβδομάδα!
Υπέροχο αφιέρωμα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΜου θύμισες την δική μου παιδική ηλικία (εκτός αν είσαι μεγαλύτερη και μας το κρύβεις...)
Πρέπει να αρχίσω να τα κατεβαζω όσο υπάρχει ακόμα ιντερνετ για να τα βλέπουν και τα δικά μου τα παιδιά!
Σ` ευχαριστώ πολύ Παρτάλι.
ΔιαγραφήΔεν έχουμε τραγικές διαφορές ως γενιές (κρύβε λόγια, σου είπα πως η ραφες πισω απ` τα ότα ήταν από ατύχημα).
Πραγματικά, αν δεν δουν τα all time classics, απλά δεν ξέρουν τι εστι καρτούν!
Ε λοιπόν δεν θα το πιστέψεις! Αν και κατά πολύ μεγαλύτερή σου, έχω ευχούλη! Και επειδή είναι σε ένα κουτάκι σαν σπιρτόκουτο τον φυλάω στη συλλογή μου με τα σπιρτόκουτα!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαι θυμήθηκα τώρα τι χαρά που έκανα όταν πήρα το game boy, για να το κάνω δώρο στο παιδί μου. Και για ένα μήνα το έκρυβα στο συρτάρι του γραφείου μου και περίμενα να πάει για ύπνο για να παίξω! Φυσικά κάποια στιγμή του το έδωσα, Αλλά με βαριά καρδιά!!! Τέτοια σκύλα μάνα υπήρξα!!!
Είχα κι εγω ευχούλη, αλλά δεν τους είχα σε ιδιαίτερη εκτίμηση.
ΔιαγραφήΠρόσφατα γέννησε η αδερφή του κολλητού μου και πήγα Jumbo για να αγοράσω πράγματα για τα μωρα. Είχα να παω και καιρό οπότε με το που μπήκα, τα μάτια μου γούρλωσαν και κοιτούσα εξτασιασμένη. Τρεις ώρες έφαγα και ψώνισα και για μενα κουκλάκι.
Όταν θες να τον/την βάλεις τιμωρία, να λες ότι θα το παρεις για μια εβδομάδα, με ό,τι αυτό συνεπάγεται (χεχεχεχεχ!)
Αυτό έχω να σου πω μόνο!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΣΤΟ ΤΡΕΝΟΟΟ!!!ΧΑΧΑΧΑΧΑΧΑ!!!
Γιατι καλέ;!
Διαγραφήhttp://www.comedylab.gr/video/177/7-mikeius-vs-the-90s-part-1
ΑπάντησηΔιαγραφήhttp://www.comedylab.gr/video/190/8-mikeius-vs-the-90s-part-2
Εγω το "γύρισα" περισσότερο στις παιδικες αναμηνσεις (παιχνιδια καρτουν κι ετσι).
ΔιαγραφήΧAXAXAXA!!!Διδάξου λίγο!!ΧΑΧΑ!!
ΑπάντησηΔιαγραφήχαιρεταιιιι! -βασικα κανενας δεν χαιρεται σημερα, αλλα καπως πρεπει να χαιρετησω 1η φορα στο σπιτικο σου!-
ΑπάντησηΔιαγραφήπρωτα απ'ολα για τα κινουμενα σχεδια. νταξει. απλα τα δικα μας ηταν απειρως καλυτερα απο τα σημερινα. καμια σχεση. θυμαμαι μετα τα κινουμενα, κατα τις 12-12,30 που εβαζαν και τις 'ανατριχιλες' στον ant1. φοβερο.
απο τα στρουμφακια μου αρεσαν μονο τα παλια επεισοδια. κατι καινουρια που αρχισαν να βγαινουν καποια στιγμη τα μισουσα.
για το λευκωμα τωρα. καλα, εγω εκανα λευκωμα για το σημειο 'χαρισε μου κατι δικο σου'. το εγραφα με 3 διαφορετικες εκδοχες -η τσιπισσα εδω :P -
και οι ταπες, μεγαλη αρρωστια. βασικα θυμαμαι οτι οταν ειχαν σκασει μυτη, ολο το προαυλιο στο δημοτικο γεμιζε με παρεακια 4-5 παιδιων που καθονταν οκλαδον και επαιζαν με τις ταπες.
που τα θυμηθηκες!
Και καλά κάνεις! Καλωσόρισες στο διαδικτυακό μου σπίτι!
ΔιαγραφήΠωωωω, τις ανατριχιλες ξεχασα!Καλα τωρα με γηωσες!
Οντως τα παλια ηταν πιο ωραια! Οπως και του scooby-doo.
Χαχαχαχα, το εκανε και μια φιλη μου! και ως μεγαλυτερη τσιπισα, έβαζα αυτοκολλητο!
Καλε, μουρλα η ταπες. Και μετα οι κατρες yu-gi-oh!
αχ τα θέλω όλα τώρα!! και πάλι!!!! Καλή εβδομάδα εύχομαι! ήρεμη όσο γίνεται...φιλιά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΉταν πολύ όμορφες αυτές οι εποχές καλέ μου! Πραγματικα θα ήθλα πολύ να γυρίσω πισω τον χρονο!
ΔιαγραφήΚαλή εβδομάδα και σε σένα εύχομαι, με μπολικο κουραγιο! Φιλιά!
εκ μέρους του κυρίου Βαλεντίνου Χρόνια Πολλά!
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαλσόρισες στο σπιτι μου!
ΔιαγραφήΑν και δεν τον χονευω τον συγκεκριμενο κυριο, ευχαριστω.
Τις μπουγελόφατσες τις είχα μαζέψει όλες. Και νομίζω τις έχω ακόμα.
ΑπάντησηΔιαγραφήΜε παραδέχεσαι ε ?
Α, θέλω αποδείξεις! Όταν τις βρεις, ανέβασε φωτογραφία στο blog σου!
Διαγραφήpooooooooooso thea?
ΑπάντησηΔιαγραφή