Το ημερολόγιο μιας πωλήτριας...

Καλησπέρα σας!

Σκιπάρω την ΗΛΙΘΙΑ εισαγωγή που έκανα στις προηγούμενες αναρτήσεις μου για τακτικό γράψιμο και μπαίνω απευθείας στοπ ψητό. 

Κατ` αρχάς, δεν έχω πάρει ακόμα πτυχίο, διότι είμαι μαλάκας και κωλοβαράω και η κατάθλιψή μου είναι πάλι στα πάνω της και είμαι σπίτι δουλειά, δουλειά σπίτι.

Α! ναι ξέχασα να σας αναφέρω, ότι από τον Ιούλιο του 2015 εργάζομαι και για αυτόν τον λόγο αποφάσισα να γράψω. Ακολουθεί λοιπόν ένα κείμενο με τις εμπειρίες που αποκόμισα από την πρώτη μου (επίσημη) δουλειά ως πωλήτρια. Α, ξέχασα, επίσης, να σας αναφέρω ότι εργάζομαι ως πωλήτρια. Πωλήτρια σε κατάστημα. Πωλήτρια σε κατάστημα καλλυντικών. ΔΕ ΘΕΛΩ ΣΧΟΛΙΑ!

Πάμε, λοιπόν, να σας απαριθμήσω μερικές από τι εμπειρίες μου/facts, που απέκτησα και συγκέντρωσα ως πωλήτρια όλους αυτούς τους μήνες, μιας και βρίσκομαι σπιτάκι μου με αναρρωτική, διότι έχω πυρετό από το Σάββατο. Πυρετό από το Σάββατο και βρογχίτιδα. Πυρετό από το Σάββατο, βρογχίτιδα και ωτίτιδα. ΜΕ ΕΧΕΙ ΦΤΥΣΕΙ, ΚΑΤΟΥΡΗΣΕΙ ΚΑΙ ΧΕΣΕΙ ΤΟ ΣΥΜΠΑΝ ΠΑΤΟΚΟΡΦΑ!

• Ο ΠΕΛΑΤΗΣ ΕΧΕΙ ΑΠΟ ΣΠΑΝΙΑ ΕΩΣ ΠΟΤΕ ΔΙΚΙΟ. ΤΕΛΟΣ ΚΑΙ ΔΕΝ ΕΠΙΔΕΧΟΜΑΙ ΚΟΥΒΕΝΤΑ, ΟΠΟΙΟΣ ΕΧΕΙ ΑΝΤΙΡΡΗΣΗ, ΕΥΧΟΜΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΚΟΥΤΣΟΥΛΗΣΟΥΝ ΠΕΡΙΣΤΕΡΙΑ. Κουκλίτσα μου, όταν η πολιτική της εταιρίας, στην οποία εργάζομαι, είναι ότι "αλλαγές ντεν έχει καρντιά μου, παρά μόνον σε ελαττωματικά προϊόντα, κι αυτές εντός 10 εργάσιμων και με την προσκόμιση της απόδειξης", και έρχεσαι και μου ζητάς αλλαγή σε βερνίκι, διότι τελικά δε σου άρεσε το χρώμα ή επειδή το είχες ήδη και είσαι ηλίθια (την ηλιθιότητα θα την αναλύσουμε εν συνεχεία) ή μου έρχεσαι με μάσκαρα, η οποία είναι φανερά χρησιμοποιημένη, μετά από 6 μήνες και χωρίς απόδειξη για να στην αλλάξω ΔΕΝ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΝΑ ΣΟΥ ΚΑΝΩ ΑΛΛΑΓΗ ΑΚΟΜΑ ΚΙ ΑΝ ΜΟΥ ΤΟ ΖΗΤΟΥΣΕ Ο ΙΔΙΟΣ Ο DEADPOOL. 

• ΤΑ ΝΕΥΡΑ ΣΟΥ ΑΛΛΟΥ! "Τέλω να αλλάξω άρωμα", μου λέει μια καριόλα. Της εξηγώ ευγενικά, ότι δε γίνονται αλλαγές, πόσο μάλλον σε υγρά, καθώς αυτή, ούσα ηλίθια, μπορεί να έχει βάλει το μισό άρωμα και να έχει συμπληρώσει το μπουκάλι με τα ούρα του σκύλου της ή τα χύσια του άντρα της. Τι θα το κάνω εγώ μετά το άρωμα, θα το βάλω στον κώλο μου και θα κλάνω βανίλια- μπισκότο; "Ναι, αλλά τελικά ντεν αρέσει και τέλω να το αλλάξω". Της συνεχίζω ευγενικότατα, πως από τη στιγμή που έχουμε τέστερ, μπορεί να βάλει όσο άρωμα θέλει (διότι είναι και γιούφτοι και αδειάζουν το μισό τέστερ πάνω τους) να δει πως κάθεται στο δέρμα της, να κάνει μια βόλτα για να δει αν της κρατάει και να επιστρέψει και να το αγοράσει. Πως κατέληξε η ιστορία; "Άντε γκαμήσου", μου λέει μου πετάει το μπουκάλι με το μείγμα χυσιών του άντρα της και αρώματος στη μούρη και σηκώνεται και φεύγει. ΤΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ ΣΤΑ ΚΑΝΤΗΛΙΑ, ΤΙΣ ΠΑΝΑΓΙΤΣΕΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ ΑΓΙΟΥΣ ΑΝΑΡΓΥΡΟΥΣ ΤΗΝ ΑΓΑΜΗΤΗ Ή ΔΕΝ ΤΗΝ ΑΡΧΙΖΕΙΣ; 

• Ο ΚΟΣΜΟΣ ΕΙΝΑΙ ΗΛΙΘΟΣ (ναι, μας είπες κάτι καινούριο τώρα). "Βερνίκι 7 ημέρων; Δηλαδή διαρκεί μόνο 7 ημέρες;","Θέλω ένα κοραλί κραγιόν" (της δείχνω ό,τι κοραλί κραγιόν έχω) "Μμμ, δεν μ αρέσει κανένα. Αυτό γιατί δεν μου το έδειξες;" (διότι είναι καφέ) "Αυτό θέλω εγώ όμως" (και για να το καταλάβουν και τα αγόρια, κοραλί- καφέ)  "Το μολύβι χειλιών που πήρα είναι ελαττωματικό, μπαίνει μέσα" (ναι, είναι φυσιολογικό αυτό, θέλει ξύσιμο, για να βγει το υπόλοιπο) "Όχι, είναι χαλασμένο, μπαίνει μέσα σου λέω" (Ναι, αυτό σας εξηγώ είναι μολυβάκι, θέλει ξύσιμο) "Μα μπαίνει μέσα με το που το αγγίζω στα χείλη μου" (το ίδιο συμβαίνει και με την πούτσα του άντρα σου, αλλά για να μη μου ζαλίζεις τ αρχίδια φέρε να στο ξύσω, διότι όπως φαίνεται πήγαινες σχολείο όταν γράφαμε πάνω σε πλάκες με γκαλέμι. Της το ξύνω, της το δίνω, το βάζει στα χείλη της και τι μου λέει;) "Είδες που σου λέω; Μπαίνει μέσα!"(I rest my case), "Θέλω ένα άρωμα του οίκου eimaiagamitikaisouprizotaarhidia" (ποιο απ` όλα θέλετε διότι έχω δέκα, το μπήξε, το δείξε, κλπ) "Α, δε θυμάμαι ποιο απ` όλα είναι, δειγμάτισε μου και τα δέκα" (AAAAAAAAAAA), "Θέλω να μου γεμίσετε αυτό το μπουκαλάκι με άρωμα, μόνο που έχει σβηστεί απ` έξω και δε θυμάμαι ποιο άρωμα φοράω, οπότε μυρίστε το για να το βρείτε εσείς", "Κάρτες ανανέωσης χρόνου ομιλίας έχετε;", "Ψεύτικα μουστάκια για τις απόκριες έχετε;". Θα μπορούσα να σας γράψω ατελείωτα παραδείγματα, αλλά αυτό θα γινόταν ένα άρθρο από μόνο του.

• ΝΙΩΘΩ ΤΟ IQ ΜΟΥ ΝΑ ΚΑΤΕΒΑΙΝΕΙ ΣΤΑΔΙΑΚΑ. Όχι, ότι ήμουν και Einstein ποτέ, αλλά μπορούσα τουλάχιστον να λειτουργώ και να επικοινωνώ σαν άνθρωπος. Πλεόν έχω καταντήσει εντελώς braindead. Όταν μου θέτουν τις προαναφερθείσες ερωτήσεις, πως περιμένετε να αντιδράσω; Απλά τις κοιτάω σα χαζή, διότι απλα MINDFUCK.

• ΟΤΑΝ ΕΙΣΑΙ ΤΑΜΕΙΟ ΝΓΑΛΕ ΤΟΝ ΣΚΑΣΜΟ! "Πφφφ, γιατί αργείς τόσο; Έχω και δουλειές!" ή "Πφφφ, δεν έχετε κι άλλο ταμείο;". Όχι, μωρή μποχλάδο θα περιμένεις! Είσαι μισή ώρα μέσα στο μαγαζί και μου έχεις ζαλίσει τον έρωτα με τις ερωτήσεις για να πάρεις τελικά ένα πράγμα και σε ενοχλούν τα πέντε λεπτά που θα περιμένεις; Άντε και γαμήσου! Ναι, ρε φίλη θα είχα κι άλλο ταμείο και θα το κράταγα κλειστό προκειμένου να μου κάνεις τα νεύρα κομπινεζόν εσύ και η κάθε μαλάκω που έχει δουλειά και βιάζετε! Έχεις δουλειά; Δε μπαίνεις μισή ώρα σε ένα κατάστημα για να χαζέψεις. Μπαίνεις, παίρνεις αυτό που θες και φεύγεις.

• ΜΗ ΜΠΑΙΝΕΙΣ ΠΑΡΑ ΤΡΙΑ ΣΤΟ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑ! Είναι άδειο το μαγαζί, απομένουν τρία λεπτά για να κλείσει, έχουμε ετοιμάσει τα γύρω γύρω για να τελειώνουμε μια ώρα αρχίτερα και τσουπ σκάει ένα μπούγιο! Κάνεις τον μαλάκα, πας να τους εξυπηρετήσεις, μπας και πάρουν τη βρωμερή τους παρουσία και ξεκουμπιστούν, τους λες διακριτικά ότι κλείνεις σε λίγο και έχουν το θράσος να σε κοιτάνε με μάτια βουρκωμένα και να σου λένε "Γιατί κλείνετε;". ΓΙΑΤΙ ΕΧΩ ΖΩΗ ΚΑΙ ΕΚΤΟΣ ΚΑΤΑΣΤΗΜΑΤΟΣ! Δε θα αφήσω τα κόκαλά μου εδώ μέσα! Δεν είμαι φαρμακείο για να διανυκτερεύω, είμαι κατάστημα με καλλυντικά. Αν σου καυλώσει εσένα να αγοράσεις ρουζ 11 το βράδυ, είμαι δικό σου πρόβλημα. 08.00-21.00 είναι ανοιχτό το κατάστημα, έλα εντός αυτού του διαστήματος να ψωνίσεις. Αν δεν μπορείς, χέστηκα και στα τρίβω και στη μούρη!

Αυτά τα ολίγα για απόψε παίδες. Πάω να ρίξω το σάπιο κουφάρι μου στην κρεβατάρα μου και να ονειρευτώ έναν κόσμο με λιγότερη ηλιθιότητα.

Καλό ξημέρωμα!

Υ.Γ. Την Τρίτη που πήγα κάπως έτσι στη δουλειά και πήρα το boss τηλέφωνο για να ζητήσω 2ήμερη άδεια, το γλυκίτατο αφεντικό μου με ρώτησε όλο στοργή και προδέρμ"ΓΙΑΤΙ, ΘΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΙ ΤΗΝ ΠΕΜΠΤΗ ΑΡΡΩΣΤΗ;!" Όταν του ανακοίνωσα ότι ο γιατρός είπε τέσσερις ημέρες αναρρωτική, αντέδρασε μπορώ να πω αρκετά ψύχραιμα. 

What's with Φλου?

Ναι, ντάξει chill! Δυο άρθρα σε πολύ σύντομο χρονικό διάστημα. Είπα να βρω τον παλιό καλό μου εαυτό. Έτσι κι αλλιώς το γράψιμο αποτελούσε για μένα μια μορφή ψυχοθεραπείας και εσείς οι εθελοντές ψυχολόγοι  μου. Οπότε ή θα πέσω πάλι στα ψυχοφάρμακα  για να μη σκέφτομαι ή θέλετε δε θέλετε θα με επωμιστείτε!

Τι παίζει στη ζωή μου από το `13 ουσιαστικά που έκοψα αρκετά τη συχνότητα συγγραφής άρθρων:

·         Ξεκινάμε βασικά από τον Νοέμβριο του `12, οπότε και γνώρισα τον καλό μου. Τα ξέρετε τώρα, ήταν οι αρχές, ήμασταν στις κάψες και τους έρωτές μας, που μυαλό για να γράψω; Εδώ ξεχνούσα άλλα βασικότερα πράγματα, όπως πχ να φάω (ποιος; ΕΓΩ να ξεχάσω να φάω, σαν ανέκδοτο ακούγεται), δεν είχα μυαλό για τέτοια.

·         Αφότου πέρασαν οι πολλές οι κάψες και τα μέλια, ήρθε το Εράσμους! (Μισό λεπτό, πάω στη γωνία μου, να κλάψω σε εμβρυική στάση για 2-3 ώρες, κι έρχομαι) Όσοι δεν πήγατε όσο ήσασταν φοιτητές, κάνατε μεγάλη βλακεία, μεγαλύτερη κι απ` αυτή του Γιωργάκη. Όσοι είστε ακόμα φοιτητές αλλά δε θέλετε να πάτε ή δεν προλαβαίνετε έχω να σας πω ότι είστε πιο χαζοί και από τον Σαμαρά (βαριές κουβέντες τώρα). Όσοι ετοιμάζεστε να πάτε, αφενός σας φθονώ και αφετέρου εύχομαι ολόψυχα να περάσετε υπέροχα και να αδράξετε μία ευκαιρία που σας δίνεται για να διευρύνεται το μυαλό σας, τις γνώσεις σας, τις εμπειρίες σας, να γνωρίσετε νέο κόσμο, να δείτε νέους τόπους, να κάνετε μεταμόσχευση συκωτιού και στομάχου. Όσοι έχετε ήδη πάει, με καταλαβαίνετε απόλυτα.

·         Κατά τη διάρκεια του Εράσμους έπαθα μια βαρβάτη καταθλιψάρα, διότι ένιωθα (και πρακτικά ήμουν) μόνη. Πέρασα ένα δίμηνο κλεισμένη στο δωμάτιο, κουκουλωμένη κάτω από το πάπλωμα, έβγαινα μόνο για να πλένομαι που και που, να τρώω και να καταναλώνω τρελές ποσότητες αλκοόλ κάθε μέρα.

·         Μετά επιστροφή από το Εράσμους it is. Ακόμα πάσχω από PES (Post Erasmus Syndrome) και δεν το έχω ξεπεράσει τελείως. Όσοι έχετε πάει, με καταλαβαίνετε, όσοι θα πάτε θα με καταλάβετε, όσοι δεν πήγατε, τον πούλο.

·         Στο μεσοδιάστημα αφενός τα τσούγκρισα με μία καλή φίλη, η οποία σταμάτησε να μου μιλάει χωρίς λόγο (που σίγουρα θα υπήρχε λόγος, κάτι θα της έκανα, αλλά δεν μου είπε ποτέ, παρ` όλες τις προσπάθειές μου).

·         Αφετέρου ένας παλιός φίλος μολύνθηκε από HIV και ζήσαμε μεγάλες σκηνές δράματος.

·         Μετά πέρασα ένα εξάμηνο σχετικής απραξίας, με εξαίρεση τη σχολή και ένα ιδιαίτερο (ναι, μεταλαμπαδεύω τα φώτα μου στη νέα γενιά), το οποίο

·         Συνεχίζεται και αυτό το εξάμηνο με το ιδιαίτερο, την πτυχιακή και κάποια μαθήματα που χρωστάω. Και καλώς εχόντων των πραγμάτων έως τον Σεπτέμβρη πάμε για πτυχίοοοοοοοοοοοοο (αυτό δηλώνει αφενός τη χαρά μου που πήρα πτυχίο και αφετέρου το πώς θα προσπαθώ να ανάψω τη φωτιά στη νέα μου δουλειά ως βοηθός ψησίματος στη σουβλακερί «Ο Μητσάρας ο μερακλής» με το όνομα).

·         Το βασικότερο απ` όλα, όμως, ήταν ο θάνατος του κολλητού μου και μοναδικού παιδικού μου φίλου.

Εν κατακλείδι βρίσκομαι σε μια φάση, που δεν ξέρω τι θέλω να κάνω ακριβώς στη ζωή μου.

               

Αυτά από μένα darlings! Καλή βδομάδα να χετε!

Ένα ακόμα για τον Βαγγέλη

Δε θα εξιστορήσω τα πράγματα απ` την αρχή, όλη την ξέρετε την ιστορία του Βαγγέλη Γιακουμάκη, στην ιστορία του οποίου, όλοι συναντήσαμε τον εαυτό μας: είτε ως θύτη, είτε ως θύμα, είτε ως οικογένεια που εθελοτυφλεί και σιωπά, είτε ως κοινωνία που γνωρίζει και αδιαφορεί. Μέσα σε μια στιγμή ο Βαγγέλης Γιακουμάκης, έγινε ο Βαγγέλης μας, ο γείτονάς μου, ο αδερφός σου, ο γιος της, η τραγική κατάληξη των δολοφονικών πράξεών μας. Η εισαγωγή που έκανα χαρακτηρίζεται από μη πρωτότυπη έως κλισέ, αλλά σήμερα δεν έχω σκοπό ούτε να επεξεργαστώ, να επιμεληθώ ή να πρωτοτυπήσω. Το κείμενο αυτό δε χρειάζεται φκιασίδια· η αλήθεια δε χρειάζεται φκιασίδια.

Πριν συνεχίσω, θα ήθελα να ξεκαθαρίσω κάτι:  Bullying Bullying Bullying Bullying Bullying.  Το συγκεκριμένο γλωσσικό δάνειο, «ωραιοποιεί» ή, αν θέλετε «μαλακώνει», κάπως την αντίστοιχη λέξη, που υπάρχει στο ελληνικό λεξιλόγιο: κακοποίηση, εξαναγκασμός, εκφοβισμός- είτε ψυχικής είτε σωματικής φύσεως. Οπότε, μη περιμένετε να αναφέρω στο άρθρο την άλλη, την «ωραία»  τη λέξη.

Την πρώτη μέρα της εξαφάνισής του, δεν έδωσα σημασία· σκέφτηκα, «υστερικοί γονείς. Θα τσακώθηκε για κάποιον λόγο μαζί τους, δε θέλει να τους μιλήσει και αυτοί σήκωσαν τον κόσμο στο πόδι». Τότε μου ήρθε στο μυαλό μια απ` τις χαρακτηριστικότερες ατάκες ελληνίδας μάνας· ξανασκέφτηκα, «κι εγώ με το παιδί μου έτσι θα αντιδρούσα». Κάποια στιγμή ξεκίνησαν και τα πρώτα στοιχεία περί κακοποίησης· σκέφτηκα την υπόθεση του Άλεξ , «η υπόθεσή του δε θα `χει αίσιο τέλος», έχοντας μια απειροελάχιστη ελπίδα να μην επαληθευτώ. Δεν ξέρω τι και πόσα ισχύουν απ` όλα όσα ειπώθηκαν, το μόνο που ξέρω είναι ότι ο Βαγγέλης έκρυβε πολύ πόνο στην ψυχή του.

Όντας παιδί που έχει υποστεί ψυχολογική κακοποίηση στο σχολείο, καταλαβαίνω πως αισθανόταν ο Βαγγέλης. Μπορεί να μην ήταν ο βασικότερος λόγος, αλλά σίγουρα έπαιξε ρόλο στην απόπειρα αυτοκτονίας που είχα κάνει στα 17 μου. Δεν έχει νόημα επί του παρόντος να μπω σε λεπτομέρειες, μπορώ να πω όμως με σχετική βεβαιότητα, ότι ένας άνθρωπος πρέπει να είναι τρελός μαζοχιστής, για να επιλέξει να αυτοκτονήσει με αυτόν τον τρόπο.

Δεν πιστεύω ούτε σε θεούς ούτε σε παναγίες. Πιστεύω, όμως, ότι έγινες αστρική σκόνη και αυτή τη στιγμή περιπλανιέσαι ανάμεσα στ` άστρα και τους πλανήτες· γιατί για μένα παράδεισος είναι ό,τι αγαπάει καθείς περισσότερο, εγώ αγαπώ το διάστημα και θέλω να σε φαντάζομαι εκεί. Βασανίστηκες πολύ, γι` αυτό και «έδωσες»  τέλος στη ζωή σου. Καλύτερα έτσι, τουλάχιστον ηρέμισες και έγινες ένας κοσμικός ταξιδιώτης.

Δε χρειάζεται και δε θέλω να απευθυνθώ σε κάποιον άλλον. Η δικαιοσύνη γνωρίζει πολύ καλά τι πρέπει να κάνει. Η οικογένειά του ας ζήσει με τις ενοχές της, καθώς δε στήριξε το παιδί της όταν και όσο έπρεπε. Οι δολοφόνοι του ας βασανίζονται από τις τύψεις τους, ας τιμωρηθούν όπως τους αξίζει και- κυρίως- ας συνειδητοποιήσουν τις πράξεις τους πριν βρεθεί στον δρόμο τους και ένας ακόμα Βαγγέλης.

Καλό βράδυ!

Για ένα πουκάμισο σεξιστικό, για μιαν... Feminazi

Αδέρφια μου αλήτες πουλιά! Το ξέρω ότι έχω λείψει πολυυυυ καιρό, αλλά σ` αυτό το άρθρο θα χρειαστώ την αμέριστη συμπαράσταση όλων σας, διότι ίσως καραδοκούν κοράκια να με κατασπαράξουν. Γι` αυτό αδέρφια ενωθείτε και υπόσχομαι να μην ξαναλείψω τόσο καιρό (και υπόσχομαι αυτή τη φορά να κρατήσω την υπόσχεσή μου).

Επειδή αρκετά από τα τελευταία άρθρα μου ήταν αρκετά μελό (να ψάξετε μόνοι σας προηγούμενα άρθρα, δε θα σας δώσω και μασημένη τροφή), πάμε σε κάτι πιο badass, για να τιμήσω και τον πατέρα μου. Προειδοποιώ, όμως, ότι είμαι λίγο ντεφορμέ.

Αφορμή για τη συγγραφή αυτού του άρθρου ήταν η απύθμενη βαρεμάρα μου και η άδεια ζωή μου αυτόεδώ το βιντεάκι, που μου έστειλε ένας φίλος. Λίγο πολύ όλοι ξέρουμε αυτόν τον τυπάκο, σε άλλους αρέσει και σε άλλους όχι. Το θέμα μας, όμως, δεν είναι ούτε ο amazing atheist ούτε ο amazing spiderman. Το θέμα μας είναι αυτές οι σκατόψυχες, κακογαμημένες, τυρομούνες, κομπλεξικές, στενόμυαλες καριόλες (ακόμα δεν ξεκίνησα και με φούρκισαν οι σιχαμένες), που ονομάζονται Feminazi, αλλά κατά κόσμον αποκαλούνται φεμινίστριες. Μωρή αγαρμπομούνα, αντί να εστιάσεις στο γεγονός ότι ο άνθρωπος αυτός ανήκει στο team μιας πολύ σημαντικής διαστημικής αποστολής, η οποία δέκα γαμήμενα χρόνια μετά κατάφερε να προσεδαφίσει ένα «ρομποτάκι» σε έναν κομήτη  και σου αναλύει κάποια σημαντικά πράγματα εσύ στέκεσαι στο γεγονός ότι τι; Ότι φοράει ένα πουκάμισο με σεξιστικό θέμα; Σταματήστε να βλέπετε τα πάντα ως μια αέναη απειλή προς τη γυναικεία ελευθερία, ως κυριαρχία ενός φαλλοκρατικού κόσμου, κ.λπ. Αλλά ας πιάσουμε τα πράγματα από την αρχή.

Ας ξεκινήσουμε από τα βασικά του φεμινισμού, και το τονίζω ΦΕΜΙΝΙΣΜΟΥ. Ορισμός (εκ μπαμπινιώτιου λεξικού): αντίληψη και κίνημα που επιδιώκει την ισότητα μεταξύ ανδρών και γυναικών και τη διεύρυνση του ρόλου της γυναίκας στην κοινωνία. Για περαιτέρω πληροφορίες εδώ (αν είσαι τόσο λαπάς και βαριέσαι να γράψεις στο google φεμινισμός).

Οι φεμινίστριες πιστεύουν στην ΙΣΟΤΗΤΑ:

ü  Δεν  θεωρούν τα ψηλοτάκουνα, τα σουτιέν, το ξύρισμα ή το μακιγιάζ σύμβολα καταπίεσης ή παράδοσης στις ορέξεις των αντρών (το σουτιέν το φοράω, διότι στα σαράντα μου δε θέλω να φαίνεται το στήθος μου κάτω από τη φούστα, ξυρίζομαι διότι αφενός με εκνευρίζουν οι τρίχες και αφετέρου για λόγους υγιεινής και όχι διότι είναι ντεκαυλέ για τα αρσενικά ή για να αποφύγω τον πνιγμό του καλού μου κάθε φορά που επιδίδεται σε στοματικό, βάφομαι διότι απλά μου αρέσει και όχι για να προσελκύσω τα αρσενικά όντα του είδους μου).

ü  ίση αντιμετώπιση του ανθρώπου ανεξαρτήτως φύλου (και εννοώ όλους όχι από τη μία άνδρες και από την άλλη γυναίκες).

ü  ίσες ευκαιρίες στην εκπαίδευση, την εργασία και τη μισθοδοσία  (καθώς οι γυναίκες ήταν και είναι δυστυχώς αδικημένες, επειδή απλά και μόνο είναι γυναίκες).

ü  δεν είναι όλα τα τραγούδια, τα βίντεο, τα ανέκδοτα, που αναφέρονται σε γυναίκες, σεξιστικά και δεν έχουν σκοπό να υποτιμήσουν τις γυναίκες. Αποτελούν απλώς ένα συνονθύλευμα κλισέ, όπως ακριβώς τα ανέκδοτα περί Ποντίων, ξανθών (τις οποίες αντίθετα κράζουν οι Feminazi διότι τους χαλάνε την πιάτσα), υπέρβαρων, όπως επίσης και των ανδρών.

ü  ΤΟ ΒΑΣΙΚΟΤΕΡΟ: αγωνίζονται για τα δικαιώματά τους, όπως όλες οι κοινωνικές ομάδες με καταπιεσμένα δικαιώματα, διότι θέλουν να γνωστοποιήσουν τα προβλήματά τους, να ακουστεί η φωνή τους, να αποκτήσουν τον σεβασμό και την ισότητα της κοινωνίας και όχι απλά να γίνουν ανώτερες από τους άλλους!

Και αφού το ξεκαθαρίσαμε, στα δικά μας τώρα: Feminazi (και όχι Fibonacci)

Ετυμολογία: feminist και Nazist (αν και δεν μου αρέσει καθόλου η λέξη αυτή, καθώς μας γυρνάει σε άσχημες εποχές, αλλά feminazi είναι ο όρος και δεν μπορώ να τον αλλάξω) . Απλό; Απλούσατο!

Ορισμός: Η προσέγγιση των feminazi (και το τονίζω FEMINAZI) για τα περισσότερα ζητήματα είναι από ακραία έως βλακώδης, καθώς μπερδεύουν την βούρτσα με την πούτσα έννοια της ΙΣΟΤΗΤΑΣ με αυτήν της ΟΜΟΙΟΤΗΤΑΣ, σε σημείο που ο άντρας αντιμετωπίζεται μειονεκτικά και ως πηγή όλων των κακών, των επτά πληγών του Φαραώ, του ανοίγματος του κουτιού της Πανδώρας,  ενώ οι γυναίκες, οι ομοφυλόφιλοι(-ες), αμφιφυλόφιλοι(-ες) και οι trans θεοποιούνται. Εν ολίγοις, φοράς παντελόνι, έχεις πούτσα και πας αποκλειστικά με γυναίκες; Είσαι εχθρός μας, μισογύνης, σεξιστής, γουρούνι, άπληστο φαλλοκρατικό κάθαρμα, κατακάθι της πατριαρχικής κοινωνίας: BURN THAT WITCH!!!

Κοριτσάκια μου όμορφα, ακούστε με λίγο: όσες γελάμε με (καλή και όχι σαχλή) σάτιρα γυναικών, δε σημαίνει ότι συμφωνούμε στην καταπίεση και τη γελοιοποίηση της γυναίκας. Η μαμά μου, πχ είναι καλή οδηγός, αλλά για το παρκάρισμα χρειάζεται θέση, στην οποία χωράνε τρεις νταλίκες, όχι διότι είναι γυναίκα, αλλά διότι δεν τα καταφέρνει καλά (έχει, βέβαια, αποδειχθεί επιστημονικά ότι οι γυναίκες δεν έχουν τόσο καλή αίσθηση του χώρου όσο οι άνδρες). Το παρκάρισμα και η οπισθογωνία μου, από την άλλη, είναι αλφάδι. Επίσης, είμαι πάντα συνεπής στα ραντεβού μου (συνήθως είμαι εγώ αυτή που με στήνουν- και δεν εννοώ στα τέσσερα, παλιοσεξιστές!) και όχι διότι δεν κάνω ώρες για να ετοιμαστώ, αλλά διότι όταν είναι να βγω στις 9μμ ξεκινάω να ετοιμάζομαι από τις 3μμ., και όχι επειδή είμαι γυναίκα, αλλά διότι γενικά μ` αρέσει να κάνω τις δουλειές μου με το πάσο μου και όχι επί τροχάδην.

Ο σοφός (λέμε τώρα) μας λαός, έχει μια πολύ σωστή παροιμία, η οποία λέει: «ΤΑ ΡΑΣΑ ΔΕΝ ΚΑΝΟΥΝ ΤΟΝ ΠΑΠΠΑ». Λες, δηλαδή, έναν άνθρωπο σεξιστή, ότι αντικειμενοποιεί τις γυναίκες, κ.λπ. κ.λπ. επειδή φοράει μία μπλούζα με ημίγυμνες γυναίκες. Ποια είσαι εσύ που κρίνει τον άνθρωπο αυτό; Με ποιο δικαίωμα; Με το δικαίωμα της Feminazi; Αν οι φεμινίστριες είχαν ξεκινήσει τους αγώνες τους με τα δικά σας μυαλά, εγώ αυτή τη στιγμή δε θα έγραφα, αλλά θα ήμουν στην κουζίνα, ετοιμάζοντας φαγητό για τον άντρα μου και το μεγάλο μου παιδί, ενώ θα βύζαινα το μωρό και  θα τάιζα το δίχρονο για να το κοιμίσω και στη συνέχει να απλώσω το 3^ο πλυντήριο της ημέρας. Τα μικρά μας Feminazis, λοιπόν, κράζουν κάποιον, ο οποίος χρησιμοποιεί τη φράση «πως μιλάς έτσι, σαν αδερφή», κάποιον άλλον, ο οποίος λέει μια κοπέλα τσούλα που είναι ντυμένη ιδιαιτέρως αποκαλυπτικά και «φτηνά», κάποια άλλη, η οποία λέει «σόρρυ κορίτσια που άργησα, αλλά έκανα 3 ώρες να παρκάρω», ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΣΤΙΓΜΗ που αυτές κράζουν έναν άντρα, ο οποίος φόρεσε ένα πουκάμισο με βυζαρούδες και κωλαρούδες. Εν ολίγοις, κάνουν κάτι σχιζοφρενικό:  κράζουν τα στερεότυπα και το Slut-shaming, ενώ αυτές οι ίδιες δημιουργούν άλλα και γίνονται μεγαλύτερες ρατσίστριες από τους φερόμενους ως ρατσιστές. Προτείνω, λοιπόν, να τα πετάξουμε όλα και να κυκλοφορούμε όλοι γυμνοί! Πόσο γαμάτο θα ήταν αυτό!

Κουνήστε λίγο τα κεφάλια σας να έρθουν στη θέση τους, διότι θα τα πάμε ακόμα χειρότερα. Προσγειωθείτε στη γη και αφήστε τους ικανούς να προσεδαφίζουν ρομποτάκια και διαστημόπλοια, μπας και αυτός ο μάταιος κόσμος πάει κι άλλο μπροστά και ανοίξουν κι άλλο τα μυαλά μας.

Αυτά! Δεν ξέρω αν έχω να πω κάτι άλλο γι` αυτές!

Υ.Γ.3: Δεν είμαι κατά του κινήματος του φεμινισμού και της LGBTQA κοινότητας, όπως αποδεικνύουν και προγενέστερα άρθρα μου. Πρέπει να κάτσω να απολογηθώ σε ένα μάτσο κομπλεξικές, διότι σίγουρα θα σχολιαστεί αυτό.

Υ.Γ.2: Αδέρφια, ενωθείτε! Επειδή, θα μου την πέσουν στα σχόλια, συσπειρωθείτε στον αγώνα!

Υ.Γ.3: Κορίτσια ξέρετε εσείς: στείλτε σήμα στις δικές σας για το άρθρο, και γράψτε στα σχόλια, τα all time classics σχόλιά σας!