Παρασκευή 20 Μαρτίου 2015

Ένα ακόμα για τον Βαγγέλη



Δε θα εξιστορήσω τα πράγματα απ` την αρχή, όλη την ξέρετε την ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη, στην ιστορία του οποίου, όλοι συναντήσαμε τον εαυτό μας: είτε ως θύτη, είτε ως θύμα, είτε ως οικογένεια που εθελοτυφλεί και σιωπά, είτε ως κοινωνία που γνωρίζει και αδιαφορεί. Μέσα σε μια στιγμή ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, έγινε ο Βαγγέλης μας, ο γείτονάς μου, ο αδερφός σου, ο γιος της, η τραγική κατάληξη των δολοφονικών πράξεών μας. Η εισαγωγή που έκανα χαρακτηρίζεται από μη πρωτότυπη έως κλισέ, αλλά σήμερα δεν έχω σκοπό ούτε να επεξεργαστώ, να επιμεληθώ ή να πρωτοτυπήσω. Το κείμενο αυτό δε χρειάζεται φκιασίδια· η αλήθεια δε χρειάζεται φκιασίδια.

Πριν συνεχίσω, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι:  Bullying Bullying Bullying Bullying Bullying.  Το συγκεκριμένο γλωσσικό δάνειο, «ωραιοποιεί» ή, αν θέλετε «μαλακώνει», κάπως την αντίστοιχη λέξη, που υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο: κακοποίηση, εξαναγκασμός, εκφοβισμός- είτε ψυχικής είτε σωματικής φύσεως. Οπότε, μη περιμένετε να αναφέρω στο άρθρο την άλλη, την «ωραία»  τη λέξη.

Την πρώτη μέρα της εξαφάνισής του, δεν έδωσα σημασία· σκέφτηκα, «υστερικοί γονείς. Θα τσακώθηκε για κάποιον λόγο μαζί τους, δε θέλει να τους μιλήσει και αυτοί σήκωσαν τον κόσμο στο πόδι». Τότε μου ήρθε στο μυαλό μια απ` τις χαρακτηριστικότερες ατάκες ελληνίδας μάνας· ξανασκέφτηκα, «κι εγώ με το παιδί μου έτσι θα αντιδρούσα». Κάποια στιγμή ξεκίνησαν και τα πρώτα στοιχεία περί κακοποίησης· σκέφτηκα την υπόθεση του Άλεξ , «η υπόθεσή του δε θα `χει αίσιο τέλος», έχοντας μια απειροελάχιστη ελπίδα να μην επαληθευτώ. Δεν ξέρω τι και πόσα ισχύουν απ` όλα όσα ειπώθηκαν, το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Βαγγέλης έκρυβε πολύ πόνο στην ψυχή του.

Όντας παιδί που έχει υποστεί ψυχολογική κακοποίηση στο σχολείο, καταλαβαίνω πως αισθανόταν ο Βαγγέλης. Μπορεί να μην ήταν ο βασικότερος λόγος, αλλά σίγουρα έπαιξε ρόλο στην απόπειρα αυτοκτονίας που είχα κάνει στα 17 μου. Δεν έχει νόημα επί του παρόντος να μπω σε λεπτομέρειες, μπορώ να πω όμως με σχετική βεβαιότητα, ότι ένας άνθρωπος πρέπει να είναι τρελός μαζοχιστής, για να επιλέξει να αυτοκτονήσει με αυτόν τον τρόπο.

Δεν πιστεύω ούτε σε θεούς ούτε σε παναγίες. Πιστεύω, όμως, ότι έγινες αστρική σκόνη και αυτή τη στιγμή περιπλανιέσαι ανάμεσα στ` άστρα και τους πλανήτες· γιατί για μένα παράδεισος είναι ό,τι αγαπάει καθείς περισσότερο, εγώ αγαπώ το διάστημα και θέλω να σε φαντάζομαι εκεί. Βασανίστηκες πολύ, γι` αυτό και «έδωσες»  τέλος στη ζωή σου. Καλύτερα έτσι, τουλάχιστον ηρέμισες και έγινες ένας κοσμικός ταξιδιώτης.

Δε χρειάζεται και δε θέλω να απευθυνθώ σε κάποιον άλλον. Η δικαιοσύνη γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει. Η οικογένειά του ας ζήσει με τις ενοχές της, καθώς δε στήριξε το παιδί της όταν και όσο έπρεπε. Οι δολοφόνοι του ας βασανίζονται από τις τύψεις τους, ας τιμωρηθούν όπως τους αξίζει και- κυρίως- ας συνειδητοποιήσουν τις πράξεις τους πριν βρεθεί στον δρόμο τους και ένας ακόμα Βαγγέλης.

Καλό βράδυ!

11 σχόλια:

  1. Καλημέρα!!! Διάβασα λίγο την τρέχουσα ανάρτηση αλλά θέλω λίγο χρόνο να δώ και τις παλιότερες σου.
    Σχετικά με αυτή όμως : Έννοια σου και όλοι θα βρουν το κάρμα τους. Και οι υπεύθυνοι αν τους πιάσει ο νόμος για το bullying και τους μαντρώσουν ένα εξάμηνο να δεις τι γλυκά που θα περάσουν. Και οι της οικογενείας με τη μη-στήριξη θα βράσουν στο ζουμί τους από τύψεις κι ερηνείες.
    Γενικά ο μόνος που απελευθερώθηκε από τα βάσανα -καλή του ώρα εκεί που βρίσκεται- είναι ο άτυχος νεαρός. Για τους άλλους τα βάσανα τώρα ξεκινάνε...

    Και μη χειρότερα..

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλησπέρα και καλωσόρισες στο τσαρδί μου!

      Είναι λίγο εκδικητικά κακό αυτό, αλλά πραγματικά θέλω να το βρουν με άσχημο τρόπο!

      Διαγραφή
  2. Για τον χαμό του Βαγγέλη, ας αναλογιστούν όλοι τις ευθύνες τους και ας ζήσουν με τις ενοχές τους..
    Όσο για εσένα, χαίρομαι που τελικά δεν αυτοκτόνησες.
    Φιλί.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Κι εγώ χαίρομαι, διότι έπρεπε να διαδώσω την καταπληκτοσύνη μου (λέξεις που βρίσκω η ρουφιάνα).

      Σμουτς!

      Διαγραφή
  3. Η αλήθεια είναι ότι εμένα με είχε ανησυχήσει λίγο παραπάνω από την αρχή η εξαφάνιση του Βαγγέλη, γιατί πάει στα κομμάτια, το να χάνονται ηλικιωμένοι δεν είναι τόσο ασυνήθιστο (μια λάθος στροφή στο δρόμο πήραν), αλλά το να χάνεται ένα νέο παιδί είναι παραπάνω από ύποπτο. Και δεν πίστεψα ότι αυτή η υπόθεση θα έχει αίσιο τέλος, αλλά πάντα έχει διαφορά το να υποψιάζεσαι κάτι και το να βγαίνει αληθινή η υποψία σου και να φωνάζεις "Όχι ρε μαλάκα!" όταν το εξακριβώνεις. Και νομίζω αυτή η κατάληξη είναι μια καλή αφορμή για όλους να αντιληφθούν τι εστί εκφοβισμός, να συνειδητοποιήσουν τις διαστάσεις του και τις συνέπειες του, να σταματήσουν να λένε ότι το φαινόμενο είναι "της ηλικίας" και να σταματήσουν να κάνουν πως δε βλέπουν τα φανερά, τα προφανή.
    Συν αυτό που έγραψε η Αθηνά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Αυτή η δικαιολογία πάντα με εκνεύριζε, «είναι παιδί», «είναι μικρ@ ακόμα, θα μάθει», «παιδιά είναι, παίζουν». Δεν πάει έτσι! Εγώ δεν τραμπούκισα ποτέ κάποιον, διότι οι γονείς μου μου είχαν μάθει ότι όλοι είμαστε ίδιοι, μέσα από τη διαφορετικότητά μας. Απλά πράγματα.

      Διαγραφή
  4. Προσυπογράφω το σχόλιο της Αθηνάς ...και καλώς σε βρίσκω
    :))
    Αριστέα

    ΑπάντησηΔιαγραφή
    Απαντήσεις
    1. Καλωσόρισες στο φτωχικό μου τσαρδί Αριστέα και καλή ανάγνωση!

      Διαγραφή
  5. Α...Μικρή μου! Χαίρομαι που είσαι καλά.
    Τα φιλιά μου.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Δεν ειδα ενδελεχως την υποθεση. Ακουσα λιγα πραγματα, καταλαβα απο την αρχη. Μετα σιχαινομουν να βλεπω την υποκρισια για "το παιδακι", να τον αποκαλουν με το μικρο του στις ειδησεις για να τον νιωσεις οικειο κ να σου βγαλουν ακομη περισσοτερο συναισθημα.
    Και ξαφνικα ανακαλυψαμε τον τροχο! Υπαρχει μπουλινγκ! Α! Τι λετε; Πρωτακουστα πραγματα! Μας ηρθε απο την Αμερικη (τ ακουσα κ αυτο). Ποσο υποκριτες ειμαστε!!
    Ο νταησμος (εκ του νταης) δεν τπηρχε απο παντα; Οταν ακους το γονιο πενταχρονου που τον πειραζε ενα κοριτσι "εσυ εισαι δυνατος ρε! Θα την αφησεις να σε πειραζει; Οποιος σε πειραζει θα τον χτυπας, εισαι αντρας" τι περιμενεις μετα;
    Και τωρα που θα κοπασει κ ο ντορος με το παιδι απο ην Κρητη, και παλι "καληνυχτα κοινωνια, συνεχισε τον υπνο του δικαιου"..

    ΑπάντησηΔιαγραφή