Καλησπέρα σας! Είμαι η Λεύκη & είμαι καλά & ήρθα να μοιράσω βραβεία tonight! Λίγο πριν σιγοτραγουδήσουμε όλοι μαζί «γέρε χρόνε φύγε τώρα, πάει η δική σου η σειρά, ήρθε ο νέος με τα δώρα…», θα μοιράσω τα πρώτα "Surrealistische ΦΛΟΥ Preise" (a.k.a. Σουρεαλιστικά ΦΛΟΥ Βραβεία). Το logo των βραβείων μου είναι ο ροκάς πιγκουίνος. Κάθε κατηγορία έχει, ασφαλώς, το δικό της ξεχωριστό βραβείο. Τα βραβεία αυτά δεν απευθύνονται σε συναδέλφους bloggers, αλλά είναι ο –δικός μου- απολογισμός για το 2011 (& όχι μόνο). Οι νικητές παρακαλούνται να επικοινωνήσουν μαζί μου στο e-mail που αναγράφεται κάτω απ` το χαριτωμένο i-pod (ileukiiflou@gmail.com), για να παραλάβουν τα βραβεία τους.
1ο Βραβείο: «Τυχάρπαστος wannabee σκυλόσοφος.»
Το βραβείο αυτό απονέμεται, με μεγάλη συγκίνηση, στον φίλο μου Κωστάκη. Φοβερός & τρομερός ατακαδόρος , υπέρ-σουρεαλιστής & πάνω απ` όλα πολύ καλός φίλος. Όσο χάλια & αν είμαι, έχει την ικανότητα να μου φτιάχνει το κέφι τουλάχιστον για μια εβδομάδα! Μπορεί να μην τον γνωρίζω πολύ καιρό, αλλά είναι ένα απ` τα πιο εντάξει & αληθινά άτομα ever! Δεν υπάρχει άλλο άτομο, το οποίο θα μπορούσε να διεκδικήσει αυτό το βραβείο. Του απονέμω, λοιπόν, τον «Χρυσό Πιγκουίνο».
2ο Βραβείο: «La gente esta muy loca!»
Το συμπάθησα, το αγκάλιασα, το υπερασπίστηκα, το υποστήριξα: με απογοήτευσε. Είχα κατέβει αρκετές φορές στους αγανακτισμένους & αποφάσισα να κάνω ντοκιμαντέρ για το κίνημα αυτό. Κάνεις μια επανάσταση & είμαι φουλ μαζί σου! ΑΛΛΑ, (αφενός) πού είναι, όμως, οι προτάσεις σου φίλε μου & (αφετέρου) πού είναι η συνοχή & η ενότητα; Το να βγαίνεις & να φωνάζεις, χωρίς να έχεις να προτείνεις κάτι καλύτερο, δεν οδηγεί πουθενά. Το να κατεβαίνει καθένας με διαφορετικό αίτημα, δεν οδηγεί πουθενά. Το τελειωτικό χτύπημα, βέβαια, ήρθε όταν άκουσα την ατάκα: «Μετά τις διακοπές θα είμαστε & πάλι εδώ». Αλλά ούτε αυτό τήρησαν. Τώρα που η χώρα είναι ΚΥΡΙΟΛΕΚΤΙΚΑ ξεγραμμένη απ` τον χάρτη, ΠΟΥ ΕΙΝΑΙ ΟΙ ΑΓΑΝΑΚΤΙΣΜΕΝΟΙ, ΟΕΟ? Απονέμω το “Fail Revolution”.
3ο Βραβείο: «Snake στον… κόρφο μου.»
Όπως ανέφερα & πιο πάνω, δεν έχω σκοπό να βραβεύσω ιστολόγια, με εξαίρεση τον Snake (& ένα αχτύπητο δίδυμο, το οποίο έπεται) & το ιστολόγιό του http://badassmoviesblog.blogspot.com/.
Με ενέπνευσε για αρκετά άρθρα. Η προσεγμένη & συνάμα free γραφή του, το χιούμορ του αλλά και ο εκτεταμένος σχολιασμός του, δε θα μπορούσαν να περάσουν απαρατήρητα από το… κινηματογραφικό μου «δαιμόνιο». Για αυτό του απονέμω –τι άλλο;- το “Golden Clapperboard”.
4ο Βραβείο: «Μαρμίτα Α.Ε.»Ή αλλιώς Ραφτόπουλος & ΣΙΑ. Είναι όλοι τους καταπληκτικοί. Είναι ίσως η μόνη αθλητική εκπομπή που ξεκινάει ποδοσφαιρική ανάλυση & καταλήγει σε κάθε είδους (εκτός από ποδοσφαιρική) ανάλυση: ανθρωπινή προσωπικότητα (Εεεεεεεελεεινός), μόδα (& εσύ με τακουνάκια παρέλασες!), βιολογικές ανάγκες (φίλε, πόσες την ημέρα;), κ.λπ. & φυσικά δεν είναι δυνατόν να μη βραβευτούν από ένα ιστολόγιο, το οποίο λατρεύει το ελληνικό cult. Γι` αυτό & λαμβάνουν τη «Χρυσή Τηλεόραση».
Φοράνε μπλε ή χακί, αλεξίσφαιρο γιλέκο, κρατάνε γκλοπ & ασπίδα & πετάνε ληγμένα δακρυγόνα ΑΠΑΡΑΙΤΗΤΩΣ! Επίσης, ξυλοκοπούν ηλικιωμένους και νέους ΧΩΡΙΣ ΚΟΥΚΟΥΛΑ, ενώ πίνουν φραπεδιά με τους κουκουλοφόρους! Τέλος, αντί να προστατεύουν τους πολίτες, προστατεύουν πολιτικούς & δημοσιογράφους! Γι` αυτό παίρνουν επάξια το «Πτυσσόμενο γκλοπ» .
Υ.Γ. Φυσικά δεν τους βάζω όλους σε ένα τσουβάλι. Άλλο μπάτσοι & άλλο αστυνομικοί, προς αποφυγή παρεξηγήσεων!
Όπως θα έχετε διαπιστώσει & οι ίδιοι, ο Νίκος Νικολαΐδης είναι ένας απ` τους αγαπημένους μου σκηνοθέτες allgemein. Θα ήταν, λοιπόν, αδύνατον να μη βραβεύσω τον Χρήστο Χουλιάρα για το εξαιρετικό ντοκιμαντέρ “Directing Hell”. Φίλοι & συνεργάτες μιλάνε για τον κορυφαίο έλληνα σκηνοθέτη, έτσι όπως τον έζησαν τόσο ως άνθρωπο όσο και ως καλλιτέχνη. Πολλές, χρήσιμες, νέες ή ήδη γνωστές πληροφορίες για έναν άνθρωπο που έζησε μέσα απ` το έργο του & το αγάπησε όπως ακριβώς τους ανθρώπους: με πάθος (κάτι που πρέπει να κάνει καθένας που ασχολείται με το σινεμά, αλλά ας μην συγχυστώ χρονιάρες μέρες). Ο Χουλιάρας έκανε τρομερή δουλειά & μας έβαλε για λίγο στο «ταραγμένο» μυαλό του μόνου ανθρώπου, που μπόρεσε να αποτυπώσει την ελληνική πραγματικότητα με σουρεαλιστικό τρόπο. & φυσικά, η «Χρυσή Κάμερα» στον κύριο Χουλιάρα, παρακαλώ!
Ναι, αγαπητοί αναγνώστες! Φταίω, το παραδέχομαι!!! Αλλά δεν φταίω μόνο εγώ! Φταις & εσύ αγαπητέ αναγνώστη! Γιατί; Μα φυσικά γιατί ΜΑΖΙ ΤΑ ΦΑΓΑΜΕ. Αφού το `πε ο Λίνος. Θες να μου πεις ότι ξέρεις εσύ περισσότερα απ` τον Λίνο; Δε νομίζω! & εσύ έφαγες αγαπητέ & εγώ! Εμείς, φίλε μου, είμαστε τεμπέληδες & ακαμάτες. Αυτός ο καημενούλης ξεσκίζεται… στη δουλειά καθημερινά! Το άλλο πάλι που το βάζεις; Το πρωινό κάθε Έλληνα περιλαμβάνει χαβιάρι, σολομό Σκωτίας, σαμπάνια & άλλα delicatessen ενώ αυτός ο μικρός & φτωχός (τω πνεύματι) τρέφεται με ντοματοσαλάτα και ψωμάκι. Αχ, τι να πει κανείς… Γι` αυτό το βραβείο αυτό του ανήκει, καθώς προέβαλε σε `μας τους ανίδεους την αντίξοη ζωή των πολιτικών! Η «Μπανανοκαρδιά» (με αγάπη πάντα) είναι δική σου, Λίνο μου!
8ο Βραβείο: «Κορεσμένοι Υδρογονάνθρακες»
Ανοίγοντας μια μέρα τα mail μου, τσέκαρα ένα link για youtube (http://www.youtube.com/watch?v=naSBqhApM9Y) από έναν φίλο, που με παρακινούσε να ψάξω για ένα group, τους Κόρε. Ύδρο. Πλέον είναι ένα απ` τα πιο αγαπημένα μου συγκροτήματα. Κατ` αρχάς, δεν μπορείς να τους κατηγοριοποιήσεις. Rock? Pop? Alternative? Τώρα μη κάτσω να σας αραδιάσω όλα τα πιθανά μουσικά είδη, γιατί & πάλι δε θα βγάλουμε άκρη. Αλλά αυτό που με εξιτάρει περισσότερο σ` αυτήν τη μπάντα είναι ο στίχος της. Ιδιαίτερος, σουρεαλιστικός & έξω από τα τετριμμένα ελληνικά δεδομένα που έχουμε συνηθίσει. Αν δεν τους έχετε ακούσει, καλά θα κάνετε να ανοίξετε στο διπλανό παράθυρο το youtube, να πληκτρολογήσετε Κόρε. Ύδρο. & να ακούσετε προσεκτικά & με ευλάβεια κάποιο κομμάτι τους. Θα με θυμηθείτε. Το χρυσό jukebox είναι οι μόνοι που μπορούν να το κερδίσουν!
9ο Βραβείο: «Σ` έναν κόσμο… σινεφίλ!»
Είναι οι καλύτεροι, οι αντικειμενικότεροι, οι πιο ταλαντούχοι & οι πιο sexy ερασιτέχνες κριτικοί ταινιών στον κυβερνοχώρο. Είναι ένα απ` τα ελάχιστα blog που εμπιστεύομαι για τον αν πρέπει να δω ή όχι μια ταινία. Ελάχιστες φορές δεν έχω συμφωνήσει μαζί τους. Υποστηρίζουν & αιτιολογούν αυτό που γράφουν με τον δικό τους μοναδικό τρόπο ο καθένας. Ο λόγος για τους Νίκο Δρίβα & Κωνσταντίνο Βουτσή & το ιστολόγιό τους http://www.cineramen.blogspot.com . Παίδες, το χρυσό filmstrip σας ανήκει δικαιωματικά!
Αυτά για φέτος! Θέλω να ευχηθώ ολόψυχα σε όλους μια πάρα πολύ καλή χρονιά με υγεία (πάνω απ` όλα), ευτυχία, αισιοδοξία & πολλά χαμόγελα! Καλή χρονιά!
