Σάββατο 17 Σεπτεμβρίου 2011

Άγγελοι με σπασμένα φτερά...



Καλησπέρα σας. Μετά από μια περίοδο άσχημων συμβάντων και αναμπουμπούλας είπα να γράψω -επιτέλους!- ένα άρθρο. Για να είπον την αλήθεια, είχα στερέψει απ` αυτό που λέμε «έμπνευση».
  
Την έμπνευσή μου την ξαναβρήκα σε μια συζήτηση που είχα στην αρχή της εβδομάδας. Είχα βγει για χαλαρό καφεδάκι  με τον ξάδερφο μου και κουβέντα στην κουβέντα καταλήξαμε στο τι στο καλό 
 γίνονται τα πραγματικά ταλαντούχα παιδιά στην Ελλάδα.

Και δε μιλάμε γι` αυτά που η τσέπη της μαμάς και του μπαμπά κρατάει και λένε «ε, μωρέ ας γίνω ηθοποιός/ζωγράφος/ κ.λπ., αφού λεφτά έχω» ή αυτούς που έχουν τα κονέ για να μπορούν να αναδειχθούν ή –ακόμη χειρότερα- να προωθηθούν. Μιλάμε για τα παιδιά που είναι προικισμένα απ` τη φύση τους με ΤΑΛΕΝΤΟ (συγγραφή, σκηνοθεσία, εικαστικά, κ.λπ.).

 Τί κάνουν αυτά στην Ελλάδα; Μη σκέφτεστε και πολύ, φυσικά και είναι ρητορική η ερώτηση.

Ξέρετε πόσα παιδιά είναι ταλαντούχα, αλλά δεν έχουν τη δυνατότητα (ελλείψει χρημάτων, στήριξης από οικογένεια) να κάνουν το ταλέντο τους «επάγγελμα»; Το επάγγελμα το θέτω εντός εισαγωγικών, διότι αυτοί που είναι παθιασμένοι, ερωτευμένοι θα έλεγα, με την τέχνη τους, παρ` όλο που κερδίζουν χρήματα απ` αυτή, ποτέ δε θα την αντιμετώπιζαν κερδοσκοπικά. Γιατί να μην έχουν μέλλον αυτά τα παιδιά στην Ελλάδα και γιατί να έχουν μόνο τρεις διεξόδους; Μάλιστα, τρεις: 1) ακολουθούν αυτό που θέλουν στην Ελλάδα και ψωμολυσσάνε, 2) ακολουθούν κάτι διαφορετικό απ` αυτό που θέλουν και 3) ακολουθούν αυτό που θέλουν στο εξωτερικό και προκόβουν.

Γιατί γαμώτο μου δε δίνετε ευκαιρίες σ` αυτά τα παιδιά να μεγαλουργήσουν στη χώρα μας; Γιατί γαμώτο μου να σ` αναγκάζουν ν` ακολουθήσεις κάτι άλλο απ` αυτό που επιθυμείς όσο τίποτα; Γιατί γαμώτο μου να σ` αναγκάζουν να φύγεις απ` τη χώρα σου για να ασκήσεις με αγάπη αυτό που θες;

ΝΑ ΧΕΣΩ ΤΑ ΚΟΝΕ ΚΑΙ ΤΑ ΡΟΥΣΦΕΤΙΑ ΣΑΣ! ΟΥΣΤ! Ακόμα και στην Τέχνη μπαίνει η παράμετρος του ρουσφετιού! Έλεος! Κάτω τα χέρια σας απ` την Τέχνη, ρε! Είναι απ` τα λίγα πράγματα που προσπαθούμε να κρατήσουμε αγνά σ` αυτόν τον μπάσταρδο κόσμο. Μη την ξεπαρθενεύετε (κι αυτή)!

Ακόμα κι εγώ είμαι αιχμάλωτη σε δικά μου δεσμά. Τι εννοώ; Απ` τη Γ` γυμνασίου ήθελα να σπουδάσω γερμανική φιλολογία. Δεν το πέτυχα. Προσπάθησα και δεύτερη φορά. Τα κατάφερα! Παρ` όλα αυτά δεν αισθάνομαι πλήρης. Ξέρετε πότε αισθάνομαι πλήρης, γεμάτη, ευτυχισμένη; Όταν γράφω. Γενικά. Οτιδήποτε. Μία παράγραφο στο blog, ένα στίχο για ένα ποίημα, μια γραμμή σε ένα πεζό. Οι καθηγητές μου (ευχαριστώ Μάρα, Βούλα, Μιχάλη, Χάρη) μου είπαν ότι έχω… ταλέντο. Δεν ξέρω αν ισχύει, αλλά εγώ παίρνω ζωή μέσα απ` το γράψιμο. Επίσης έχω λάβει το εξής μήνυμα απ` τον πιο δύσκολο και απαιτητικό αναγνώστη του κόσμου: «Έχεις φανταστική γραφή. Ταξιδεύει η πένα». Οπότε κάτι θα `χω, δεν μπορεί… (ψώνιοοοοοοο!)

Γιατί έχουν φτιάξει έναν κόσμο, έτσι ώστε όοοοοοοοοοοολα να περιστρέφονται γύρω απ` το χρήμα; 

Γιατί το θεοποιούμε; Διάβασα κάπου ότι με το χρήμα δεν μπορείς να αγοράσεις την ευτυχία. Μπορείς, όμως, να νοικιάσεις μπόλικη. Πλέον (εξ)αγοράζεις όχι μόνο ευτυχία, αλλά τα πάντα.

«Τι θα κάνεις παιδί μου», με ρώτησε η μητέρα μου όταν δεν πέρασα την πρώτη φορά. Της είπα ότι θα γίνω  συγγραφέας. Και ξεκίνησε ένα ολόκληρο κήρυγμα με το ότι αυτό δεν είναι δουλειά, αλλά χόμπι και δε κερδίζω χρήματα και πως θα ζήσω και μπλα, μπλα, μπλα… Τι απάντησα; Το χειμώνα θα ψήνω κάστανα και το καλοκαίρι καλαμπόκι στο Μοναστηράκι και παράλληλα θα πλασάρω και τα ποιήματά μου. Φαντάζεστε τι επακολούθησε….

Έτσι, εγώ θα γίνω καθηγήτρια (αντί συγγραφέας), ο Γιάννης λογιστής (αντί εικαστικός), ο Χρήστος ηλεκτρολόγος (αντί σκηνοθέτης), κ.ο.κ.

Πάντως ελπίζω! Ελπίζω πως κάποια μέρα θα γυρίσει ο τροχός, διότι είμαι ρομαντική ψυχή. Εύχομαι, λοιπόν, ολόψυχα σε όλους αυτούς κάποια μέρα να δουν το όνειρό τους να βγαίνει αληθινό και να μη σταματήσουν ποτέ να παλεύουν γι` αυτά.

Καλό ξημέρωμα.


8 σχόλια:

  1. ΑΠΟ ΤΗ ΓΕΡΜΑΝΙΚΗ ΦΙΛΟΛΟΓΙΑ ΓΙΝΕΣΑΙ ΣΥΓΓΡΑΦΕΑΣ ΙΣΩΣ... (AN EXEIΣ ΤΑΛΕΝΤΟ-ΠΟΥ ΕΧΕΙΣ...)ΑΠΟΦΟΙΤΩΝΤΑΣ ΑΠΟ ΤΗ ΝΟΜΙΚΗ ΜΠΟΡΕΙΣ ΜΕ ΚΑΜΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΝΑ ΣΧΕΔΙΑΖΕΙΣ VIDEO GAMES Η ΝΑ ΣΟΛΑΡΕΙΣ (ΧΩΡΙΣ ΤΑΛΕΝΤΟ) ΜΠΡΟΣΤΑ ΣΕ ΑΛΛΑΛΑΖΟΝΤΑ ΠΛΗΘΗ ΜΑΛΛΙΑΔΩΝ???

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κατ` αρχάς ευχαριστώ για το κομπλιμέντο. Σε δεύτερη φάση δεν είναι απαραίτητο ότι θα βγω συγγραφέας από τη γερμανική αν τα παρατήσω, ενώ αν το κυνηγήσεις μπορείς να σχεδιάζεις video games ή να σολάρεις σε αλλάζοντα πλήθη μαλλιάδων.

      Υ.Γ. Κράτα την τελευταία φράση απ` όλο το κείμενο.

      Διαγραφή
  2. ΚΟΙΤΑΞΕ ΝΑ ΔΕΙΣ ΕΙΜΑΙ ΚΟΝΤΑ....ΣΧΕΔΟΝ ΤΑ ΕΧΩ ΠΙΑΣΕΙ ΚΑΙ ΤΑ 2 ΜΕΝΕΙ ΜΟΝΟ ΝΑ ΜΑΘΩ....1)ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΙΣΜΟ
    2)ΗΛΕΚΤΡΙΚΗ ΚΙΘΑΡΑ
    3)ΝΑ ΒΡΩ ΚΑΠΟΙΟΝ ΠΟΥ ΝΑ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΤΟΥ ΣΧΔΙΑΣΩ ΚΑΤΙ ΣΤΗΝ (ΑΝΥΠΑΡΚΤΗ)ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΑΓΟΡΑ VIDEO GAME
    4)NA ΒΡΩ ΠΟΡΩΜΕΝΟΥΣ ΜΑΛΛΙΑΔΕΣ (ΤΟ ΠΙΟ ΕΥΚΟΛΟ!!!)PIECE OF CAKE ΠΟΥ ΛΕΝΕ ΚΑΙ ΣΤΗ ΤΡΑΧΑΝΟΠΛΑΓΙΑ ΕΥΡΥΤΑΝΙΑΣ!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτά είναι λεπτομέρειες. Υπάρχουν πολύ χειρότερες καταστάσεις, πίστεψε με! Γι` αυτό don`t worry πιες χάπι- ε, be happy ήθελα να πω!

      Διαγραφή
  3. Αυτό το πράγμα ειναι απίστευτο...
    Μα αλήθεια, πόσοι από αυτούς τους καλοβολεμένους/καλοπληρωμενους/υψηλά ιστάμενους σαραντάρηδες ανθρώπους είναι πραγματικά χαρούμενοι; Πόσοι από αυτούς ακολούθησαν το όνειρό τους;
    Ταλέντο υπάρχει! Και δεν είναι σπάνιο. Απλά χάνεται! Και χάνεται διότι δεν έχουμε τη θέληση (& όχι τις δυνατότητες) ως χώρα να το σώσουμε!
    Θέλω να γίνω συγγραφέας. Μου έχουν πει πως έχω ταλέντο (...) όμως... πώς στο καλό θα τα καταφέρω; Είναι η θέληση μου αρκετή; Λένε πως απλά πρέπει να βρεθείς στο κατάλληλο μέρος, την κατάλληλη στιγμή. Και αν δεν βρεθώ στο "κατάλληλο μέρος την κατάλληλη στιγμή";;; Τι θα γίνει; Θα σας πω εγώ. Θα καταντήσω να δουλεύω σε κάποια εφημερίδα, το (πάρα) πολύ, ως δημοσιογράφος. Κάτι το οποίο δεν με χαλάει, απλά δεν νιώθω πλήρης... Αυτά :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Φίλη μου, θα συμφωνήσω σε αρκετά απ` αυτά που λες. Η πλειοψηφία των εργαζομένων δεν εργάζεται σ` αυτό που πραγματικά ήθελε. Όσον αφορά το θέμα του ταλέντου, δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει ταλέντο. Απλά εγώ επικεντρώθηκα στις Τέχνες (για ακόμη μία φορά). Εγώ το ταλέντο το αντιλαμβάνομαι με ένα διαφορετικό τρόπο, που είναι λίγο δύσκολο να στο εξηγήσω σε αυτές τις γραμμές. Οπότε δε θεωρώ ότι υπάρχει άπλετο ταλέντο.

      Όντως έχεις ταλέντο και κυνήγησέ το! Εγώ σου εύχομαι να γίνεις συγγραφέας και αν το θέλεις πραγματικά θα το καταφέρεις. Απλά μην τα παρατήσεις ποτέ! Keep walking, που λέει και διαφήμιση γνωστού scotch whisky.

      Διαγραφή
  4. Μεγάλη πληγή ξύνεις. Και αυτά από ένα "παιδί" που πάντα ήθελε και θέλει να γίνει ένας "μάγος" πίσω από μια κάμερα. Δυστυχώς στη χώρα που είχαν την ατυχία να γεννηθώ και να ζω αυτό πρέπει να το ξεχάσω.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Πραγματικά υποστηρίζω αυτά που λέω στο κείμενο. Παρ` όλα αυτά, μέσα μου, πιστεύω πως ίσως κάποια μέρα, μπορέσω να δω τα ποιήματα της «Λεύκης της Φλου», δημοσιευμένα στα ράφια των βιβλιοπωλείων. Γιατί, τότε να μη δω στις αίθουσες μια ταινία του Snake? Δε λέω ότι είναι εύκολο, αλλά δεν είναι & ακατόρθωτο. Είπες πως δεν ασχολείσαι ιδιαίτερα με ελληνικό σινεμά. Θα σου αναφέρω, όμως, ως παράδειγμα τον Νίκο Νικολαΐδη (το ξέρω, σας έχω πρήξει με τον Νίκο, αλλά οι αδυναμίες ΔΕΝ κρύβονται!!!). Για μένα, είναι ένας απ` τους μεγαλύτερους Έλληνες σκηνοθέτες όλων των εποχών. Οι περισσότεροι κριτικοί & ο κόσμος έβρισκαν τις ταινίες του αρρωστημένες, φρικαλέες, τερατουργήματα, ότι περιστρέφονται συνεχώς γύρω απ` τα ίδια θέματα. Τα παράτησε? Αντιθέτως, συνέχισε να κάνει σινεμά με ακόμα περισσότερο πάθος & αγάπη γι` αυτό που έκανε.
      Θες μια γνώμη από ένα… «πιτσιρίκι»; Μη παρατήσεις ποτέ τα όνειρά σου & μη σταματήσεις ποτέ να ελπίζεις. & στο λέω κάποια, που δυστυχώς δεν το κάνει πια αυτό…

      Διαγραφή